Θηλυκός… Ντ’ Αρτανιάν για το 2004

Θηλυκός… Ντ’ Αρτανιάν για το 2004

3' 18" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πριν από πολλά χρόνια στο μακρινό Κάμελοτ υπήρχαν οι τρεις σωματοφύλακες. Αριστοι ξιφομάχοι που προστάτευαν με τα όπλα τους τον βασιλιά Αρθούρο. Με την πάροδο των χρόνων, τα δεδομένα άλλαξαν. Οι αθλητές πήραν τα ξίφη από τα… χέρια των ιπποτών και η ξιφασκία μπήκε στο ολυμπιακό πρόγραμμα. Διάδοχοι του Ντ’ Αρτανιάν δεν είναι μόνον άνδρες, αλλά και εκπρόσωποι του ωραίου φύλου. Ανάμεσά τους και η Μαρία Ρεντούμη. Η 20χρονη Κρητικοπούλα, που στους πρόσφατους Μεσογειακούς Αγώνες χάρισε στην ελληνική ξιφασκία το πρώτο της μετάλλιο.

Στο χώρο του αθλητισμού, η ξιφομάχος βρέθηκε χάρη στην καθηγήτριά της. «Πήγα ύστερα από παρότρυνση της γυμνάστριας και με κέρδισε αμέσως. Ισως επειδή δεν είναι συνηθισμένο, όπως το βόλεϊ, το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο. Με γοητεύει γιατί είναι ατομικό άθλημα και παίζεις για τον εαυτό σου. Θέλει φαντασία. Το μυαλό πρέπει να είναι συνέχεια σε εγρήγορση, ώστε να σκέφτεσαι την κίνηση που θα κάνεις, αλλά και να προβλέπεις ταυτόχρονα και αυτήν του αντιπάλου. Πρέπει πάντα να έχεις δύο σκέψεις».

Μπορεί να ασχολείται μόνο πέντε χρόνια με το άθλημα, οι διακρίσεις όμως δεν άργησαν να έρθουν. «Χρειάστηκαν δύο χρόνια, περίπου, για προσαρμογή. Μετά ήρθαν τα πανελλήνια πρωταθλήματα και όσο περνούσε ο καιρός, άρχισαν και έρχονται περισσότερες διακρίσεις. Δεύτερες, τρίτες θέσεις στα Βαλκανικά και πέρυσι που ήταν η τελευταία χρονιά στις νεανίδες κατάφερα και βγήκα πρώτη. Μετά ήρθαν οι Μεσογειακοί. Στην ξιφασκία είναι δύσκολο να κατακτήσεις ένα μετάλλιο».

– Τι θα έπρεπε να γίνει για να καταξιωθεί η ελληνική ξιφασκία σε παγκόσμιο επίπεδο;

– Πρέπει να υπάρχει υλικό και υποδομή. Δεν είναι όπως σε Ιταλία, Γαλλία, Πολωνία, που οι συνομήλικές μου έχουν να παίξουν με 10-15 αθλήτριες πολύ καλύτερες από αυτές. Στην Ελλάδα έχουμε ξεχωρίσει δύο και είναι λογικό ότι όταν μία από τις δύο ξεπεράσει την άλλη, δεν θα υπάρχει ανταγωνισμός, με αποτέλεσμα η πρώτη να πάψει να ανεβαίνει. Το άθλημα δεν τραβάει εύκολα τα φώτα της δημοσιότητας. Υπάρχουν άνθρωποι που όταν τους λες για ξιφασκία, σου απαντάνε: «Τι είναι αυτά που μου λες τώρα». Η ομοσπονδία έχει βοηθήσει πολύ. Εφερε δύο εκπληκτικούς Ρουμάνους προπονητές. Ο δικός μου, ο Πετρούς Τούντορ, είναι από τους καλύτερους στον κόσμο. Εχει δημιουργήσει αθλητές με ολυμπιακές διακρίσεις. Ξεκίνησε, έτσι, σιγά σιγά μια πολύ καλή δουλειά και αυτό φαίνεται από το χάλκινο μετάλλιο που κατέκτησα στους Μεσογειακούς. Ισως οι επιτυχίες φέρουν άτομα στο άθλημα. Πρέπει οι αθλητές να παίρνουμε μέρος σε πολλά τουρνουά για συγκομιδή εμπειριών. Αυτή τη χρονιά μετείχα σε πολλούς αγώνες κι αυτό φάνηκε στην απόδοσή μου. Οι Ελληνες ξέρουμε μόνο για το στίβο, την άρση βαρών, το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ για τα υπόλοιπα σπορ δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα. Οταν ακούν ότι ένας ξιφομάχος μπήκε στη δεκαεξάδα του Παγκοσμίου, δεν δίνουν σημασία. Κοιτάνε μόνο τα μετάλλια. Κι όμως, είναι επιτυχία».

Καθημερινά η Μαρία Ρεντούμη προπονείται τουλάχιστον πέντε ώρες. Το μετάλλιο που κατέκτησε στους Μεσογειακούς τής δίνει δύναμη για τη συνέχεια. «Αυτό που ένιωσα στην Τυνησία δεν περιγράφεται. Κάθε αθλητής έχει ένα κρυφό όνειρο. Ολοι πηγαίνουμε για το μετάλλιο. Δεν μπορώ να πω ότι οι αγώνες ήταν τόσο δύσκολοι όσο οι Ολυμπιακοί, αλλά είναι μια αρχή για μένα. Ηθελα να παίξω καλά και ό,τι… έβγαινε. Τελικά, βγήκε το μετάλλιο. Ηρθαν οι παράγοντες της ομοσπονδίας, με αγκάλιαζαν και μου έλεγαν ότι αυτό είναι το πρώτο μας μετάλλιο. Εκπληκτική εμπειρία. Ξεκίνησε ο χορός των διακρίσεων. Πιστεύω ότι από εδώ και πέρα θα έχουμε επιτυχίες γιατί όλα τα παιδιά έχουν δουλέψει».

– Η αντίστροφη μέτρηση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες έχει αρχίσει. Οι αθλητές της ελληνικής ομοσπονδίας μπορούν να διεκδικήσουν ένα μετάλλιο το 2004;

– Για όλους μας οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν στόχο. Εάν η διοργάνωση γινόταν αύριο, θα στόχευα σε μια καλή εμφάνιση, μετά τρία χρόνια δεν ξέρω σε τι επίπεδο θα έχω φτάσει. Πιστεύω ότι δεν μπορώ να μπω στα μετάλλια. Ενα πραγματοποιήσιμο όνειρο, όχι μόνο για μένα αλλά και για τα υπόλοιπα παιδιά, είναι μια θέση στην οκτάδα. Με πολλή δουλειά, βέβαια. Το άθλημα είναι δύσκολο για να μπορέσει να αναπτυχθεί μέσα σε δύο – τρία χρόνια. Χρειάζεται μεγάλη υποδομή.

Διαψεύδουν οι ΗΠΑ

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή