ΑΤΤΑΛΕΙΑ. 17 Αυγούστου του 1999. Η περιοχή του Μαρμαρά συγκλονίζεται από τον σεισμό των 7,8 Ρίχτερ. Χιλιάδες τα θύματα. Εκατοντάδες οι εγκλωβισμένοι. Σωστικά συνεργεία από όλο τον κόσμο σπεύδουν προς την Κωνσταντινούπολη και τις γύρω περιοχές για βοήθεια. Μεταξύ αυτών, και οι άνδρες της ΕΜΑΚ. Οταν αυτοί οι άνδρες μετά δύο μέρες κατορθώνουν και απεγκλωβίζουν ένα αγοράκι 10 ετών, αποκαλούνται ήρωες από τα ΜΜΕ της Τουρκίας. Τα δάκρυα χαράς του πατέρα και τα ευχαριστώ προς τους Ελληνες διασώστες είναι η πρώτη είδηση.
9 Σεπτεμβρίου 1999. Η Αθήνα συγκλονίζεται από τον σεισμό της Πάρνηθας.
Οι νεκροί ξεπερνούν τους 100. Οι εγκλωβισμένοι πολλοί. Οι Τούρκοι πυροσβέστες δεν έχουν ακόμη ξεκουραστεί από το τιτάνιο έργο που προσέφεραν στην πατρίδα τους και μπαίνουν στο αεροπλάνο για την Αθήνα. Οι συγγενείς των αγνοουμένων τους περιμένουν ως σωτήρες και τους χειροκροτούν κατά την άφιξή τους στις περιοχές, όπου υπήρχαν καταρρεύσεις με εγκλωβισμένους.Ισως αναρωτηθείτε προς τι αυτή η αναδρομή στις δύο τραγωδίες. Και μάλιστα σε κείμενο των αθλητικών σελίδων της εφημερίδας. Κι όμως, μέσα από τα ρήγματα που άνοιξαν οι δύο σεισμοί, φύτρωσε κάτι πολύ σημαντικό. Αυτό που τόσα χρόνια το έβλεπαν οι δύο λαοί και δεν ήθελαν να το δούνε οι πολιτικοί των δύο χωρών. Η «τεχνητή» έχθρα, που καλλιεργούσαν μεταξύ των δύο κρατών οι μεγάλοι του πλανήτη, για το δικό τους συμφέρον.
Ηταν η πρώτη αναφορά που έκανε ο υπουργός των Σπορ της Τουρκίας, Φικρέτ Ουνλού, όταν τον ρωτήσαμε το πώς «γεννήθηκε» αυτή η ιδέα για συνδιοργάνωση του Ευρωπαϊκού Ποδοσφαίρου του 2008 με Ελλάδα και Τουρκία.
«Ολα ξεκίνησαν μετά τους δύο σεισμούς. Οι τραγωδίες που ζήσαμε, έκαναν τους δύο λαούς να έρθουν πιο κοντά και να καταλάβουν ότι δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, αλλά πως ο ένας χρειάζεται τον άλλον. Ετσι, ένα δημοσίευμα της εφημερίδας Μιλιγέτ έγινε αιτία να υλοποιηθεί αυτή η ιδέα. Οι υπουργοί των Εξωτερικών άρχισαν τις επαφές και εγώ ως υπουργός των Σπορ είχα συνάντηση με τον ομόλογό μου στην Ελλάδα. Ολοι αντιμετώπισαν θετικά την ιδέα και έτσι αποφασίσαμε να προχωρήσουμε, ώστε να ζητήσουμε τη διοργάνωση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου του 2008 από κοινού από τις δύο χώρες», λέει ο κ. Ουνλού και σφίγγει το χέρι του Γιάννη Σγουρού, που κάθεται δίπλα του, για να επιβεβαιώσει τις καλές σχέσεις των δύο χωρών. Βλέπετε, ο γενικός γραμματέας της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αρσης Βαρών και πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας, ήταν τότε γενικός γραμματέας Αθλητισμού.
