Με τη «δύναμη της παρέας» όπως είχε δηλώσει και πριν από δύο χρόνια στο Βελιγράδι ο Παναγιώτης Γιαννάκης, η εθνική ομάδα των ανδρών ρίχνεται από αύριο στη μάχη του 35ου ευρωμπάσκετ της Ισπανίας. Στόχος της; Ποιος άλλος, φυσικά, από την υπεράσπιση του χρυσού μεταλλίου που κατακτήθηκε στα γήπεδα της Σερβίας το 2005. Η συνταγή για τον ομοσπονδιακό τεχνικό παραμένει η ίδια. Ομαδικό πνεύμα και αυτοσυγκέντρωση είναι τα δύο κύρια συστατικά της αναγέννησης της «επίσημης αγαπημένης», η οποία ταλαιπωρήθηκε αφάνταστα, χάνοντας την αίγλη της στα τέλη της περασμένης δεκαετίας. Τα τελευταία χρόνια η εκπληκτική «φουρνιά» των παικτών δεν πήγε χαμένη. Εβαλε το κεφάλι κάτω, δούλεψε και τώρα δεν είναι τυχαίο ότι οι Ελληνες καλαθοσφαιριστές είναι περιζήτητοι σε όλη την Ευρώπη και από τους πλέον ακριβοπληρωμένους.
Μια ματιά στο ρόστερ της ομάδας του 2005 και του φετινού είναι ικανή να δείξει με τον πλέον αξιόπιστο τρόπο ότι τα μέλη της εθνικής γνωρίζονται πολύ καλά μεταξύ τους. Δημήτρης Διαμαντίδης, Νίκος Χατζηβρέττας, Παναγιώτης Βασιλόπουλος, Δήμος Ντικούδης, Λάζαρος Παπαδόπουλος, Βασίλης Σπανούλης, Γιάννης Μπουρούσης, Κώστας Τσαρτσαρής, Θοδωρής Παπαλουκάς, Μιχάλης Κακιούζης και Νίκος Ζήσης ήταν οι έντεκα από τους δώδεκα, οι οποίοι στο Βελιγράδι «κρέμασαν» στα στήθη τους το χρυσό μετάλλιο. Ο δωδέκατος, ο Αντώνης Φώτσης δεν κατάφερε να συμπεριληφθεί στα σχέδια του Γιαννάκη, καθώς ένας τραυματισμός (κάταγμα ονυχοφόρου φάλαγγας του δεξιού αντίχειρα) στάθηκε απαγορευτικός για τον 26χρονο φόργουορντ.
Στη θέση του ο αναγεννημένος Μιχάλης Πελεκάνος. Ενας παίκτης ο οποίος μετά από αρκετά σκαμπανεβάσματα στην καριέρα του, φαίνεται να επαληθεύει όσους τον χαρακτηρίζαν πριν από μερικά χρόνια ως σπουδαίο ταλέντο. Ως παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης, πια, ο Πελεκάνος, καλείται να καλύψει το κενό του «Μπάτμαν», δίνοντας λύσεις στον Παναγιώτη Γιαννάκη, κυρίως, από την περιφέρεια. Εκεί, όπου ήδη η παρουσία των Παπαλουκά, Ζήση, Χατζηβρέττα, Διαμαντίδη και Σπανούλη ισχυροποιούν την Ελλάδα σε μέγιστο βαθμό. Το «κενό» που αφήνει ο πολυδιάστατος Φώτσης, πιθανότατα θα φανεί κάτω από τη ρακέτα, καθώς ο Πελεκάνος δεν μπορεί να ανταποκριθεί με την ίδια ευκολία σε ρόλο πάουερ φόργουορντ. Γεγονός που δίνει, πλέον, στους Τσαρτσαρή, Ντικούδη, Βασιλόπουλο και Κακιούζη αυξημένες αρμοδιότητες.
Στα τρία χρόνια, πάντως, που ο Παναγιώτης Γιαννάκης βρίσκεται στο τιμόνι της εθνικής, τα συστήματα και η τακτική συχνά καταλαμβάνουν δεύτερο ρόλο στο παιχνίδι της ομάδας. Δεν είναι μόνο η καλή άμυνα, οι σωστές επιθετικές επιλογές και η υπεροπλία στα ριμπάουντ που σου δίνει ένα αποτέλεσμα. Η «ψυχή» και η «δύναμη της παρέας» ήταν και είναι το ανίκητο όπλο για την πρωταθλήτρια Ευρώπης και δευτεραθλήτρια κόσμου.