Η κατάσταση των ομάδων μας στην Ευρώπη… ξεκαθάρισε. Και τα αποτελέσματά τους δεν εξέπληξαν κανέναν. Ηταν σχεδόν αναμενόμενα. Κι αν κάποιοι πρέπει να αισθάνονται μια πίκρα, αυτοί είναι οι παράγοντες, οι παίκτες και οι οπαδοί της ΑΕΚ. Οχι γιατί το UEFA, όπου θα συνεχίσει μαζί με τον Παναθηναϊκό, είναι… λίγο. Αλλά διότι ο αποκλεισμός από το Τσάμπιονς Λιγκ ήρθε με… ιταλική μεσολάβηση. Οταν φτάνεις να κάνεις μέσα στις Βρυξέλλες το 2-0… 2-2, τότε ελπίζεις πως μπορεί και η Μίλαν να ισοφαρίσει τη Λιλ στο Μιλάνο. Οχι να δεχθεί και δεύτερο τέρμα! Αυτά φυσικά για την ιστορία.
Η πραγματικότητα προσγείωσε… ομαλά την ΑΕΚ και ανώμαλα τον Ολυμπιακό, που όταν έγινε η κλήρωση, είχε φτάσει ήδη στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, πάντα κατά τον πρόεδρό του. Διότι, όλοι οι σκεπτόμενοι οπαδοί έβλεπαν πως ακόμα και η συνέχεια στο UEFA θα αποτελούσε υπέρβαση, γι’ αυτή την ομάδα που εδώ και τρία χρόνια ουσιαστικά δεν έχει κάνει μεταγραφές που θα μπορούσαν να δώσουν ελπίδες για μια καλύτερη πορεία, από τα προηγούμενα χρόνια, στην Ευρώπη. Και δεν διαψεύστηκαν.
Οι αναλύσεις πολλές για το τι έφταιξε και το τι θα… φταίει και του χρόνου. Ομως η βασική αιτία είναι μία και εκπορεύεται από τον Σωκράτη Κόκκαλη. Ο οποίος δεν δείχνει να έχει πλέον οράματα για τον Ολυμπιακό. Πιστεύουμε πως αυτά ολοκληρώθηκαν με την κατασκευή του «Γ. Καραϊσκάκης». Το οποίο πράγματι, ακόμα και με τον τρόπο που έγινε, πιστώνεται σ’ αυτόν. Οπως και οι εγκαταστάσεις του Ρέντη. Αυτά είναι τα έργα που θα αφήσει στον Ολυμπιακό και όχι τα εννέα ή δέκα πιθανόν πρωταθλήματα.
Αντιθέτως ο Γιάννης Βαρδινογιάννης και ο Ντέμης Νικολαΐδης έχουν οράματα για τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ. Ακόμα κι αν αυτά κρύβουν και έναν δικό τους εγωισμό. Ο πρώτος, να αποδείξει πως μπορεί να φέρει εις πέρας το δύσκολο έργο που κληρονόμησε από τον Γιώργο Βαρδινογιάννη. Και ο δεύτερος, πως είναι δυνατό να δημιουργηθεί μια ομάδα από το «μηδέν», από έναν παράγοντα χωρίς διοικητική εμπειρία, αλλά με άριστη γνώση του αντικειμένου. Διότι πράγματι, όταν παρέλαβε την ΑΕΚ, με τον τρόπο που την πήρε, το μόνο της περιουσιακό στοιχείο ήταν οι οπαδοί της. Και η μόνη εμπειρία του Νικολαΐδη από το ποδόσφαιρο αφορούσε τον τρόπο που έστελνε την μπάλα στα δίχτυα…
Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά, το «όραμα», μεταξύ, του Σωκράτη Κόκκαλη και των δύο ομολόγων του σε Παναθηναϊκό και ΑΕΚ. Και αυτή η διαφορά είναι σίγουρο πως θα επιδράσει στο μέλλον των τριών ομάδων…