ΤΕΛΙΚΑ πρέπει να το παραδεχθούμε. Αυτή η Εθνική υπό την καθοδήγηση του Οτο Ρεχάγκελ, μας ικανοποιεί ή όχι με τις εμφανίσεις της, είναι πάντα μέσα στους στόχους της. Ακόμα και σε εκείνη την προκριματική φάση του Παγκοσμίου του 2006, που δεν μπορούσαν οι διεθνείς να αλλάξουν μπαλιά μεταξύ τους, το πάλεψε ώς τα τελευταία παιχνίδια, για να βρεθεί στη Γερμανία.
ΣΤΟ iδιο… μοτίβο και τώρα. Χωρίς να παίξει μπάλα, βρίσκεται στην πρώτη θέση του ομίλου της και κρατάει γερά την υπόθεση πρόκριση στα χέρια της. Κάτι που κανείς δεν το πίστευε έπειτα από την «τεσσάρα» με την Τουρκία μέσα στο «Γ. Καραϊσκάκης». Ισως όλοι τότε βιαστήκαμε να θεωρήσουμε πως η πρωταθλήτρια Ευρώπης δεν θα βρισκόταν σε Αυστρία – Ελβετία το επόμενο καλοκαίρι για να υπερασπιστεί τον τίτλο της. Οι διεθνείς μας μάς διέψευσαν και με τη βοήθεια της «αυτοχειρίας» της Τουρκίας στο Σεράγεβο, όχι μόνο κέρδισαν το χαμένο έδαφος, αλλά έβαλαν τη γείτονα σε θέση… κυνηγού.
ΚΑΙ τώρα, ποιος μπορεί να… γκρινιάξει πως για άλλο ένα παιχνίδι δεν είδαμε ποδόσφαιρο από αυτή την ομάδα, που να δικαιολογεί τον τίτλο της; Μάλλον κανείς. Αφού από τη θέση του οδηγού ο Γερμανός προπονητής οδηγεί τους διεθνείς μας προς την τελική φάση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος 2008. Επομένως, όποιες επιλογές και να κάνει, όποια ενδεκάδα κι αν παρατάξει, που σε μας φαντάζει λανθασμένη, δικαιώνεται σε βάθος χρόνου από το τελικό αποτέλεσμα. Φυσικά, βρισκόμαστε ακόμα στα μισά του δρόμου, αλλά ποιος μπορεί να αμφιβάλλει πως η Εθνική δεν θα κατακτήσει τη μία από τις δύο προνομιούχες θέσεις που δίνουν την πρόκριση; Μάλλον κανείς. Αν και στον αθλητισμό ειδικά στο ποδόσφαιρο, ποτέ μη λες ποτέ.
ΟΠΩΣ και στο μπάσκετ, που ο υπογράφων θεωρούσε δεδομένη την πρόκριση στην τελική σειρά του πρωταθλήματος του Αρη, ο οποίος είχε το πλεονέκτημα της έδρας. Ο Ολυμπιακός διέψευσε τα προγνωστικά μας… επιβεβαιώνοντας αυτό που υποστηρίζαμε. Μόνο αν όλοι οι παίκτες του Γκέρσον ξεπερνούσαν τον εαυτό τους, θα μπορούσαν οι «ερυθρόλευκοι» να βρίσκονταν αντίπαλοι του Παναθηναϊκού. Αυτό ακριβώς συνέβη, το οποίο, σε συνδυασμό με το άγχος των «κίτρινων», έδωσε στον Ισραηλινό προπονητή την ευκαιρία να «σώσει την παρτίδα» γι’ αυτή τη χρονιά.
ΤΩΡΑ αν αυτό του βγει σε καλό, θα… δείξει. Καθώς οι πρωταθλητές Ευρώπης περιμένουν με άγριες διαθέσεις τον «αιώνιο» αντίπαλό τους. Βλέπετε τα τελευταία «πέτρινα χρόνια» του ποδοσφαίρου αναζητούν διέξοδο στο μπάσκετ. Και οι οπαδοί, για να ζήσουν τις δικές τους χαρές, αλλά και τα αφεντικά της ΚΑΕ, για να δείξουν πως, σε αντίθεση με τους ιδιοκτήτες της ΠΑΕ, αυτοί μπορούν να φέρνουν τα τρόπαια στον σύλλογο, από Ελλάδα και Ευρώπη. Γι’ αυτό και όλοι στον Παναθηναϊκό περιμένουν στη σειρά των τελικών που αρχίζουν αύριο, να ζήσουν στιγμές ευδαιμονίας. Το μόνο που πρέπει να προσέξουν είναι πως στον Ολυμπιακό γνωρίζουν πως δεν έχουν να χάσουν τίποτα…