Πισω απο τις Καμερες

4' 48" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Προαιώνια» ερωτήματα

Από 650 έως 1.000 ευρώ είναι η ετήσια επιχορήγηση των παιδικών ομάδων, όπως αυτή του Παννεαπολικού, που θρηνεί τον χαμό του 15χρονου μπασκετμπολίστα, Βαγγέλη Κουταλά. Γιατρός δεν υπήρχε κατά τη διάρκεια του αγώνα με τη Δραπετσώνα για το παιδικό πρωτάθλημα, λόγω οικονομικής στενότητας. Βάσει της προκήρυξης του πρωταθλήματος, θα έπρεπε να υπήρχε γιατρός, αλλά είναι στην υπευθυνότητα της εκάστοτε γηπεδούχου ομάδας να τον πληρώνει για τις υπηρεσίες του. Και αν ακόμα κάποιος γιατρός δεν κατάφερνε να κρατήσει στη ζωή τον άτυχο Βαγγέλη, αναπάντητα ερωτήματα υπάρχουν γι’ αυτή την τραγική κατάσταση. Και αν το παιδί είχε καρδιακό πρόβλημα, πώς δεν τον είχαν δει οι γιατροί που τον εξέτασαν για να πάρει πιστοποιητικό συμμετοχής στην ομάδα του;

Ωρα για ευχαριστίες

Δεν είχε εντάσεις η συνέντευξη Τύπου για το γήπεδο στον Βοτανικό, προφανώς επειδή στις ημέρες που μεσολάβησαν από τα όσα είχε πει ο Γ. Σουφλιάς και προκάλεσαν την απάντηση της ΠΑΕ Παναθηναϊκός ικανοποίησαν τους «πράσινους» και έκριναν σκόπιμο να μη δώσουν συνέχεια. Ειδικά οι αναφορές για τον Δήμο Αθηναίων ήταν «μέλι – γάλα», ενώ το «μπαλάκι» στράφηκε περισσότερο προς την πλευρά του ΥΠΕΧΩΔΕ για τις από εδώ και πέρα ενέργειές του. Στις ευχαριστίες, όλοι μέσα ήταν, δεν έμεινε κανείς παραπονεμένος, εκτός ίσως από την προηγούμενη κυβέρνηση, για την οποία άφησε ο Γιάννης Βαρδινογιάννης μια «μπηχτή» ότι δεν ασχολήθηκε σοβαρά με το θέμα. Ως αντιπολίτευση, πάντως, εισέπραξε και αυτή ευχαριστίες εκ μέρους της ΠΑΕ, όχι μόνο επειδή δεν πρόβαλε εμπόδια στο έργο, αλλά γιατί αντιθέτως στήριξε το εγχείρημα.

Ανώμαλη προσγείωση

Με ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί φαντάζει η «ερυθρόλευκη» εξέδρα. Ναι, είναι γλυκά τα πρωταθλήματα και κύπελλα, αλλά όταν η ίδια η ηγεσία σου καλλιεργεί προσδοκίες ακόμη και για την κατάκτηση της κορυφής της Ευρώπης, κάποια στιγμή η προσγείωση στην ελληνική πραγματικότητα θα γίνει ανώμαλα. Μία, δύο, τρεις, μπόλικες φορές ο κόσμος του Ολυμπιακού ήπιε το πικρό ποτήρι που προσφέρουν στο Τσάμπιονς Λιγκ. Κατάφερνε να ξεχνάει τον πόνο του από το νέκταρ που δίδεται στις φιέστες του Μαΐου. Αλλά δεν αντέχει ο οργανισμός. Κάποια φορά έχει ανάγκη από ένα ξέσπασμα. Ολοι το δικαιούμαστε. Πόσω μάλλον ο πικραμένος. Και είναι απόλυτα δικαιολογημένος. Είναι λάθος η επιχείρηση… φίμωση των φίλων οποιασδήποτε ομάδας. Αλλωστε, την εκτόνωση είθισται να ακολουθεί η ηρεμία. Μετά την καταιγίδα, βγαίνει πάντα ήλιος…

Χώρο στη διαφορετικότητα

Η «Θύρα 7» έχει κάθε λόγο να εκφράζει δημόσια την αντίθεσή της προς όσους αποδοκίμασαν στο Φάληρο παίκτες, προπονητή και πρόεδρο. Δημοκρατία έχουμε. Φαίνεται, ωστόσο, ότι εξαιτίας των έντονων συναισθημάτων που είχε την Κυριακή το βράδυ ο γενικός αρχηγός των «ερυθρολεύκων», Σάββας Θεοδωρίδης, ξέχασε τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις στην κοινωνία μας. Δικαίωμα είναι η δημόσια έκφραση άποψης και υποχρέωσή μας να αφήνουμε κενούς χώρους για τη δημοσιοποίησή της, κυρίως όταν δεν μας βρίσκει σύμφωνους.

