Χαρακτηριστικά προβληματικής επιχείρησης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, προσλαμβάνει η όλη διαδικασία προετοιμασίας των Ολυμπιακών του 2004, συσσωρεύοντας απίστευτα βάρη για τη χώρα και τους πολίτες. Οι αρχικοί φόβοι και οι διάχυτες επιφυλάξεις της κοινής γνώμης φαίνεται να επιβεβαιώνονται με τον πλέον επίσημο τρόπο, από την εμπιστευτική αλληλογραφία της ΔΟΕ με την κ. Αγγελοπούλου και την κυβέρνηση. Τα δύο απόρρητα έγγραφα που αποκαλύπτει η «K», η επιστολή του αντιπροέδρου της ΔΟΕ κ. Ντένις Οσβαλντ που εστάλη στις 5 Οκτωβρίου και μια προηγούμενη αναλυτική περιγραφή των κατασκευαστικών προβλημάτων που εστάλη στις 10 Σεπτεμβρίου, αναδεικνύουν το έμφραγμα και ανατρέπουν όλο αυτό το κλίμα των φιλοφρονήσεων που ανταλλάσσονται δημοσίως.
Χίλιες μέρες πριν από την έναρξη των Αγώνων, η πορεία των έργων χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα κρίσιμη, πολλά έχουν ακυρωθεί ή αναθεωρηθεί, τα περισσότερα βρίσκονται εκτός χρονοδιαγράμματος, οι πίνακες της ΔΟΕ «στολίζονται» από κόκκινες και κίτρινες κάρτες, το κόστος κινδυνεύει να ξεπεράσει τα 3 τρισ. δρχ. και το αποτέλεσμα μοιάζει πενιχρό, κατώτερο των αρχικών σχεδιασμών. Οι κρίσιμες περιοχές του Ολυμπιακού Σταδίου, του Ελληνικού, του Φαλήρου και του Φλοίσβου, του Κέντρου Τηλεοπτικών Μεταδόσεων, παρουσιάζουν σοβαρές κατασκευαστικές υστερήσεις. Η ευρύτερη συγκοινωνιακή υποδομή, τα λεγόμενα συμπληρωματικά οδικά έργα έχουν περικοπεί, καθιστώντας την πρόσβαση στους χώρους τέλεσης των Αγώνων προβληματική, η παραγωγική ικανότητα της εγχώριας κατασκευαστικής βιομηχανίας δείχνει να εξαντλείται από τον περιορισμό του χρόνου, η ξενοδοχειακή υποδομή θεωρείται ανεπαρκέστατη και επισφαλής, η λύση των κρουαζιεροπλοίων απαιτεί ενίσχυση των λιμενικών και οδικών υποδομών στον Πειραιά, το πακέτο των εισιτηρίων έχει πολύ περιορισμένο χρονοδιάγραμμα και πλήθος άλλων παρατηρήσεων έρχεται να συνθέσει μία εικόνα χάους και αδιεξόδου που απειλεί την όλη διοργάνωση με φιάσκο και τη χώρα με διεθνή διασυρμό.
Ολα τα παραπάνω δικαιολογούν και την κινητικότητα των τελευταίων ημερών, τις πληροφορίες περί παραίτησης της κ. Αγγελοπούλου και τις έκτακτες συναντήσεις με τον κ. Σημίτη στο Μαξίμου. Οσοι γνωρίζουν την κρισιμότητα της κατάστασης αντιλαμβάνονται ότι δεν υπάρχει πια η εκτυφλωτική λάμψη της κ. Αγγελοπούλου προς τα μέλη της ΔΟΕ και η κυβέρνηση δείχνει να προσεγγίζει περισσότερο το αυστραλιανό μοντέλο, της ανάθεσης δηλαδή του όλου έργου σε έναν υπουργό.