Η δικαιολογία ήταν εύκολη και… έτοιμη, απ’ όλους που συνεχίζουν να ζουν με τη δόξα της κατάκτησης του Ευρωπαϊκού από αυτή την εθνική ομάδα. «Οι Αυστραλοί ετοιμάζονται για το Παγκόσμιο Κύπελλο, οι δικοί μας παίκτες για… διακοπές». Και ρωτάμε κι εμείς οι… αφελείς. «Τότε γιατί έγινε αυτό το φιλικό». Μήπως για να διαπιστώσει ο Οτο Ρεχάγκελ σε τι κατάσταση είναι ο Δέλλας; Αυτό δήλωσε, μεταξύ άλλων, ο ομοσπονδιακός μας προπονητής.
Δεν ασχολούμαστε αν… ησύχασε ο Γερμανός, βλέποντας τον Δέλλα να βγάζει όλο τον αγώνα. Μας ενδιαφέρει αυτό που είδαμε για πολλοστή φορά απ’ αυτήν την ομάδα. Πως δεν μπορεί να αναπτυχθεί. Με επακόλουθο να μη δημιουργεί ούτε μία ουσιαστική ευκαιρία ώστε να φοβίσει την αντίπαλο. Αποτέλεσμα, να είναι συνεχώς υποχρεωμένη να αμύνεται. Και φυσικά όταν πιέζεται συνεχώς να δέχεται και το γκολ. Στη Μελβούρνη ήταν μόνο ένα.
Ο αποκλεισμός από το Παγκόσμιο Κύπελλο, που αρχίζει σε λίγες ημέρες στη Γερμανία, πέρασε χωρίς τριγμούς. Το φωτοστέφανο από τη δόξα της κατάκτησης του Ευρωπαϊκού λειτούργησε σαν ασπίδα. Ομως σιγά σιγά η λάμψη του ξεθώριασε. Εμεινε μόνο η αγάπη των φιλάθλων, την οποία είδαμε για άλλη μία φορά. Πόσο όμως μπορεί ν’ αντέξει κι αυτή, στις απογοητεύσεις που έρχονται από τα ανεπιτυχή αποτελέσματα; Θα συνεχίσουν να της συμπαραστέκονται ή θα της γυρίσουν πάλι την πλάτη; Πιστεύουμε πως, τουλάχιστον στα πρώτα παιχνίδια της προκριματικής φάσης του EURO 2008, θα είναι στο πλευρό της. Αν σ’ αυτά έρθουν καλά αποτελέσματα, τότε θα συνεχιστεί και η συμπαράσταση. Για να έρθουν όμως οι νίκες, χρειάζεται ν’ αλλάξουν νοοτροπία όλοι. Και η ηγεσία της ΕΠΟ και ο Ρεχάγκελ, αλλά και οι παίκτες τους οποίους εμπιστεύεται.
Οι παράγοντες να πάψουν να στέκονται… προσοχή μπροστά στον Γερμανό. Προπονητής – υπάλληλος είναι που πληρώνεται, και μάλιστα αδρά. Ας στύψει λοιπόν το μυαλό του να βρει λύσεις και να παρουσιάσει τον Σεπτέμβριο μία ομάδα που θα παίξει επιτέλους και μπάλα. Οι δε διεθνείς να σταματήσουν να ζουν στα σύννεφα και να προσγειωθούν. Η εμπιστοσύνη του Ρεχάγκελ δεν σημαίνει και την πλήρη ανοχή.
Ο Σεπτέμβριος δεν αργεί. Και όλοι θυμόμαστε τι έγινε με την Αλβανία. Ας μην την πατήσουμε και με τη Μολδαβία.