Δεν το θυμήθηκαν;

Πριν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού να χειροκροτήσουν τον Γκονζάλες κατά την είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο, έπρεπε να το σκεφτούν. Σίγουρα, η επιστροφή του έπειτα από εκατό και πλέον ημέρες… σημαδιακή. Ομως σημαδιακό και το ξύλο που έπαιξε με τον Μάντζιο…

Ποινές «χάδια»

Η επίθεση στον βοηθό διαιτητή κ. Κόττορο ανέδειξε, εκτός των άλλων, την ελαφρότητα των τροποποιημένων κανονισμών. Ποινή αποκλεισμού της έδρας επιβάλλεται την τρίτη φορά. Εν ολίγοις, ακόμη και αν πεθάνει ένας διαιτητής από το ξύλο, η ομάδα θα τιμωρηθεί με πρόστιμο. Καλά και ωραία αυτά που λέγονται από τους ιθύνοντες των ΠΑΕ και της Σούπερ Λίγκας, ότι τα έσοδά τους έρχονται από τα εισιτήρια και γι’ αυτό θα πρέπει στο γήπεδο να υπάρχουν θεατές. Ωστόσο, θα πρέπει κάποια στιγμή ν’ αρχίσουν το ξεκαθάρισμα. Γιατί ακούγεται κάπως περίεργο να γεμίζουμε τα γήπεδα και τα ταμεία στο όνομα της βίας.

Είναι ακόμα ζωντανός

Ο ΠΑΟΚ απέδειξε ότι αντέχει, σε πείσμα της διοίκησης του Τάκη Πανελούδη που πούλησε τρεις, πρωτοκλασάτους μπασκετμπολίστες του, στα δύο τελευταία χρόνια. Ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος πουλήθηκε στον Ολυμπιακό, ο Κώστας Βασιλειάδης στη Μάλαγα και εσχάτως ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης στη Ρόμα. Και όμως, ο ΠΑΟΚ αντέχει και μπορεί να κοιτά… κατάματα τον συμπολίτη του, Αρη. Γιατί, έχει μεγάλη δυναμική από τον κόσμο του (τον πολυπληθέστερο στη Θεσσαλονίκη), διαθέτει ιδιόκτητο γήπεδο και πάντα θα είναι ανταγωνιστικός στη «θέα» και μόνο του μεγάλου «εχθρού».

Αναστάτωση από φήμη

Ανω – κάτω έγινε κάποια στιγμή το πανελλήνιο πρωτάθλημα άρσης βαρών, γιατί ακούστηκε ότι θα ερχόταν ο υφυπουργός Αθλητισμού για να κάνει απονομές. Η ώρα περνούσε, ο Γιώργος Ορφανός δεν εμφανιζόταν, οι απονομές δεν γίνονταν και οι αθλητές, που επρόκειτο ν’ αγωνισθούν, περίμεναν. Κάποτε αποφασίσθηκε να συνεχισθούν οι αγώνες και, περίπου πέντε ώρες αργότερα, ήλθε ο υφυπουργός, που μας διαβεβαίωσε ότι ΕΚΕΙΝΗ την ώρα είχε πει ότι θα πήγαινε. Μας το επιβεβαίωσε, δε, και ο αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας, Δημήτρης Μαυρομματίδης. Τότε, προς τι η αναστάτωση, που προκάλεσε και τραυματισμό; Απλώς, κυκλοφόρησε μια πληροφορία ότι ο κ. Ορφανός θα πήγαινε νωρίτερα…

Για το θεαθήναι

Τουλάχιστον ο υφυπουργός πήγε, είδε λίγους αγώνες, απηύθυνε χαιρετισμό, έκανε απονομές και δηλώσεις και απήλθε. Ο νομάρχης Θεσσαλονίκης, όμως, Παναγιώτης Ψωμιάδης, πήγε, μίλησε, έκανε απονομές και έφυγε χωρίς να παρακολουθήσει αγώνες. Και υπήρξε και καλός αθλητής στίβου…

Η ευρωπαϊκή απαξίωση καλύπτεται με εγχώριους τίτλους

Πολύ μελάνι και άλλο τόσο σάλιο σπαταλήθηκε για τις αποδοκιμασίες των οργανωμένων κατά του Σωκράτη Κόκκαλη. Ακόμα και το «φύγε από δω» ακούστηκε. Σίγουρα, είναι γεγονός να αποδοκιμάζεσαι από τους… δικούς σου. Ομως πολύ σύντομα όλα αυτά θα ξεχαστούν. Και οι γκρίνιες θα δώσουν τη θέση τους στην αποθέωση, όπως συνέβη όταν το 0-2 με το Αιγάλεω έγινε 3-2. Ηδη η διαφορά είναι στους πέντε βαθμούς από ΑΕΚ και Παναθηναϊκό και το… ένατο στα δέκα τελευταία χρόνια άρχισε να φαίνεται στον ορίζοντα. Του χρόνου, τέτοια εποχή, όταν θα έχει χαθεί για άλλη μία φορά το ευρωπαϊκό όνειρο, θα ξανακουστούν οι αποδοκιμασίες. Το ίδιο έργο το έχουμε δει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια. Με ελάχιστες διαφοροποιήσεις, αλλά πάντα με το ίδιο φινάλε… Ο πρώτος στο… χωριό δεν ενδιαφέρεται που είναι τελευταίος στην πόλη.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή