Τα «πρέπει» και το συναίσθημα οδηγούν τον Θοδωρή Ζαγοράκη

Τα «πρέπει» και το συναίσθημα οδηγούν τον Θοδωρή Ζαγοράκη

4' 2" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οταν τον ρωτάς γιατί αποφάσισε να μπλέξει με την προεδρία του ΠΑΟΚ, σου απαντάει ότι είναι άνθρωπος που έχει μάθει να σέβεται τα χρεώματά του. «Ενιωθα ρε φίλε ότι έπρεπε να το κάνω κι εγώ τα «πρέπει» στη ζωή έχω μάθει να τα σέβομαι», λέει κι ακόμα κι αν έχεις προετοιμαστεί να τον συμβουλέψεις να αντιμετωπίσει τη νέα του περιπέτεια τεχνοκρατικά σε παρασύρει κι εσένα το συναίσθημα. Ο Θοδωρής Ζαγοράκης είναι παλιάς κοπής παλικάρι – γλέντησε την εργένικη ζωή του όσο λίγοι, δεν υπήρξε ποτέ του το απόλυτο παράδειγμα καλού παιδιού, αλλά έχει μια περίεργη όσο και ξεχωριστή αίσθηση του χρέους: ο ΠΑΟΚ ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε η οικογένειά του.

Την ιδέα να αναλάβει τις τύχες της ομάδας την είχε στο μυαλό του εδώ και δύο χρόνια όταν ο Γιάννης Γούμενος, χρηματιστής και τελευταίο αφεντικό της ομάδας τον έπεισε να αφήσει το Καμπιονάτο και την Μπολόνια και να επιστρέψει στην Ελλάδα. Το βράδυ που συμφώνησε να ξαναγίνει ο αρχηγός του ΠΑΟΚ έλεγε στους φίλους του ότι αργά ή γρήγορα θα αναλάβει και την προεδρία του συλλόγου, αφού δεν γίνεται αλλιώς. Ο Ζαγοράκης δεν άντεχε την εικόνα του ΠΑΟΚ που βρήκε και αυτήν, κυρίως, έχει ως πρώτο μέλημά του να αλλάξει. «Δεν μπορεί να τσακώνονται χρόνια τώρα οι ίδιοι άνθρωποι για το καλό της ομάδας, να γελάει μαζί μας όλη η Ελλάδα κάθε φορά που υπάρχει Δ.Σ. στην ΠΑΕ – δεν γίνεται ρε φίλε, ΠΑΟΚ είσαι».

Ευθύτητα

Αν μιλήσεις μαζί του, ακόμα κι αν τρομάξεις από την έλλειψη ενός κεντρικού σχεδίου για τον ΠΑΟΚ και το μέλλον του, δεν υπάρχει περίπτωση να μην πωρωθείς και να μην σκεφτείς πως θα τον βοηθήσεις. Αντίθετα από πολλούς μάστορες της επικοινωνίας που κυκλοφορούν στο σύγχρονο ελληνικό ποδόσφαιρο, ο Ζαγοράκης είναι ευθύς και δεν ξέρει να κρύβεται. Τον ρωτάς «τι βρήκες;», σου απαντάει «ένα χάος» και δεν υπάρχει λόγος να του ζητήσεις εξηγήσεις – είναι έτσι. Η παρουσία του, η μελαγχολική του αύρα κάθε φορά που μιλάει για ένα ΠΑΟΚ στο χείλος του γκρεμού, σε πείθουν ότι η κατάσταση είναι σοβαρή και ότι πρώτος απ’ όλους το καταλαβαίνει ο ίδιος. Ο Ζαγοράκης που σήκωνε το κύπελλο στην Πορτογαλία, που έτρεχε στην Παραλιακή με τα παράθυρα του τζιπ κατεβασμένα για να ακούγεται το τελευταίο σουξέ του κουμπάρου του Βασίλη Καρρά, ο pop star που κυνηγούσαν οι μοντέλες για να τεστάρουν αν η ιστορία της υψηλής τεστοστερόνης έχει βάση, δεν υπάρχει πια: ένα από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του Θοδωρή είναι ότι αντιλαμβάνεται ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος του στην ιστορία που διαδραματίζεται – η σωτηρία του ΠΑΟΚ επιβάλει σοβαρότητα.

