Αν στο ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου αγωνίζονταν ταυτόχρονα δύο παίκτες, που με την εθνική ομάδα της πατρίδας τους πήραν τον εφετινό παγκόσμιο τίτλο, φαντάζεσθε τι θα έγραφαν οι εφημερίδες; Ε, λοιπόν, αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα (στον Παναθηναϊκό) παίζουν δύο εν ενεργεία παγκόσμιοι πρωταθλητές του βόλεϊ. Ο βασικός της Βραζιλίας, Ντάντε και ο αναπληρωματικός, Μαρσέλο. Βασικός είναι και ο Νασιμέντο, που αγωνίσθηκε στο Παναθηναϊκό στο πρόσφατο παρελθόν.
Γενικά, το βόλεϊ είναι το άθλημα, στο οποίο έχουν έλθει καλύτεροι ξένοι αθλητές, από κάθε άλλο. Με την φιναλίστ του πρωταθλήματος κόσμου, Πολωνία, έπαιξε ο Λ. Ζιγκάλντο. Η εθνική Βουλγαρία, 3η στο πρωτάθλημα, διέθετε τον Κονσταντίνοφ, που έχει παίξει σε πολλές ομάδες μας, και τον Γ. Ιβανόφ. Η Σερβία (4η, αλλά «χρυσή» Ολυμπονίκης του 2000) είναι γεμάτη «Ελληνες», πρώην ή νυν: τους Β. Πέτκοβιτς, Ντ. Μπόγιοβιτς, που ανήκουν στον Ολυμπιακό, και τους παλαιότερους, Σλ. Μπόσκαν, Βλ. Γκρίμπιτς, Γκ. Βούγιεβιτς. Στην 5η (φιναλίστ των Ολυμπιακών της Αθήνας και πρωταθλήτρια Ευρώπης πέρυσι), Ιταλία, βρίσκουμε τον Μ. Τσέρνιτς, και στην 6η, την Γαλλία, τον Φρ. Γκρανβορκά, που δεν παίζουν, πια, εδώ.
Αν πάμε και πιο κάτω, σε ομάδες που δεν διακρίθηκαν ιδιαιτέρως, θα διαπιστώσουμε ότι πρωταγωνιστές τους ή στην σύνθεσή τους, ήταν πολλοί γνώριμοί μας. Με τη Γερμανία (9η) έπαιξε ένας, με τις ΗΠΑ (10η), οκτώ(!), με τον Καναδά (11ος) και το Πουέρτο Ρίκο (12ο) από ένας, με τις 13ες, Αργεντινή και Τσεχία, πέντε, και δύο, αντιστοίχως, με την Τυνησία (15η) ένας, με τη Βενεζουέλα (17η) τρεις και με το Καζαχστάν (21ο), ένας.
Κι όμως, αυτό το άθλημα και αυτό το πρωτάθλημα, με τους τόσους «μουντιαλικούς» (σύμφωνα με την κακόηχη και αδόκιμη λέξη, που κάποιοι καθιέρωσαν στο ποδόσφαιρο) αθλητές, οι μεν υπεύθυνοί τους (Ομοσπονδία και «Λίγκα») δεν έχουν κατορθώσει να «πουλήσουν», η δε δημόσια τηλεόραση αγνοεί ή κακοποιεί και «βιάζει». Κρίμα. Για όλους. Και περισσότερο, για το υπέροχο βόλεϊ και τους πολλούς φίλους του…