Από προχθές Παρασκευή η ανθρωπότητα «αναστενάζει» στα γήπεδα της Γερμανίας, όπου διεξάγεται το 18ο Μουντιάλ. Για ένα μήνα ο Πλανήτης Γη θα αναπνέει στους ρυθμούς τής Στρογγυλής Θεάς, η οποία αγνοεί γλώσσες, τάξεις, φυλές, προσφέροντας εναλλαγές απερίγραπτων συναισθημάτων. Προϊόν μιας κρυστάλλινης μείξης διαφορετικών πολιτισμών και ιδιαιτεροτήτων το ποδόσφαιρο έχει καταφέρει κάτι που σε όλους τους υπόλοιπους τομείς φαντάζει ακατόρθωτο: να μιλήσουν και οι πέντε Ηπειροι την ίδια γλώσσα.
Η ιστορία του δημοφιλέστερου (και λαοφιλέστερου) αθλήματος χάνεται στα βάθη των αιώνων. Χιλιετίες πριν, στην Κίνα, την Ιαπωνία, την Αίγυπτο, την Αρχαία Ελλάδα και αργότερα στην επικράτεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας παιζόταν ένα είδος ποδοσφαίρου. Στην Κίνα αυτό το… πρωτόγονο ποδόσφαιρο αποτελούσε βασικότατο μέρος της στρατωτικής εκγύμνασης. Σε τοιχογραφίες απεικονίζονται στρατιώτες να κλοτσούν έναν δερμάτινο ασκό προς ένα τέρμα, που ήταν κατασκευασμένο από μπαμπού. Στην Αρχαία Ελλάδα, το «επίσκυρο», όπως ονομαζόταν, ήταν κάτι ανάμεσα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και στο ράγκμπι. Τα γήπεδα της εποχής χωρίζονταν από χαλίκια (σκύρα). Από την Ελλάδα το «επίσκυρο» μεταφέρθηκε, χρόνια αργότερα, στη Ρώμη, όπου βρήκε ανταπόκριση στους πατρίκιους, που ήθελαν να… σκοτώσουν την ανίερη πλήξη τους. H μπάλα που εχρησιμοποιείτο ήταν δερμάτινη, ενώ το εσωτερικό της αποτελείτο από πούπουλα. H ιστορία του σύγχρονου ποδοσφαίρου αρχίζει, ουσιαστικά, το 1848. Το «Football» καταχωρίζεται, ήδη, ως νεολογισμός, στα λεξικά του Κέμπριτζ. Εννέα χρόνια αργότερα, στο Σέφιλντ, δημιουργείται η πρώτη ποδοσφαιρική ομάδα, η «Φούτμπολ Κλαμπ Σέφιλντ». Και το 1863 γεννιέται το πρώτο επίσημο καταστατικό όρων ποδοσφαίρου, το «Football Association», εν είδει, μάλιστα, και ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το «τιμόνι» της «Football Association» αναλαμβάνει ο Τσαρλς Αλκοκ. Διοργανώνει τα πρώτα διεθνή ποδοσφαιρικά παιχνίδια με αντιπάλους την Αγγλία και τη Σκωτία. Από τη Βρετανία, λόγω βεβαίως και της αποικιοκρατικής επεκτατικής πολιτικής των Αγγλων, το ποδόσφαιρο διαδίδεται στον υπόλοιπο κόσμο. Στις 21 Μαΐου του 1904 ιδρύεται στο Παρίσι η FIFA, με πρωτοβουλία των Γάλλων. Σε αυτήν συμμετέχουν, αρχικά, οι ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες Γαλλίας, Σουηδίας, Ολλανδίας, Βελγίου, Ελβετίας, Γερμανίας, Δανίας και Ισπανίας. Οι Αγγλοι αρνούνται να συμμετάσχουν, μάλλον για το γεγονός ότι η δημιουργία της ίδρυσης ομοσπονδίας δεν ανήκε σε αυτούς. Τα συνεχή αγγλικά προσκόμματα αναγκάζουν τον Ζιλ Ριμέ να προχωρήσει στη διεξαγωγή του πρώτου Παγκοσμίου Κυπέλλου ποδοσφαίρου, χωρίς τους… μετρ της Αυτής Μεγαλειότητος. Ετσι, το 1930, χρονιά-ορόσημο για τη μετέπειτα πορεία του ποδοσφαίρου, διεξάγεται στο Μοντεβιδέο το πρώτο Μουντιάλ, το οποίο κατακτά η οικοδέσποινα Ουρουγουάη.
Το σημερινό, πάντως, ποδόσφαιρο δεν έχει καμία σχέση ούτε με το «επίσκυρο» των αρχαίων Ελλήνων ούτε με τα πρώτα ημιεπίσημα παιχνίδια που διεξάγονταν στη Βρετανία, αλλά ούτε και με τα προπολεμικά Παγκόσμια Κύπελλα. Το σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι ένας συνδυασμός φυσικής κατάστασης, τεχνικής κατάρτισης, ικανοτήτων και δύναμης. Ωστόσο, η λάμψη του παραμένει αναλλοίωτη, ενώ παράλληλα έχει δημιουργήσει τη δική του τάξη πραγμάτων. Υπερδύναμη δεν είναι οι ΗΠΑ του Μπους, αλλά η Βραζιλία του Ροναλντίνιο. Ούτε η Αργεντινή του Μέσι και του Ρικέλμε αισθάνεται μειονεκτικά στη νικήτρια των Φόκλαντ, Αγγλία. Το αντίθετο μάλιστα. Τον δρόμο, άλλωστε, είχε δείξει πριν από μια εικοσαετία το… χέρι του Θεού. Οσο για τα αστέρια, αυτά ποτέ δεν θα εκλείψουν. Πάντα θα μαγεύουν και θα αποτελούν πόλο έλξης για εκατομμύρια παιδιά σε όλον τον κόσμο που θα ευελπιστούν να είναι οι αυριανοί διάδοχοι του Ροναλντίνιο, του Κακά, του Ζιντάν, του Ανρί, του Μέσι, του Ρονάλντο, του Μπέκαμ και τόσων άλλων. Αλλωστε και αυτοί διάδοχοι είναι ανυπέρβλητων προσωπικοτήτων, όπως οι Πελέ, Μαραντόνα, Κρόιφ, Μπεστ, Ντι Στέφανο, Μπεκενμπάουερ, Φαν Μπάστεν, Πλατινί, Φοντέν, Μάζοπουστ, Πούσκας, Γκαρίντσα που άφησαν τη δική τους σφραγίδα.
Στο ερώτημα, λοιπόν, ποιος εφηύρε το ποδόσφαιρο η απάντηση μάλλον είναι απλή. Κανείς. O μυστηριώδης κόσμος του ζούσε, ζει και αναπνέει στα γονίδια του ανθρώπου, από την Κοπακαμπάνα και τις φαβέλλες της Βραζιλίας έως και τους πλέον μικρούς και ασήμαντους οικισμούς του πλανήτη.