ΕΙΝΑΙ γνωστό, αλλά πρέπει να το επαναλαμβάνουμε σε κάθε ευκαιρία. Οι Ελληνες είμαστε ή του ύψους ή του βάθους. Από τον άκρατο ενθουσιασμό στην πλήρη απογοήτευση. Από τον Παράδεισο στην Κόλαση. Το βιώνουμε για άλλη μία φορά αυτές τις ημέρες, με την παρουσία της Εθνικής μας στο Ευρωμπάσκετ. Με τις πρώτες δύο νίκες, έστω και με την ψυχή στο στόμα, είχαμε βρεθεί για κάποιους ήδη στο βάθρο των νικητών. Με το που ήρθε η ήττα από τη Ρωσία, πάθαμε συσκότιση.
ΞΑΦΝΙΚΑ η ομάδα του Γιαννάκη, «γεννημένη νικήτρια», έγινε ο «σάκος του μποξ» για τη Ρωσία. Από τη μία μέρα στην άλλη βγήκαν όλα τα ελαττώματα των διεθνών μας. Ειδικά στην επίθεση. Λες και δεν είναι οι ίδιοι παίκτες που αναδείχθηκαν πρώτοι στην Ευρώπη και δεύτεροι στον κόσμο. Λες και πέρασαν… αιώνες από εκείνες τις επιτυχίες.
ΤΙΠΟΤΑ απολύτως δεν έχει αλλάξει από εκείνες τις αλησμόνητες στιγμές στο Βελιγράδι και στη Σαϊτάμα της Ιαπωνίας. Ούτε οι παίκτες μας ξέχασαν το μπάσκετ ούτε οι αντίπαλοί μας έγιναν ακτύπητοι. Τίποτα από τα δύο δεν συνέβη. Απλά όλες σχεδόν οι ομάδες, που επί χρόνια πρωταγωνιστούν στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και είναι μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού, έχουν τις καλές και κακές περιόδους τους.
ΚΑΙ η Εθνική μας από την αρχή της διοργάνωσης έδειξε πως δεν είναι σε καλή κατάσταση. Ισως ο κορεσμός, ίσως η κούραση από τα συνεχή παιχνίδια, πάντως οι παίκτες μας δεν δείχνουν να έχουν το καθαρό μυαλό που είχαν στο προηγούμενο Ευρωμπάσκετ και στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Αν και τότε το ξεκίνημα δεν ήταν τέτοιο που να προμήνυε τις τελικές επιτυχίες.
ΑΠΟ σήμερα ο Παναγιώτης Γιαννάκης και οι διεθνείς μας καλούνται να μας δείξουν το καλό τους πρόσωπο. Αλλά και να οπλιστούν με υπομονή και επιμονή. Διότι αν έρθει η ήττα από τη διοργανώτρια Ισπανία, δεν θα πρέπει ν’ αποτελέσει την… ταφόπετρα στα όνειρα πρόκρισης για την οκτάδα. Εξάλλου, μία νίκη επί της Ισπανίας σ’ αυτή τη φάση δεν ήταν μέσα στο… σχεδιασμό. Και γι’ αυτό δεν θα πρέπει να απογοητεύσει ακόμα περισσότερο κόσμο και ομάδα.
ΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟ και αποφασιστικό ματς είναι αυτό με την Κροατία την Κυριακή. Σ’ αυτό θα κριθεί κατά πόσο η Εθνική μας θα καταλάβει μία θέση που θα της επιτρέπει να παίξει με μια ευκολότερη ομάδα στη φάση των «8». Διότι για πρόκριση στους προημιτελικούς δεν γεννάται θέμα. Εκτός κι αν ηττηθούμε στο παιχνίδι της Τρίτης με την Πορτογαλία. Και για να νικήσει τους Κροάτες είναι απαραίτητο να μείνει συγκεντρωμένη και να αφήσει πίσω της τα όποια ατυχή αποτελέσματα και τις κακές της εμφανίσεις.
ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ μας πρέπει βασικά να νιώσουν… ελεύθεροι. Να ξέρουν πως δεν έχουν να αποδείξουν τίποτα σε κανένα. Μας έχουν προσφέρει πολλά και έχουν κερδίσει την αγάπη και την εκτίμηση των φιλάθλων. Απλά, μας έχουν… κακομάθει. Αλλά αυτό δεν θα πρέπει να τους απασχολεί. Στο κάτω κάτω δεν έχουν κάνει «συμβόλαιο» πως σε κάθε διοργάνωση θα παίρνουν και μετάλλιο.