Η ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ… ξόρκισε τα φαντάσματα και έπειτα από δεκατέσσερα χρόνια κατέκτησε πάλι την κορυφή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Η Αρσεναλ αποτίναξε εφέτος την ετικέτα της «χαμένης» και έφτασε να παίξει στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Αν αυτό συνέβαινε πριν από δύο – τρία χρόνια, ίσως το τρόπαιο να κατέληγε στην ομάδα του Αρσέν Βενγκέρ, αφού η ποιότητά της ήταν πολύ καλύτερη εκείνη την εποχή. Και επιπλέον, η παρέα του Ροναλντίνιο δεν ήταν τότε αυτή που παρακολουθήσαμε σ’ όλη την εφετινή διοργάνωση.
ΑΥΤΑ όμως είναι… υποθέσεις. Η ιστορία έγραψε θριαμβεύτρια την ομάδα της Καταλωνίας σ’ ένα παιχνίδι που θα μείνει για πολλά χρόνια χαραγμένο στη μνήμη αυτών που το παρακολούθησαν. Ενα παιχνίδι που δόξασε για άλλη μία φορά τον βασιλιά των σπορ. Ενα παιχνίδι που… έκλεισε πολλά στόματα, που προσπαθούν να μας πείσουν πως στην εποχή μας χάθηκε το θέαμα, η τεχνική, το πάθος. Πως τα πάντα… βιομηχανοποιήθηκαν και όλοι σκέπτονται με σκοπό όχι να παίξουν οι ίδιοι δημιουργικό ποδόσφαιρο, αλλά να καταστρέψουν το παιχνίδι του αντιπάλου.
ΟΤΑΝ δύο ομάδες, διψασμένες γι’ αυτό το τρόπαιο, μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο με εντολή του προπονητή να παίξουν την μπάλα που ξέρουν και μπορούν, τότε είναι φυσικό να προσφέρουν την απόλαυση στους λάτρεις και μη του αθλήματος. Και δεν είναι μόνον αυτό.
ΕΙΝΑΙ και το πάθος που διέκρινε όσους ποδοσφαιριστές πάτησαν το χόρτο του «Σταντ ντε Φρανς». Παίκτες με δισεκατομμύρια στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς. Παίκτες που οι περισσότεροι βρίσκονται στο απόγειο της δόξας τους, έδωσαν και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών τους για την τελική νίκη. Ακόμα κι όταν ο αγωνιστικός χώρος έγινε επικίνδυνος από την καταρρακτώδη βροχή, δεν λογάριασαν ούτε σκέφτηκαν ποτέ έναν πιθανό τραυματισμό τους.
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ σφύριγμα του διαιτητή-παραφωνία σ’ αυτή τη γιορτή βρήκε τους ποδοσφαιριστές της Μπαρτσελόνα να πανηγυρίζουν. Αυτούς της Αρσεναλ να σκέφτονται τη χαμένη ευκαιρία τους, κι εμάς να μελαγχολούμε κάνοντας τις συγκρίσεις με τη δική μας μιζέρια. Διότι, για άλλη μία φορά, διαπιστώσαμε προχθές το βράδυ τη χαώδη διαφορά που μας χωρίζει, και στο ποδόσφαιρο, από τους εταίρους μας.