Ο κόμπος έφτασε στο χτένι και δεν πάει άλλο. Πλέον, κάθε αγωνιστική ασχολούμαστε με τη διαιτησία, την ΚΕΔ, την ΕΠΟ, τον αθλητικό δικαστή και όχι με το ποδόσφαιρο. Η ομίχλη πρέπει να διαλυθεί και να καθαρίσει το τοπίο.
Κι επειδή αυτό δεν μπορεί να το κάνει η πολιτεία, είναι απαραίτητο να το πράξουν τα αφεντικά των ομάδων. Είτε αυτά είναι στο προσκήνιο με θεσμικές θέσεις είτε στο παρασκήνιο για διάφορους λόγους και δεν μπορούν να κατέχουν τίτλους στα Δ.Σ. των ΠΑΕ.
Το πρώτο που χρειάζεται στη σχεδόν σίγουρη συνάντηση των «τεσσάρων» είναι να σταματήσουν να παίζουν το κρυφτούλι. Τουλάχιστον μεταξύ τους, αφού δεν μπορούν δημόσια, να παραδεχθούν ποιοι κάνουν κουμάντο στις ομάδες τους.
Το δεύτερο –και το θεωρώ πολύ βασικό–να δώσουν τον λόγο τους, ως άνδρες που είναι, πως ό,τι αποφασίσουν θα τηρηθεί στο έπακρον, χωρίς μετέπειτα παρασκηνιακές πιέσεις προς ίδιον όφελος. Ας αποδείξουν, όπως έλεγαν οι παλαιότεροι, πως «τιμάνε τα παντελόνια που φοράνε».
Φυσικά για να μπορέσει στη συνέχεια να υπάρξει ένα πρωτάθλημα, χωρίς εύνοιες προς συγκεκριμένες ομάδες κατά περιόδους, πρέπει απαραιτήτως να αλλάξουν όλοι αυτοί που αποφασίζουν γι’ αυτό. Από τη διαιτησία μέχρι τη Δικαιοσύνη. Γιατί, όσο καλή θέληση κι αν υπάρξει από τον κόσμο, δεν μπορεί να δεχθεί πως η πρώτη ήταν αμερόληπτη και η δεύτερη… τυφλή. Φυσικά η αλλαγή προσώπων πρέπει να συνδυαστεί και με τη νοοτροπία…
Η αντίστροφη μέτρηση για να μπει «ταφόπλακα» στο ποδόσφαιρό μας πλησιάζει στο τέλος της. Οι μόνοι που μπορούν να τη σταματήσουν είναι αυτοί που κάνουν κουμάντο σ’ αυτό. Αν θέλουν πράγματι τη σωτηρία του, είμαι σίγουρος πως μπορούν. Ας το κάνουν, γιατί οι πρώτοι που θα κερδίσουν είναι οι ίδιοι…