ΣΤΗ ΣΕΝΤΡΑ

2' 19" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στο τελος του ημιχρόνου του ματς ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό -στον πέμπτο τελικό του πρωταθλήματος μπάσκετ- ο Παύλος και κυρίως ο Θανάσης Γιαννακόπουλος, αξιοσέβαστοι επιχειρηματίες και ιδιοκτήτες της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, έκαναν επίθεση στους διαιτητές γιατί έκριναν ότι η ομάδα τους αδικείται.

Δεν το εχουν κάνει για πρώτη φορά – για πολλοστή φορά ωστόσο η συμπεριφορά τους αντιμετωπίστηκε με ένα είδος συμπάθειας: οι ρεπόρτερ που κατέγραψαν το περιστατικό το θεώρησαν κάτι σαν «γραφικότητα», η εξέδρα του ΠΑΟ τους αποθέωσε γιατί προστάτευσαν την επένδυσή τους και έδειξαν πόσο μάγκες είναι, και οι διαιτητές δεν έγραψαν τίποτα στο φύλλο αγώνος.

Στον παραλογο κόσμο του ελληνικού αθλητισμού, ο ευκολότερος τρόπος για να κάνεις το δικό σου είναι να πείσεις τους άλλους ότι είσαι αυθεντικός, ότι δεν ελέγχεις τα νεύρα σου. Στο μπάσκετ, π.χ., θεωρείται δεδομένο ότι σε κάθε κρίσιμο ματς του ΠΑΟ εντός έδρας θα φτάσει η στιγμή που οι ιδιοκτήτες του θα κάνουν το σόου τους.

Θα γελαγα κι εγώ με όλα αυτά τα φοβερά κατορθώματα -γιατί για γέλια είναι- αν χθες στο ΟΑΚΑ ένας άνδρας της εταιρείας security που χρησιμοποιήθηκε για τον αγώνα δεν έχανε τρία δάχτυλα από το χέρι του προσπαθώντας να σβήσει μια φωτοβολίδα, την οποία κάποιος ανεγκέφαλος ήθελε να πετάξει στους εχθρούς του.

Καταλαβαινω ότι ο κίνδυνος ήταν μέρος της δουλειάς του, αναρωτιέμαι όμως μέχρι πότε η Πολιτεία θα παρακολουθεί όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου. Πιστεύει κανένας ότι θα συμπεριφέρονται σαν κύριοι οι οπαδοί στις εξέδρες όταν βλέπουν παράγοντες – σούπερ σταρ να δρουν ως εξαγριωμένοι οπαδοί;

Και σε τελικη ανάλυση γιατί να συνετιστεί ο πιτσιρικάς του οποίου το αίμα βράζει, όταν βλέπει τον πρόεδρό του να επιτίθεται κατά πάντων; Σε κανένα γήπεδο του κόσμου δεν υπάρχει περιθώριο να σκεφτείς πόσο σκληρός είναι ο νόμος για τον χουλιγκανισμό – ίσα ίσα που όταν βλέπεις να επιτρέπονται σε παράγοντες ακραίες συμπεριφορές, είναι εύκολο να πιστεύεις ότι έχεις το δικαίωμα να κάνεις ό,τι θες!

Το χειροτερο στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι οι ακραίες συμπεριφορές επιβραβεύονται από την εξέδρα. Κανείς οπαδός του Παναθηναϊκού δεν στενοχωριέται όταν βλέπει τον Θανάση να ορμάει στους διαιτητές όπως και κανένας οπαδός του Ολυμπιακού δεν ένιωσε ντροπή και αγανάκτηση όταν άκουγε τον Σωκράτη Κόκκαλη να αποκαλεί τους αντιπάλους «λαγούς» και «κότες».

Η εξεδρα στην Ελλάδα είναι άρρωστη από το χειρότερο είδος οπαδισμού – αλλά η εξέδρα είναι και από φύση απρόσωπη: ας ασχοληθεί η Πολιτεία επιτέλους με όσους έχουν και πρόσωπο και ευθύνες και στοιχεία ταυτότητας. Δεν χρειάζονται ούτε κάμερες ούτε ηλεκτρονικά εισιτήρια για να φωνάξεις έναν παράγοντα και να τον συνετίσεις.

Δεν αμφιβαλλω ότι οι αδερφοί Γιαννακόπουλοι χρηματοδοτώντας τον Παναθηναϊκό έσωσαν το μπάσκετ στην Ελλάδα τα χρόνια που ψυχορραγούσε. Αλλά για το ότι ένας οικογενειάρχης που έκανε τη δουλειά του έχασε χθες τρία δάχτυλα έχουν τεράστια ευθύνη. Η Πολιτεία απαγορεύεται να δίνει συγχωροχάρτι στον αρρωστημένο οπαδισμό…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή