Οι ολλανδικές ομάδες τού φέρνουν… γούρι

Οι ολλανδικές ομάδες τού φέρνουν… γούρι

2' 40" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ενα θετικό αποτέλεσμα, που θα του ανοίξει τον δρόμο για την πρόκριση στην επόμενη φάση του Τσάμπιονς Λιγκ αναζητεί απόψε στο «Φίλιπς Στάντιον» ο Παναθηναϊκός στην αναμέτρησή του με την Αϊντχόφεν. Μια ομάδα που αποτελεί τον έναν από τους τρεις πυλώνες του ολλανδικού ποδοσφαίρου, το οποίο από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 πρωταγωνιστεί στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και έχει επιτύχει να φέρει στη «χώρα της τουλίπας», του Ρέμπραντ και του Ερασμου, έξι πρωταθλήματα Ευρώπης, ένα Κύπελλο Κυπελλούχων και τέσσερα Κύπελλα ΟΥΕΦΑ.

Η αθηναϊκή ομάδα συναντάται για πρώτη φορά σε επίσημο αγώνα με την PSV (Φίλιπς Κλαμπ Βερέιν, το πλήρες όνομά της), όμως η προϊστορία των «πρασίνων» με ολλανδικές ομάδες κάθε άλλο παρά δυσοίωνη είναι. Τρεις φορές στην ιστορία του ο Παναθηναϊκός «βρήκε στον δρόμο του» ολλανδική ομάδα και αντίστοιχες φορές πραγματοποίησε εξαιρετικές ευρωπαϊκές πορείες, τις καλύτερες και σπουδαιότερες που έχει να επιδείξει στις διοργανώσεις της Γηραιάς Ηπείρου. Και μάλιστα στο Κύπελλο Πρωταθλητριών και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και αν το 1971 και το 1996 ο κορυφαίος σύλλογος του Αμστερνταμ, ο Αγιαξ, «έκλεινε τον δρόμο» του «τριφυλλιού» για κάτι καλύτερο, την περίοδο 1984-85 η κορυφαία ομάδα του Ρότερνταμ, η Φέγενορντ, ήταν εκείνη που «άνοιγε τον δρόμο» στον Παναθηναϊκό για την ευρωπαϊκή διάκριση.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. H πρώτη φορά που οι «πράσινοι» συναντήθηκαν με ολλανδική ομάδα ήταν το 1971, στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Αντίπαλος ο Αγιαξ του Ρίνους Μίχελς, που στις τάξεις του διέθετε ό,τι καλύτερο είχε να επιδείξει το ολλανδικό ποδόσφαιρο την εποχή εκείνη και τα επόμενα χρόνια. Γιόχαν Κρόιφ, Γιόχαν Νέεσκενς, Γιαν Κάιζερ, Ρούντι Κρολ, Μπάρι Χούλσοφ, Αρι Χάαν, Τζόνι Ρεπ…

Το βράδυ της 2ας Ιουνίου, στο Γουέμπλεϊ του Λονδίνου, ο Αγιαξ πανηγύριζε τον πρώτο του ευρωπαϊκό τίτλο, αφού με τέρματα των Βαν Ντάικ και Χάαν επικρατούσε 2-0 του Παναθηναϊκού σε έναν αξέχαστο τελικό. Ομως, για το συγκρότημα του Φέρεντς Πούσκας και των Δομάζου, Αντωνιάδη, Οικονομόπουλου, Καμάρα, Ελευθεράκη, Σούρπη και των άλλων παιδιών είχαν ανοίξει διάπλατα οι πόρτες της ευρωπαϊκής καταξίωσης. Την περίοδο 1984-85, στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών η κληρωτίδα έφερε αντίπαλο του Παναθηναϊκού τη Φέγενορντ. Στο Ρότερνταμ (19-9-1984) οι «πράσινοι» απέσπασαν λευκή ισοπαλία. Στον επαναληπτικό της Αθήνας (3.10.1984) ο Παναθηναϊκός επικράτησε 2-1, με σκόρερ τους Μαυρίδη (41΄) και Ρότσα (42΄). Το μόνο που κατάφεραν οι Ολλανδοί ήταν να μειώσουν με τον Ρεπ. Οι «πράσινοι», με προπονητή τον Γιάτσεκ Γκμοχ, κατόρθωσαν να φτάσουν μέχρι την ημιτελική φάση του θεσμού.

20 Μαρτίου 1996. O Παναθηναϊκός ξεπερνούσε το εμπόδιο της πολωνικής Λέγκια και έπαιρνε το εισιτήριο για τους «4» του Τσάμπιονς Λιγκ. Αντίπαλος για «μια θέση στον ήλιο» στον τελικό της διοργάνωσης ένας παλιός γνώριμος. O Αγιαξ των Λιτμάνεν, Κλάιφερτ, Οβερμαρς, Φρανκ και Ρόναλντ ντε Μπουρ, Βαν ντερ Σάαρ, Ντάβιντς. Πρώτος αγώνας στο Αμστερνταμ (3.4.1996) και ο Παναθηναϊκός με γκολ του Βαζέχα, τρία λεπτά πριν από τη λήξη, χαλούσε το «πάρτι» των Ολλανδών, παίρνοντας με 1-0 μια ιστορική νίκη και μαζί το προβάδισμα για τη ρεβάνς της 3ης Απριλίου, στην Αθήνα. Στον αγώνα εκείνο ο Αγιαξ, σαφώς καλύτερος των «πρασίνων», έφτασε εύκολα στη νίκη (3-0) και στην πρόκριση στον μεγάλο τελικό.

Αυτήν, λοιπόν, την παράδοση που θέλει τον Παναθηναϊκό να γράφει λαμπρές ποδοσφαιρικές σελίδες στην ιστορία του όταν συναντάει στην πορεία του ολλανδική ομάδα αποσκοπούν να διατηρήσουν οι «πράσινοι».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή