Φυσικά δεν αποτελούν μόνο τα γήπεδα προβληματικούς χώρους, όταν ανοίγουν οι κρουνοί του ουρανού. Ολη η Ελλάδα πνίγεται, οι συγκοινωνίες πήζουν και το όλο τοπίο γίνεται γκρίζο. Ωστόσο, εμείς να μείνουμε στα δικά μας.
Οταν έχει την πολυτέλεια να βλέπεις το ματς από την τηλεόραση, ασφαλώς γλιτώνεις την ταλαιπωρία του πηγαινέλα μέσα στη βροχή και βέβαια, το λεγόμενο ζωντανό θέαμα. Τι ήταν πάλι αυτός ο Κορυδαλλός.
Κάποτε, ο Αρι Χάαν είχε αποκαλέσει αυτό το γήπεδο κατάλληλο για χώρο πάρκινγκ. Λάθος. Ούτε για χώρο στάθμευσης προσφέρεται, γιατί οι πελάτες θα θέλουν καινούργια παπούτσια κάθε φορά που θα πατάνε εκεί στις λάσπες.
Πάντως, ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω αψήφισαν τον λεγόμενο αγωνιστικό χώρο, λασπώθηκαν για τα καλά και κατάφεραν να προσφέρουν επτά γκολ, που αποτελούν ένα μικρό θαύμα μέσα σ’ ένα τέτοιο γήπεδο. Σχεδόν αδειανές οι εξέδρες, μόνο κάποιοι φανατικοί ταυτίζονταν με τη σκληρή μάχη.
Πήρε μία καλή γεύση, ας πούμε, ο Καρεμπέ και οι άλλοι ξένοι που αναγκάστηκαν να αγωνιστούν σ’ αυτό το επικίνδυνο κατασκεύασμα. Και βέβαια, ανεστάνεξαν όλοι για τα καλά. Στα γήπεδα, λοιπόν, η Ελλάδα αναστενάζει πιο πολύ με τη βροχή.
Δηλαδή, για να είμαστε δίκαιοι, οι παίκτες βγάζουν τους αναστεναγμούς, γιατί πάνω απ’ όλα ξεχνούν την μπάλα που ξέρουν, κινδυνεύουν με τραυματισμούς και γκέλες ανεπανόρθωτες και ζουν στιγμές που μας εκθέτουν όλους στο 2001.
Ολιγότερο χειρότερη η κατάσταση στα άλλα γήπεδα, αλλά πάντως κακή. Και αυτοί που κατάφεραν να κερδίσουν βαθμούς ήσαν οι πιο εύψυχοι, τολμηροί και τυχεροί βέβαια. Ειδικά η ΑΕΚ ήταν ανώτερη και πήρε καθοριστικής σημασίας νίκη από τον Παναθηναϊκό, που διαφέρει όταν πάζει στο πρωτάθλημα.
Είναι από τα παράξενα του ποδοσφαίρου. Αλλοι το αποδίδουν στην κόπωση, άλλοι γενικά στην έλλειψη δυνατότητας να αντεπεξέλθουν οι ελληνικές ομάδες σε διμέτωπο αγώνα διαρκείας. Το θέμα, όμως, είναι η απαράδεκτη κατάσταση των γηπέδων.
Εβλεπες στην Αγγλία παιχνίδια υπό βροχή, να παίζεται θαυμάσια μπάλα, οι αγωνιστικοί χώροι να είναι εξαιρετικοί, οι παίκτες αλλά και οι θεατές να το απολαμβάνουν. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που συνηθίζουμε να λέμε ότι πάμε στην Ευρώπη όταν πρόκειται να ταξιδέψουμε.
Είμαστε στην Ευρώπη, τουλάχιστον στο επίπεδο της νομισματικής ένωσης, δεν έχουμε όμως καμία συγγένεια σε πολλούς τομείς και ανάμεσα σε αυτούς είναι τα ελληνικά γήπεδα, η βάση, δηλαδή, της ανάπτυξης του ποδοσφαίρου.