ΤΩΡΑ μάλιστα, η νίκη αλλά και η εμφάνιση στον αγώνα με τη Ρωσία, δείχνει πως αυτή η Εθνική μπορεί να μας κάνει να ζήσουμε «μέρες του ’87». Το είχαμε άλλωστε επισημάνει. Το «κρας τεστ» της ομάδος του Παναγιώτη Γιαννάκη ήταν ο αγώνας της Πέμπτης. Και το πέρασε με άριστα. Διότι εκτός των άλλων έδειξε και… χαρακτήρα, όταν μπόρεσε να ξεπεράσει το αρχικό σοκ που της προκάλεσαν οι Ρώσοι.
ΑΠΟΨΕ απέναντί της θα βρει τη Γαλλία. Ομάδα την οποία νίκησε στην πρεμιέρα του Ευρωμπάσκετ, αλλά δεν θα έχει καμιά σχέση μ’ εκείνη. Οι Γάλλοι, έπειτα από τη νίκη τους επί της Σερβίας βρήκαν την αυτοπεποίθησή τους και επιπλέον κατάλαβαν πως δεν θα πρέπει να μας υποτιμήσουν. Επομένως το παιχνίδι θα είναι τελείως διαφορετικό.
ΚΑΙ για να μην ξεχνάμε. H διοργάνωση αυτή εξελίσσεται σε «τουρνουά των εκπλήξεων». Εξω οι διοργανωτές Σέρβοι. Εκτός η κάτοχος του τροπαίου Λιθουανία και αποκλεισμός ενός από τα φαβορί, της Ρωσίας. Επομένως, αν η Εθνική μας παίξει αυτό που… ξέρει να παίζει, βγάλει εκτός ρυθμού και τη Γαλλία, τότε την Κυριακή το βράδυ θα μπορέσουμε να τη δούμε στον τελικό και με ένα μετάλλιο ήδη στο στήθος των διεθνών.
Η ΠΟΡΕΙΑ αυτή της Εθνικής μπάσκετ, θυμίζει κάπως αυτήν του ποδοσφαίρου. Αγωνίζεται με υπομονή. Δεν πανικοβάλλεται. Πιέζει τον αντίπαλο. Και όταν τον αποσυντονίσει, τον κτυπά στο κατάλληλο σημείο.
ΒΕΒΑΙΑ μεταξύ των δύο αθλημάτων υπάρχει μία τεράστια διαφορά. Εκπλήξεις στο μπάσκετ δεν γίνονται κάθε μέρα. O καλύτερος στις οκτώ από τις δέκα θα νικήσει. Επομένως όλες οι νίκες της Εθνικής μας δεν μπορούν να χαρακτηριστούν εκπλήξεις.
ΦΥΣΙΚΑ μ’ αυτό δεν μπορούμε να μειώσουμε την επιτυχία αυτής του ποδοσφαίρου. Για τον απλό λόγο, πως στο Ευρωπαϊκό της Πορτογαλίας, οι ομάδες παρέταξαν ό,τι καλύτερο διέθεταν εκείνη την περίοδο. Ενώ σ’ αυτό του μπάσκετ, στο Βελιγράδι, είναι πολλές οι ελλείψεις των αντιπάλων μας.
ΟΠΩΣ όμως και να το αναλύσει κάποιος, εκείνο που έχει σημασία και αξία είναι πως απόψε η Εθνική μας με νίκη επί της Γαλλίας πάει τελικό και γράφει άλλη μία σελίδα στη λαμπρή ιστορία του ελληνικού μπάσκετ.