Τι μήκος ήταν αυτό χθες… Αλλά και τι σφυροβολία. Τα τεχνικά αγωνίσματα (ρίψεις και άλματα) πρωταγωνιστούν στην Οζάκα, αφού οι τελικοί εξελίσσονται σε θρίλερ, με απρόσμενο «φινάλε».
Στο μήκος έγινε «χαμός». Οταν άρχιζε η τελευταία προσπάθεια, ο Ουκρανός, Αλέξι Λουκασέβιτς ήταν 6ος. Πηδάει 8,25 μ. και πηγαίνει 3ος. Λίγο μετά ο Ιταλός, Αντριου Χάου με 8,47 τον στέλνει 4ο, αλλά, το κυριότερο, περνάει εκείνος πρώτος. Ακολουθεί, όμως, ο Παναμέζος, Ιρβινγκ Σαλαντίνο, που ως τότε είχε 8,46 μ., και «απαντάει» με 8,57, οπότε αποκαθίσταται στην κορυφή, «αναγκάζοντας» τον Χάου να τον χειροκροτήσει. Ενδιάμεσα ο Αμερικανός κάτοχος του τίτλου, Ντουάιτ Φίλιπς πήδησε 8,22, πατώντας 25 πόντους πίσω. Συνυπολογίστε δε, ότι η βαλβίδα, την οποία δεν πάτησε, δίνει ώθηση στον άλτη. Λάθος, που το πλήρωσε, αφού έμεινε με τα 8,30 μ. και την 3η θέση. Οι ΗΠΑ, που είχαν κατακτήσει έξι χρυσά μετάλλια, στις δέκα προηγούμενες διοργανώσεις, παρηγορήθηκαν με το χάλκινο.
Και η σφυροβολία γυναικών δεν πήγε πίσω. Οι εναλλαγές ήταν πολλές, κυρίως στις θέσεις πίσω από την πρώτη. Στην τελευταία βολή, πάντως, παρ’ ολίγον ν’ αλλάξουν όλα. Η Κουβανή, Γίπσι Μορένο, που ήταν 3η, έριξε 74,74 μ., πέρασε την Κινέζα, Τσανγκ Γουένσιου, αλλά για δύο πόντους δεν κέρδισε το χρυσό μετάλλιο. Αν έριχνε 74,76 μ. θα ισοφάριζε τη Γερμανίδα, Μπέτι Χάιντλερ, αλλά θα τη νικούσε γιατί είχε καλύτερη δεύτερη επίδοση. Για τη Μορένο ήταν το τρίτο «σερί» ασημένιο παγκόσμιο μετάλλιο. Εχει κι ένα χρυσό.
