«ΕΙναι δυνατον; Κυκλοφορούν στην Ελλάδα δεκαεπτά (17) ημερήσιες αθλητικές εφημερίδες;» με ρώτησε συνάδελφος εξ Εσπερίας, τον οποίο φιλοξένησα προσφάτως. «Και γιατί να μην είναι; Αν σκεφθεί κανείς ότι κάθε Κυριακή έχουμε, κατά μέσον όρο, πενήντα χιλιάδες «προπονητές της εξέδρας» γιατί να μην έχουμε και 17 εκδότες αθλητικών φύλλων;» απάντησα, μάλλον επιπολαίως. «Και πώς συντηρούνται αυτές οι εκδόσεις; Είναι τόσο μεγάλη η πίτα της διαφήμισης;» επέμεινε ο φιλοξενούμενός μου.
Ομολογω ότι δεν ήξερα πώς να απαντήσω. «Νομίζω ότι τα αθλητικά φύλλα έχουν μικρό μερίδιο από τη διαφημιστική πίτα και βασίζονται κυρίως στις πωλήσεις» είπα και νόμιζα ότι ξεμπέρδεψα. «Αρα, οι Ελληνες διαβάζουν εφημερίδες»! είπε θριαμβευτικά κι εγώ του έδειξα ένα πανέμορφο ιστιοπλοϊκό, που μόλις έμπαινε στην -πανέμορφη, αλήθεια- καινούργια μαρίνα στον Φλοίσβο, δείχνοντάς του ότι έπρεπε να μιλήσουμε για άλλα πράγματα.
Αργοτερα, μόνος, σκέφθηκα ότι δεκαεπτά αθλητικές εφημερίδες δεν πρέπει να έχει ούτε η Βραζιλία! Για να συντηρούνται, όμως, στην Ελλάδα και μάλιστα σχεδόν αποκλειστικώς από το ποδόσφαιρο, πρέπει να υπάρχει, βρε αδελφέ, ενδιαφέρον. Αλλιώς, αν δεν υπήρχε, γιατί «τρελαίνονται» όλοι οι «πιασμένοι» να μπουν στον χώρο των ΠΑΕ;
Γιατι επιχειρηματιεσ επιτυχημένοι και με κύρος, ανέχονται να τους βρίζουν εν χορώ οι κερκίδες; Γιατί ξοδεύονται όλο και περισσότερα χρήματα σε κατασκευές νέων γηπέδων αλλά και σε αγορές ποδοσφαιριστών; Κάτι πρέπει να «βλέπουν» οι επενδυτές. Και πριν απ’ όλα, βλέπουν καθημερινά το όνομά τους ή και τη φωτογραφία τους σε δεκαεπτά εφημερίδες!
Το θελουμε, λοιπόν ή όχι, το ποδόσφαιρο-θέαμα- επιχείρηση έχει μπει για καλά στον χώρο της αγοράς και αποτελεί επένδυση προσοδοφόρα, από πολλές πλευρές. Διότι μπορεί ο Ελληνας να έχει εγκαταλείψει την κυριακάτικη συνήθεια του γηπέδου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει πάψει να ασχολείται με την μπάλα.
Αν μπορουσε κανείς να μάθει πόσες πίτσες και μπίρες καταναλώθηκαν -σε Αθήνα και θέρετρα- τα βράδια που οι «μεγάλες» ομάδες έδιναν φιλικά ματς, ίσως εύρισκε και μια εξήγηση για τις 17 καθημερινές αθλητικές εκδόσεις! Το ποδόσφαιρο, χωρίς αμφιβολία, παραμένει αγαπητό στην Ελλάδα.
Γι’ αυτο και θα πρέπει, εκείνοι που ασχολούνται σοβαρά και κατ’ επάγγελμα μ’ αυτό, ποδοσφαιριστές, παράγοντες, δημοσιογράφοι και πολιτικοί, να το θωρακίσουν και να προσδώσουν στο πρωτάθλημά μας την ανταγωνιστικότητα που του λείπει. Κι αυτό δεν επιτυγχάνεται αλλιώς, παρά μόνο με συνεχή συνεργασία, διαφάνεια και συνεχή πίεση.
Καμερεσ στα γήπεδα, ναι, αλλά και σεβασμός στα δικαιώματα των φιλάθλων. Και το πιο σοβαρό από τα δικαιώματα αυτά, είναι η απόλαυση θεάματος υπό συνθήκες ανθρώπινες, ανάλογες του αντιτίμου που καταβάλλεται από τον θεατή. Ας ευχηθούμε εφέτος να είναι όλα καλύτερα και στις 17 εφημερίδες να συνεχίσουν απρόσκοπτα την έκδοσή τους.
