Ομολόγησε ότι έκανε θέατρο στο κρίσιμο πέναλτι που πήρε στον αγώνα με το Αιγάλεω ο Στέλιος Γιαννακόπουλος και ζήτησε δημόσια συγγνώμη. Οπως λέει και ο ίδιος, δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε θα είναι και ο τελευταίος που μετέρχεται την υποκριτική του θεαματικού πεσίματος για να ξεγελάσει τον διαιτητή.
Πόση αξία έχει άραγε αυτή η ομολογία του διεθνούς παίκτη; Αν το δει κανείς σαν θέμα εποχής, θα πει καλό είναι που μερικοί λένε έστω και ετεροχρονισμένα την αλήθεια.
Ωστόσο, εξαιτίας της ενέργειάς του, διαμορφώθηκε ένα αποτέλεσμα εις βάρος του Αιγάλεω και αυτό είναι ανεπανόρθωτο. Πέραν αυτού, ο διαιτητής που ξεγελάστηκε, οδηγείται σε τιμωρία.
Είναι ωραίο το φερ πλέι και το χειροκροτούμε κάθε φορά, αλλά έχει την αξία του τη στιγμή που εκτυλίσσονται τα γεγονότα. Μπορεί ο Ολυμπιακός να ζήτησε επανάληψη του ματς, επειδή αδικήθηκε το Αιγάλεω, αλλά πρακτικά δεν μπορεί να ικανοποιηθεί το αίτημα.
Ολοι θυμόμαστε τη γενναία στάση του Αρσέν Βενγκέρ, που ζήτησε και πέτυχε την επανάληψη του αγώνα της Αρσεναλ, αν και είχε νικήσει, γιατί δεν τηρήθηκε το φερ πλέι σε μια φάση.
Αυτά τα «θαύματα» γίνονται στην Αγγλία και αλλού, όπου υπάρχει σεβασμός στην αλήθεια και στην ισοτιμία και γι’ αυτό έχουν προχωρήσει ποδοσφαιρικά. Εμείς εδώ στην Ελλάδα αρεσκόμεθα περισσότερο στα λόγια.
Ομολογία ίδια με του Γιαννακόπουλου είχε κάνει προ ετών ο Στέλιος Μανωλάς, είχε τύχει επιδοκιμασίας, ωστόσο όμως και τότε δεν επαναλήφθηκε το ματς.
Ασφαλώς δεν είναι σωστό να επικριθεί ο παίκτης του Ολυμπιακού γιατί προέβη στις συγκεκριμένες απολογητικές δηλώσεις και οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε τη μεταμέλεια.
Τουλάχιστον, αυτή η συγγνώμη μπορεί να λειτουργήσει θετικά στο μέλλον, ώστε οι παίκτες να μην αναγκάζονται να μεταμελούνται.
Αξίζει να υπομνησθεί και η εξομολόγηση του Θοδωρή Ζαγοράκη που, πρωτάρης ων, στην Αγγλία υποκρίθηκε σε ένα φάουλ με αποτέλεσμα να τον αποδοκιμάσουν οι οπαδοί της ομάδας του. Γρήγορα, ο Ελληνας παίκτης ξέχασε τις συνήθειες που κουβαλούσε από τα δικά μας γήπεδα και προσαρμόστηκε στα σωστά.
Κάποτε, οι ποδοσφαιριστές μας πρέπει, μπαίνοντας στην αντίπαλη περιοχή, να μην έχουν στη σκέψη τους πώς θα κερδίσουν πέναλτι αλλά πώς θα σημειώσουν γκολ.