Ο Ζαγοράκης του τελευταίου χρόνου ήταν ένας σκεφτικός άνθρωπος. Μετά το γάμο του με την Ιωάννα Λίλη οι κοσμικές του εμφανίσεις περιορίστηκαν. Στη σεζόν που έφυγε πήρε σκληρές αποφάσεις. Είπε «αντίο» στην Εθνική αν και ο Οττο Ρεχάγκελ τον ήθελε ακόμα ένα χρόνο, αρνήθηκε την πρόταση της ΕΠΟ να γίνει γενικός αρχηγός της Εθνικής ομάδας, κρέμασε τα παπούτσια του μολονότι είχε συμβόλαιο με τον ΠΑΟΚ για ένα ακόμη χρόνο. Ολα αυτά δείχνουν πως ο κεντρικός προβληματισμός του όλο αυτό τον καιρό ήταν πώς θα συμπεριφερθεί ως πρόεδρος του ΠΑΟΚ, με ποιες προτεραιότητες θα πορευτεί, με ποιους θα συνεργαστεί, με ποιους θα προχωρήσει και ποιους θα αφήσει. Το ολιγομελές σχήμα που εμφάνισε δείχνει ότι έχει ένα σαφέστατο στόχο: να αντιμετωπίσει την κρίση με τους ελάχιστους ανθρώπους που εμπιστεύεται και να πείσει τον κόσμο του ΠΑΟΚ ότι πίσω του δεν υπάρχει κανείς ώστε να μη δημιουργηθούν ανώφελες προσδοκίες. Σε αντίθεση με τον Ντέμη Νικολαΐδη που είχε ανθρώπους μαζί του, έτοιμους να διοικήσουν ή να επενδύσουν, ο Ζαγοράκης είναι σχεδόν μόνος. Για τις ιδιαιτερότητες του Δικέφαλου του Βορρά αυτό δεν είναι κακό: αν κάτι πέτυχε με το «καλημέρα» είναι ότι ο ΠΑΟΚ έχει βρει πλέον στο δικό του πρόσωπο ένα απαραίτητο περισσότερο και από ιδανικό εκπρόσωπο – έπαψε να είναι απρόσωπος.

Οι οπαδοί

Φυσικά, για το αν θα πετύχει το διοικητικό σχήμα που ανακοινώθηκε δεν μπορεί να γίνει η παραμικρή πρόβλεψη. Ο Ζαγοράκης περιμένει τη ρύθμιση των χρεών του συλλόγου που η Πολιτεία έχει υποσχεθεί – κυρίως προσδοκά τη βοήθεια όλης της Θεσσαλονίκης. Ακόμα κι αν λέει ότι «η προεδρία (του ΠΑΟΚ) είναι κάτι προσωρινό» κι ότι «ο απώτερος σκοπός είναι να καθαρίσει το μαγαζί και να βρεθεί κάποιος με πολλά χρήματα να το αναλάβει», εν τούτοις γνωρίζει ότι πλέον το μέλλον του και το μέλλον του ΠΑΟΚ είναι κοινά: περισσότερο και από την εμφάνιση ενός σωτήρα, ο Ζαγοράκης περιμένει να δει ποια ακριβώς είναι η βοήθεια που μπορεί να του δώσει κατ’ αρχήν η ίδια η πόλη της Θεσσαλονίκης. Οι χρηματοδότες του δεν μπορεί παρά να είναι οι οπαδοί της ομάδας που περιμένουν τα διαρκείας εισιτήρια και οι επιχειρηματίες της πόλης που γνωρίζουν και την ιστορία της ομάδας και τις οικονομικές δυσκολίες της. Ο Ζαγοράκης, με την αίσθηση του χρέους που τον διακρίνει βγήκε μπροστά και περιμένει δίπλα του όσους αισθάνονται το ίδιο χρέος…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή