Μαλεζάνι για Γκονζάλες
Σε ανύποπτο χρόνο, ο Αλμπέρτο Μαλεζάνι είχε πει ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που ασχολείται απίστευτα πολύ με το ποδόσφαιρο, αλλά δεν το γνωρίζει καθόλου. Το ίδιο είπε έμμεσα και στη συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα L’ ΑRΕΝΑ, την πρώτη από τότε που επέστρεψε στην πατρίδα του και η οποία θα δημοσιευθεί πιθανώς τη Δευτέρα. Πώς το είπε έμμεσα ο Μαλεζάνι; Λέγοντας ότι, αν του ζητούσαν να βγάλει την ιδανική ενδεκάδα για την Ευρώπη, θα είχε οπωσδήποτε μέσα τον Γκονζάλες, έναν παίκτη που αυτή την εποχή έχει μπει στο στόχαστρο πολλών οπαδών του Παναθηναϊκού, οι οποίοι μόνο την… απέλασή του δεν έχουν ζητήσει, όλα τα άλλα τα έχουν πει! Είναι σίγουρα υπερβολική η εκτίμηση του Μαλεζάνι πως ο Εκι θα άξιζε να είναι στη «δική του» Μεικτή Ευρώπης, αλλά φυσικά δεν το είπε τυχαία. Ξέρει πολύ καλά τι τραβάει τον τελευταίο καιρό ο Γκονζάλες από τους προπονητές της εξέδρας και ακριβώς επειδή πιστεύει ότι τον αδικούν κατάφωρα άνθρωποι που ελάχιστα γνωρίζουν από ποδόσφαιρο, τα λέει όλα αυτά για να τονίσει τις αντιθέσεις και να βάλει μερικά πράγματα στη θέση τους.
«Ηγέτες» στο γήπεδο
Πέρα από την ποδοσφαιρική ποιότητα του Γκονζάλες, ο οποίος το ξέρει ότι δεν είναι για την Τσέλσι αλλά είναι μια χαρά για τον Παναθηναϊκό, στον Μαλεζάνι αρέσει πολύ η αφοσίωσή του στο σύνολο και η διάθεσή του να μη βάλει τον εαυτό του πάνω από την ομάδα. Ο ίδιος του είχε δώσει το ελεύθερο και ο Εκι μπορούσε να αράζει έξω από την περιοχή, να βάζει τα χέρια στη μέση και να περιμένει φρέσκος και ξεκούραστος πότε θα του έλθει η μπάλα, να κάνει 2-3 κολπάκια, να βάλει 5-6 γκολ παραπάνω τον χρόνο και να «μαγεύει» τον κόσμο, όπως μάγευαν παλιά οι έμποροι τους ιθαγενείς, με γυάλινες χάντρες και καθρεπτάκια. Αντιθέτως, ο Γκονζάλες στη μία φάση κάνει τάκλιν δίπλα στο σημαιάκι του κόρνερ στην επίθεση και στην επόμενη φάση, πηδάει για κεφαλιά στην περιοχή του Γκαλίνοβιτς. Είναι παίκτης που παίζει για την ομάδα και τον προπονητή του, κι αυτό ο Μαλεζάνι θεωρεί ότι είναι σπάνιο τη σήμερον ημέρα σε υψηλό επίπεδο, όπου οι «ηγέτες», σταρ ή όπως αλλιώς χαρακτηρίζονται, κοιτάνε πρώτα να λάμπουν αυτοί κι ας καίγεται η ομάδα.
Και οι παροιμίες
Για όλα αυτά, στον Μαλεζάνι αρέσει (παραφρασμένη) μια ελληνική παροιμία: ό, τι λάμπει δεν είναι χρυσός και ο χρυσός δεν είναι απαραίτητο να λάμπει. Αυτός που ξέρει, τον βρίσκει.