Η ιδέα καλή, οι δύο ομοσπονδίες συμφωνούν, όμως τι γίνεται με την ΟΥΕΦΑ; Το προηγούμενο πείραμα με Ολλανδία – Βέλγιο δεν είχε και τόση επιτυχία. Ποια είναι η στάση της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας, ρωτάμε τον Τούρκο υπουργό.
«Εάν δεν υπάρξει κάποιος λανθασμένος χειρισμός στη διεκδίκηση, περιμένουμε ότι η ευρωπαϊκή ομοσπονδία θα μας δώσει την από κοινού διοργάνωση. Μάλιστα, έχω συναντηθεί με τους εκπροσώπους της ΟΥΕΦΑ, οι οποίοι μου τόνισαν ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και το βλέπουν θετικά». Οι κυβερνήσεις θέλουν, οι ομοσπονδίες θέλουν, η ΟΥΕΦΑ το βλέπει θετικά. Τι γίνεται, όμως, με τους φιλάθλους των δύο χωρών; Και καλά, ας πούμε ότι οι Ελληνες το βλέπουν θετικά. Ισως γιατί θα μπορέσουν επιτέλους να παρακολουθήσουν την Εθνική μας να αγωνίζεται και πάλι σε τελική φάση ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, αφού δεν θα δώσει προκριματικούς αγώνες – όταν δίνει… ξέρουμε τα αποτελέσματα. Ο τουρκικός λαός όμως πώς έχει αντιδράσει;
«Είναι ενθουσιασμένος με τη σκέψη. Πιστεύει ο λαός μας, ότι από τη φιλία μεταξύ των δύο χωρών και οι δύο λαοί θα βγούνε κερδισμένοι», τονίζει ο κ. Ουνλού και χαμογελάει προς τον κ. Σγουρό. Και οι δύο άνθρωποι των σπορ γνωρίζουν ότι μέσα από στον αθλητισμό, ο ανταγωνισμός κρατάει όσο διαρκεί ο αγώνας. Εκτός στίβου, οι αντίπαλοι είναι φίλοι.
Ομως, πριν από το 2008 υπάρχει το 2004. Τότε η Ελλάδα καλείται να δώσει τις πιο δύσκολες εξετάσεις. Τα προβλήματα πολλά. Η επιτυχία των αγώνων κρέμεται σε μια κλωστή. Αν αποτύχουμε – κάτι που όλοι πιστεύω πως απευχόμαστε- σίγουρα η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία θα είναι πολύ επιφυλακτική. Αυτή, τη σκέψη δεν συμμερίζεται ο υπουργός των Σπορ της Τουρκίας.
«Ξέρω ότι η Αθήνα κάνει μία μεγάλη προσπάθεια για την επιτυχία των αγώνων.
Γνωρίζω ότι υπάρχουν κάποια προβλήματα. Πιστεύω, όμως, ότι τελικά οι αγώνες θα έχουν επιτυχία. Και με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να πω ότι η Τουρκία είναι έτοιμη να βοηθήσει σε ό,τι της ζητηθεί. Είμαστε γείτονες. Είμαστε πρόθυμοι να συμπληρώσουμε όποιο κενό παρουσιαστεί στην Ελλάδα. Επαναλαμβάνω, όμως, ότι η Αθήνα θα πετύχει», λέει με βεβαιότητα ο κ. Ουνλού, οποίος αφήνοντας το καλύτερο για το τέλος, απευθυνόμενος και προς τον κ. Σγουρό, τόνισε:
«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ιστορικά είναι συνδεδεμένοι με την Ελλάδα. Ο παγκόσμιος αθλητισμός δεν μπορεί να ξεχάσει τη μεγάλη αυτή προσφορά της Ελλάδας. Γι αυτό δεν είναι μόνο η Τουρκία, αλλά θα πρέπει όλος ο κόσμος να βοηθήσει, ώστε οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας να είναι οι καλύτεροι που θα έχουν γίνει». Το ελπίζουμε…