Τι συνέβη πραγματικά;
Μύγα τον τσίμπησε τον Γιάννη Γούμενο για το θέμα του Ματέους; H πρώτη ή η τελευταία φορά είναι στο ποδόσφαιρο που ένας γάμος χαλάει στα σκαλιά της εκκλησίας; Ολα αυτά τα «ηρωικά» που είπε κατά του Γερμανού και οι μηνύσεις που προανήγγειλε, μόνο κακό κάνουν στο πρεστίζ του ΠΑΟΚ γιατί έτσι φέρονται μόνο οι μικρές ομάδες. Οι πραγματικά μεγάλες τα ξεπερνούν αυτά χωρίς να ασχολούνται ιδιαίτερα. Οταν έχουν πάει στράφι ένα σωρό δουλειές που έχουν φτάσει μέχρι τη διαδικασία των υπογραφών, μια απλή προφορική συμφωνία δεν αρκεί για να δέσει το γάϊδαρο, στο βαθμό που να βγαίνεις δημόσια και να απειλείς θεούς και δαίμονες…
Αρραβώνας ή γάμος
Τα ίδια (και χειρότερα) τα έπαθε πέρυσι και ο Παναθηναϊκός με τον Σόλιντ, πριν συμφωνήσει με τον Μαλεζάνι. O νυν προπονητής του Ολυμπιακού είχε πάει στην Παιανία, ξεναγήθηκε από τον Γιάννη Βαρδινογιάννη, έδωσε τα χέρια και έφυγε για τις Βρυξέλλες, με την προοπτική να λύσει με την Μπριζ το συμβόλαιό του και να επιστρέψει σε λίγες ημέρες για να αναλάβει την ομάδα. Απ’ όλα αυτά που συμφωνήθηκαν αρχικά, τίποτα δεν έγινε τελικά, χωρίς καλά καλά κανείς στον Παναθηναϊκό να καταλάβει το γιατί. Εκτέθηκε μάλιστα η ομάδα περισσότερο από τον ΠΑΟΚ, γιατί άλλο είναι να βγαίνεις και να μιλάς για μια προφορική συμφωνία από τηλεφώνου, κι άλλο να κάνεις… αρραβώνες και να δείχνεις στον άλλο τα προικιά σου και το μελλοντικό του σπίτι.
Ο πρώτος
Δίκιο έχει ο μαραθωνοδρόμος και υπερμαραθωνοδρόμος, καθηγητής – εκπαιδευτικός, Τάκης Σκουλής σε όσα αναφέρει σχετικά με τη μεγάλη προσπάθεια που θα κάνει ο Γιάννης Κούρος, να τρέξει την απόσταση και τη διαδρομή, που διέτρεξε ο Φειδιππίδης το 490 π.Χ. (Αθήνα – Σπάρτη – Αθήνα). O Σκουλής υπενθυμίζει ότι ήταν αυτός που το 1992 αναβίωσε τον άθλο του αρχαίου ημεροδρόμου. Και, μάλιστα, την εποχή που είχε τρέξει ο Φειδιππίδης: τέλη Αυγούστου με αρχές Σεπτεμβρίου και με σακίδιο βάρους 5-6 κ. στην πλάτη. Κάλυψε την απόσταση σε τέσσερις ημέρες και πέντε ώρες. Και αμέσως μετά έτρεξε τον Μαραθώνιο στην ιστορική του διαδρομή (Μαραθώνας – Σταμάτα – Κηφισιά – Αθήνα). Αφού εύχεται κάθε επιτυχία στον Κούρο, τονίζει ότι η αναβίωση ενός γεγονότος μία φορά γίνεται. Συμφωνούμε.
Τα… δωράκια
Μήπως θα πρέπει να τελειώσουν αυτά τα δωράκια στις συνεντεύξεις Τύπου, που δίνουν οι ομοσπονδίες, τα κανάλια -ιδιωτικά και κρατικά-, τράπεζες, οργανισμοί και επιχειρήσεις. Ισως τότε να δούμε κατά πόσο πραγματικά ενδιαφέρονται οι δημοσιογράφοι να καλύψουν το γεγονός και κατά πόσο θα το προβάλουν στις εφημερίδες τους και στα μέσα που εργάζονται. Διότι τώρα τελευταία, αυτά τα «αναμνηστικά δωράκια» χρειάζονται και… φορτηγάκια για να τα μεταφέρουν οι συνάδελφοι. Και μην ισχυριστεί κάποιος πως οι ιδιωτικές επιχειρήσεις ξοδεύουν τα δικά τους λεφτά και δεν ελέγχονται. Ελέγχονται κι αυτές, διότι απ’ αυτά τα «δωράκια» μπορούν κάποιοι συνάδελφοι να νιώθουν «υποχρεωμένοι». Οπότε…
Αισιόδοξος ο Ριβάλντο
Πάνω στον Ριβάλντο «έπεσαν» οι Ισπανοί συνάδελφοι χθες το μεσημέρι, κατά την άφιξη της αποστολής του Ολυμπιακού στο αεροδρόμιο της Μαδρίτης. Τον πολιόρκησαν για να εξασφαλίσουν μία δήλωσή του. Και ο Βραζιλιάνος άσος δεν τους χάλασε το χατίρι και με ένα πλατύ χαμόγελο εμφανίστηκε αισιόδοξος για θετικό αποτέλεσμα των Πειραιωτών μέσα στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου»: «Δεν κάναμε καλό ξεκίνημα στο Τσάμπιονς Λιγκ αφού χάσαμε από τη Ρόζενμποργκ στην έδρα μας στο πρώτο παιχνίδι, όμως, έχουμε καλή ομάδα και θα το δείτε. Περιμένω σίγουρα να με θυμούνται οι φίλοι της Ρεάλ, όπως πολύ καλά τους θυμάμαι κι εγώ. Θέλω να φύγω με τη νίκη από το «Σαντιάγκο Μπερναμπέου»».
Συμπαίκτες
Μπάσκετ, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας δεν είχε παίξει στην αθλητική ενασχόλησή του, αλλά ο Γιώργος Βασιλακόπουλος είχε παίξει βόλεϊ πριν ασχοληθεί με το μπάσκετ, και έτσι οι δυο άνδρες θυμήθηκαν τα «παλιά», όταν συναντήθηκαν χθες το πρωί στο προεδρικό μέγαρο, όπου τιμήθηκε η πρωταθλήτρια Ευρώπης από τον κ. Παπούλια. «Γιώργο, θυμάσαι όταν παίζαμε βόλεϊ;» ρώτησε ο κ. Παπούλιας τον πρόεδρο της FIBA Europe και ο κ. Βασιλακόπουλος είχε έτοιμη την απάντησή του: «Και βέβαια, το θυμάμαι. Ηταν ηρωικά χρόνια, τότε, αλλά το μπάσκετ μου άρεσε πιο πολύ».