Ετσι… ψήφισαν
Ενας από τους υποψηφίους για το διοικητικό συμβούλιο της ομοσπονδίας πάλης έχασε μία ψήφο, διότι δεν μεσολάβησε στην υπουργό Παιδείας για να λύσει πρόβλημα εκπροσώπου σωματείου. Μοιάζει απίστευτο, αλλά είναι αληθινό. Τηλεφώνησε κατά τις 8 το πρωί μιας ημέρας στον υποψήφιο και του ζήτησε να κάνει παρέμβαση στην υπουργό, για θέμα που αφορούσε την εκπαιδευτικό σύζυγό του και το οποίο επρόκειτο να συζητηθεί στις… 9. Επειδή ο υποψήφιος, που τελικά εξελέγη, δεν είχε την υπουργό στην… τσέπη του, εξήγησε στον εκπρόσωπο ότι δεν μπορούσε να κάνει κάτι. Κι αυτός τον «εκδικήθηκε». Δεν τον ψήφισε…
Παράπονα για διαιτησία
Ο Ολυμπιακός έχει παράπονα από τις διαιτησίες του δεύτερου και του τέταρτου ημιτελικού των πλέι οφ μπάσκετ, μ’ αντίπαλο το Μαρούσι. Τις δυο φορές δηλαδή που έπαιξε στην έδρα του Αγίου Θωμά. Δεν μπορεί, όμως, να τις εκφράσει και δημόσια, γιατί και τις δυο φορές γνώρισε την ήττα από το Μαρούσι, στο τελευταίο δεκάλεπτο και ενώ είχε το προβάδισμα στο σκορ στα τρία πρώτα δεκάλεπτα. Υπάρχει και άλλη μια «δικαιολογία» που βγαίνει από το στόμα των «ερυθρολεύκων», αλλά είναι πολύ «τραβηγμένη». Ο, τι δηλαδή το ΟΑΚΑ δεν θα ήταν έτοιμο μέχρι την Κυριακή για τον πρώτο τελικό, αν είχε προκριθεί νωρίτερα ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός δεν θα είχε προλάβει να επιστρέψει στην έδρα του και να προπονηθεί, με αποτέλεσμα οι «πράσινοι» να… βολεύονται με τη διεξαγωγή και πέμπτου ημιτελικού Ολυμπιακού – Αμαρουσίου. Το καλύτερο «σενάριο»…
Αλλαξε φύλο
Αλλαγή φύλου έκανε ο δις «χρυσός» ολυμπιονίκης της άρσης βαρών (1996, 2000) Τσανγκ Σουγκάνγκ, που στο Σίδνεϊ άφησε στη 2η θέση τον Βίκτορα Μήτρου, όχι με διαφορά στην επίδοση, αλλά στο σωματικό βάρος. Κι αν δεν μας πιστεύετε, δεν διαβάσατε την αθλητική εφημερίδα που έγραψε ότι στην πόλη Χαντζού, στην οποία θα διεξαχθούν τα παγκόσμια πρωταθλήματα εφήβων και νεανίδων στην άρση βαρών, γεννήθηκε «η χρυσή ολυμπιονίκης» και παραθέτει τ’ όνομα του σπουδαίου Κινέζου… Ο, τι κι αν λέει ο κόσμος για τους δημοσιογράφους, δεν έχει άδικο.
Χορηγία «οξυγόνο»
Τα τυπικά απομένουν για την τετραετή επέκταση της επιτυχημένης συνεργασίας που έχει η ΕΟΚ με την εταιρεία-χορηγό όλων των εθνικών ομάδων μπάσκετ. Το οικονομικό δεν αποτέλεσε, ούτε θα αποτελέσει, σημείο συζήτησης για τις δύο πλευρές, αφού οι «εκπλήξεις» από την πλευρά της εταιρείας ήταν μέχρι τώρα μόνον ευχάριστες. Σημασία έχει το σωστό πνεύμα συνεργασίας σε όλους του τομείς και τα χρήματα έρχονται σε δεύτερη μοίρα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν πρόκειται για μια χορηγία «οξυγόνο» των εθνικών ομάδων.
Επίγειος παράδεισος
Σαν να άνοιξε ένα παράθυρο σε έναν εξωτικό κόσμο θα νιώσει όποιος βρεθεί στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις του κανό-καγιάκ, στο Ελληνικό. Η πίστα, που θεωρείται η τελειότερη στον κόσμο, με τις γέφυρες, τα νερά που στροβιλίζονται, ενώ σε κάποια σημεία μοιάζουν με μικρούς καταρράχτες, αλλά και όλοι οι χώροι της εγκατάστασης εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη. Σίγουρα αυτοί οι χώροι αποκλείεται να μείνουν στον ελληνικό αθλητισμό -εξάλλου τα έξοδα συντήρησης είναι πάρα πολλά-, αλλά καλό θα ήταν όποιος επιχειρηματίας τούς πάρει για εκμετάλλευση να τους παραχωρεί κάποιες ώρες για τον σκοπό που κατασκευάστηκαν, δηλαδή για αθλητική χρήση.
Από τη χαρά του Μουντιάλ, στο ελληνικό υβρεολόγιο
Πώς τα φέρνει η μοίρα καμιά φορά. Ο Κύρος Βασσάρας, την ώρα που θα έπρεπε να προετοιμάζεται πυρετωδώς (ψυχολογικά και αγωνιστικά) για ν’ αντεπεξέλθει στις υψηλές απαιτήσεις του Παγκοσμίου Κυπέλλου, βρέθηκε στο Αλκαζάρ. Ο κορυφαίος κατά πολλούς Ελληνας διαιτητής σφύριξε προχθές το μπαράζ της Γ΄ Εθνικής, ανάμεσα στον Πανθρακικό και τον Μεσσηνιακό, πληρώνοντας, ουσιαστικά, τον τραυματισμό στα σπριντ του Παναγιώτη Μαυρόπουλου και την αποτυχία στα τεστ του Συμεών Τσολακίδη. Αμέσως μετά την απόφαση της FIFA είχε δηλώσει ότι δεν απογοητεύτηκε από τον αποκλεισμό του λέγοντας ότι: «Υπάρχουν εμπόδια, αλλά κάθε εμπόδιο είναι σε καλό, πάντα είμαι αισιόδοξος». Βέβαια το θέμα είναι πώς εκλαμβάνει κανείς τη λέξη αισιοδοξία, διότι στην προκειμένη περίπτωση ο Βασσάρας άκουγε σε κάθε αμφισβητούμενη απόφαση τους φίλους των δύο ομάδων να τον βρίζουν εν χορώ…