ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ. H «θολή» εικόνα που παρουσίασε η Εθνική Ομάδα Μπάσκετ στην πρώτη φάση του 34ου «ΕΥΡΩΜΠΑΣΚΕΤ», με τον απολογισμό των δύο νικών (με Γαλλία και Βοσνία), και της μίας «δυσκολοχώνευτης» ήττας από τη Σλοβενία, δεν… αφαίρεσε την αυτοπεποίθηση των διεθνών παικτών και του Παναγιώτη Γιαννάκ, ότι η ελληνική ομάδα, θα είχε την απαραίτητη αποτελεσματικότητα στον αποψινό αγώνα με το Ισραήλ, στο στάδιο «Πιονίρ» του Βελιγραδίου. H συνέχεια της διοργάνωσης και το σύστημα των νοκ άουτ αγώνων, υπαγορεύει την αναγκαιότητα της νίκης και τον χαρακτηρισμό του «τελικού» σε κάθε παιχνίδι, αρχής γενομένης από την αναμέτρηση με το «μπαρουτοκαπνισμένο» Ισραήλ του Σβι Σερφ στον δρόμο προς την οκτάδα του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος.
Ποια είναι τα καλά στοιχεία που κρατεί η Εθνική Ομάδα από τους τρεις πρώτους αγώνες της και ποια πρέπει να «πετάξει» χωρίς δεύτερη σκέψη; H εμφάνιση κόντρα στους Γάλλους, ήταν ονειρική, κυρίως για την αμυντική αποτελεσματικότητα της ομάδας. Το «λυσσαλέο» τρέξιμο σε κάθε γωνιά του παρκέ απέφερε «καρπούς», αλλά «έκρυψε» και την επιθετική δυστοκία που αντιμετώπισε η ελληνική ομάδα κόντρα στους Σλοβένους, αλλά και στους Βόσνιους. Γιατί, κόντρα στη Σλοβενία που αποδείχτηκε η πιο σταθερή Εθνική Ομάδα της πρώτης φάσης από τις υπόλοιπες 15 (απόλυτο νικών), οι 68 πόντοι που δέχτηκε το ελληνικό καλάθι δεν ήταν πολλοί, αλλά ήταν λίγοι οι 56 που σκόραραν οι διεθνείς. Το επιθετικό πρόβλημα εντοπίζεται στην εξουδετέρωση του Λάζαρου Παπαδόπουλου, ο οποίος ήταν το μεγάλο επιθετικό «όπλο» της προετοιμασίας, οι αντίπαλοί μας «διάβασαν» καλά το παιχνίδι του Ελληνα σέντερ και προσάρμοσαν την άμυνα τους στον «Λάζο». Σε συνδυασμό με την αστοχία των περιφερειακών σουτ που θα έδιναν διεξοδική λύση, η Εθνική έδειξε να «αγκομαχεί» για να ξεπεράσει το «φράγμα» των 60 πόντων. Το δεύτερο ανησυχητικό σημείο, είναι τα ψυχολογικά αντανακλαστικά της Εθνικής, όταν το παιχνίδι δεν προσαρμόζεται στα «μέτρα» των Ελλήνων παικτών και η εσωτερική αναζήτηση του ηγέτη στο συγκεκριμένο παιχνίδι. O Διαμαντίδης είναι το μεγάλο «βαρόμετρο» της ομάδας και ο πραγματικός σταρ που παίζει, σχεδόν, άριστο μπάσκετ, χωρίς την… μπάλα, όπως πολύ σωστά επεσήμανε ο Παναγιώτης Γιαννάκης.
Αυτές οι δύο αδυναμίες, όμως, πρέπει να εξαλειφθούν απόψε κόντρα στους Ισραηλινούς και να ενισχυθούν τα θετικά στοιχεία της Εθνικής, όπως: πρώτον, η δύναμη της άμυνας που εξακολουθεί να έχει σωστούς αυτοματισμούς και αλληλοκάλυψη. Δεύτερον, η ισορροπία των ριμπάουντ που είναι βασικό συστατικό για τους αιφνιδιασμούς, οι οποίοι δίνουν τη μόνη εγγυημένη λύση για την επιθετική παραγωγικότητα της Εθνικής. Τρίτον, η διατήρηση της καλής απόδοσης, έως ότου ο αντίπαλος «παραδοθεί». Για την ήττα από τη Σλοβενία, ο Γιαννάκης έκανε τον πιο εύστοχο χαρακτηρισμό: «Θεωρώ ότι δεν παίξαμε καν μπάσκετ και τους κάναμε ένα «δώρο». Ηθελα να «κρύψω» το ταμπλό για να μην βλέπουν οι παίκτες το σκορ και τον χρόνο. Να έπαιζαν μόνο το μπάσκετ που ξέρουν και να μην έχουν τη σύγχυση στη σκέψη τους».
Κόντρα στο Ισραήλ, η Εθνική στοχεύει στην επιβεβαίωση της ποιοτικής ανωτερότητας της, γιατί ο σημερινός αντίπαλος θα επιχειρήσει να «καταστρέψει» το ελληνικό παιχνίδι. Και ο Γιαννάκης καταλήγει: «Εχουμε τον προβληματισμό για το καλύτερο μπάσκετ που πρέπει και μπορούμε να παίξουμε. Δεν αλλάζουμε τη «συνταγή». Αυτοσυγκέντρωση, σοβαρότητα, υπομονή και αποφασιστικότητα για σαράντα λεπτά».