Η ΠΡΕΜΙΕΡΑ του πρωταθλήματος δεν επιφύλαξε καμία απολύτως έκπληξη. Ολα ήταν τόσο αναμενόμενα, επιβεβαιώνοντας αυτό που όλοι βλέπουν, εκτός από αυτούς που βλέπουν με… έγχρωμα γυαλιά. Πως κάθε χρόνο και θα κάνουμε βήματα πίσω, σε ό,τι αφορά το θέαμα. Από τα επτά παιχνίδια δεν υπάρχει τίποτα που να αξίζει κάποια αναφορά. Ολα… νερόβραστη σούπα. Μη εξαιρουμένου και του ντέρμπι των «αιωνίων». Που μόνο οι εμφανίσεις θύμιζαν ότι στον αγωνιστικό χώρο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, αγωνιζόταν οι πλουσιότερες ομάδες της χώρας μας, που θέλουν να περηφανεύονται για τους παίκτες που διαθέτουν.
ΟΥΤΕ… τρεις μπαλιές δεν μπόρεσαν ν’ αλλάξουν οι παίκτες της μιάς ή της άλλης. Δύο φάσεις για γκολ όλες κι όλες, εκ μέρους του Ολυμπιακού. Η μία από παιδαριώδες λάθος αμυντικού και η άλλη από στημένη μπάλα. Ο Παναθηναϊκός ούτε μία! Μόνο κατοχή και ανούσια κόρνερ. Οσο για τις δικαιολογίες ότι ακόμα οι δύο «αιώνιοι» είναι ανέτοιμοι, είναι παιδαριώδες. Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Και το χειρότερο είναι πως οι «παρατρεχάμενοι» των δύο, αντί να ανοίξουν τα μάτια σ’ αυτούς που θέλουν να εξυπηρετούν, τους ρίχνουν στάχτη στα μάτια, παραμυθιάζοντας τους οπαδούς τους.
Ο ΓΗΠΕΔΟΥΧΟΣ προσπάθησε, μετά από πολλά χρόνια να βάλει την μπάλα κάτω και να παίξει από τα πλάγια. Φάνηκε όμως, είτε γιατί οι παίκτες του δεν έχουν «χωνέψει» ακόμα το σύστημα του Πεσέιρο, είτε διότι δεν μπορούν να εφαρμόσουν τις εντολές του προπονητή τους, πως δεν μπορούσαν να αναπτυχθούν κατ’ αυτόν τον τρόπο. Και έτσι μοιραία, μετά τα μέσα του δευτέρου ημιχρόνου, επέστρεψαν στις γνωστές βαθιές μπαλιές. Αποτέλεσμα να μην απειλήσουν ουσιαστικά ούτε μία φορά τον Αντώνη Νικοπολίδη.
Ο ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΟΣ, για πρώτη φορά, τα τελευταία χρόνια μπήκε στο γήπεδο για να καταστρέψει το παιχνίδι του αντιπάλου, αντί να προσπαθήσει να παίξει το δικό του. Δεν γνωρίζουμε, αν αυτή θα είναι η «φιλοσοφία» του Λεμονή, πάνω στην οποία θα δημιουργήσει τον «νέο» Ολυμπιακό. Αν σκέφτεται κάτι τέτοιο, έχει ατυχήσει. Τουλάχιστον στο ελληνικό πρωτάθλημα τέτοιο σύστημα δεν ταιριάζει στους «ερυθρόλευκους». Εκτός κι αν θεωρεί ο προπονητής των πρωταθλητών, πως οι Γκαλέτι, Λούα – Λούα και Λεντέσμα, αποκτήθηκαν για να παίζουν ένα τέτοιο ποδόσφαιρο. Αν θα ακολουθεί ο Ελληνας τεχνικός τέτοιο σύστημα στα ντόπια ντέρμπι, πως θα παρατάσσει την ομάδα του στο Τσάμπιονς Λιγκ; Με… δύο τερματοφύλακες;
ΚΑΙ κάτι για τον «υπέροχο λαό», όπως οι παράγοντες αποκαλούν τους χυδαιολόγους της εξέδρας. Αν σε μία εποχή, όπου ο ανθρώπινος πόνος πλανάται πάνω από τη χώρα μας, ακούστηκαν αυτά τα συνθήματα κατά του Αντζα και Νικοπολίδη, σκεφτείτε τι έχει να γίνει στα ντέρμπι που θα ακολουθήσουν.
ΤΕΛΟΣ, αν θέλαμε να κάνουμε τον… ισολογισμό του παιχνιδιού, στους αριθμούς κερδισμένος είναι ο Ολυμπιακός. Πήρε ένα βαθμό στην έδρα του αντιπάλου του. Αλλά δεν έπεισε πως μπορεί να παίξει… ποδόσφαιρο με αυτήν τη λογική του προπονητή του. Ο Παναθηναϊκός εκτός από τους δύο βαθμούς, έχασε και στις εντυπώσεις. Οσο για το έμψυχο υλικό; Οι αντικαταστάτες των τραυματιών, δεν έδειξαν πως μπορούν να αποτελέσουν αξιόλογες λύσεις.