Από το 1996 είχε αποφασιστεί η μετατροπή του συγκεκριμένου τμήματος του Βοτανικού σε κοινόχρηστο χώρο πρασίνου. Και ξαφνικά, μέσα σε μισό έτος «βρέθηκαν» με συνοπτικές διαδικασίες 127 εκατ. ευρώ και αυτά όχι για τη δημιουργία πρασίνου, αλλά των απαραίτητων υποδομών για τη κατασκευή του γηπέδου. Ταυτόχρονα το ΥΠΕΧΩΔΕ δέχθηκε ασυζητητί να βάλει στο συρτάρι τα όποια σχέδια της ανάπλασης και δεσμεύτηκε να κατασκευάσει τις συγκεκριμένες υποδομές, οι οποίες δεν συνδέονται πλέον με έναν κοινωφελή – κοινόχρηστο χώρο, αλλά με την κατασκευή και λειτουργία του ιδιωτικού επιχειρηματικού-αθλητικού κέντρου. Ολα αυτά με την ασπίδα ενός νόμου που είναι φτιαγμένος στα «προ-ολυμπιακά» πρότυπα… Οι εξελίξεις της περασμένης εβδομάδας απέδειξαν ξεκάθαρα ότι η πολιτεία ελάχιστα ενδιαφερεται για το μέλλον της περιοχής του Ελαιώνα. Το αναπάντεχο ενδιαφέρον στην ανάπλαση του Βοτανικού ουσιαστικά έσβησε με την απόφαση να κατασκευαστούν… οι μισές διαπλατύνσεις δύο οδών (Αγίας Αννης και Αγίου Πολυκάρπου) και όλα τα άλλα έργα να παραπεμφθούν στο μέλλον.
Αξιοσημείωτο είναι πως για τη δημιουργία του γηπέδου προωθήθηκε ειδική νομοθετική ρύθμιση, προκειμένου να νομιμοποιηθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα σε κοινόχρηστο χώρο πρασίνου και ο διπλασιασμός του συντελεστή δόμησης σε τμήμα- «φιλέτο». Παρά τις σχετικές ρυθμίσεις, όμως, ο δρόμος για τον Βοτανικό δεν είναι… στρωμένος με τριφύλλι, καθώς εκκρεμούν στο ΣτΕ οι προσφυγές κατοίκων της περιοχής.