Οι φιλοι του Ντούσαν Μπάγεβιτς που άκουσαν πριν από δύο μέρες ότι ο Αρης Θεσσαλονίκης τον έχει πλησιάσει του έλεγαν ότι θα πρέπει να αρνηθεί διακριτικά την πρόταση, κι όχι τελείως άδικα. Μετά τον καυγά του προέδρου του Αρη κ. Λάμπρου Σκόρδα με τον Ισπανό μάνατζερ και μέχρι πρότινος (άτυπο) τεχνικό διευθυντή του συλλόγου κ. Μάνουελ Φερέρ ο Αρης συνταράσσεται από μια εσωτερική κρίση: κανείς δε μπορεί να πει με σιγουριά αν οι Λατίνοι παίκτες που έχει φέρει ο Ισπανός θα μείνουν στον Αρη και μετά τα Χριστούγεννα ή αν θα ακολουθήσουν τον μάνατζερ που τους έφερε στη Θεσσαλονίκη.
Κανεισ επίσης δεν γνωρίζει το είδος της διάθεσης που οι παίκτες αυτοί θα δείξουν στη συνέχεια και κανείς δεν βάζει το χέρι στη φωτιά ότι θα συνεχίσουν να κάνουν λίγη υπομονή για να εισπράξουν τα χρήματα τους (ελαφρώς καθυστερημένα) όπως συνέβη πέρυσι. Ο Αρης βρίσκεται σε μια κατάσταση αβεβαιότητας κι ο κ. Σκόρδας χρειάζονταν τον Μπάγεβιτς ως σύμβολο κύρους και προοπτικής. Η ερώτηση είναι τι χρειάζεται ο Μπάγεβιτς τον Αρη: από αυτή τη συνεργασία μοιάζει να έχει πιο πολύ να χάσει παρά να κερδίσει.
Δεν ειναι ομωσ έτσι. Μετά την παραίτησή του από τον Ολυμπιακό, με τον οποίο κατέκτησε το νταμπλ πριν από δύο σεζόν και τη φυγή του από τον Ερυθρό Αστέρα τον οποίο είχε πρώτο στη βαθμολογία με 12 βαθμούς διαφορά από τη δεύτερη Παρτιζάν πέρυσι, ο Μπάγεβιτς έδινε την εντύπωση ανθρώπου που κουράστηκε. Και στις δύο περιπτώσεις, και στον Ολυμπιακό και στον Αστέρα δηλαδή, ο λόγος της αποχώρησής του δεν ήταν τα αποτελέσματα, (που δύσκολα θα μπορούσαν να είναι καλύτερα), αλλά η στάση μέρους της εξέδρας προς το πρόσωπό του.
Ο Μπαγεβιτσ πίστευε πάντοτε ότι με τη δουλειά του μπορεί να κερδίσει και τον πιο δύσπιστο οπαδό: τα τελευταία χρόνια αυτή η σιγουριά του κλονίστηκε καθώς και στον Ολυμπιακό και στο Βελιγράδι και λίγο πριν στην ΑΕΚ συνάντησε ένα είδος συντεταγμένης προκατάληψης! Ο Μπάγεβιτς συγκρούστηκε με ανθρώπους που δεν τον ήθελαν στο τιμόνι της ομάδας τους και δεν άλλαζαν ούτε κι όταν τα αποτελέσματα του έδιναν δίκιο. Στον Ολυμπιακό π.χ. του χρέωσαν τον αποκλεισμό από τη Λίβερπουλ στο Τσάμπιονς Λιγκ παραβλέποντας ότι εκείνη τη χρονιά η ομάδα είχε κάνει στη δύσκολη διοργάνωση τη δεύτερη καλύτερη συγκομιδή πόντων στην ιστορία της!
Ο Μπαγεβιτσ κινδύνευε να περάσει στην ιστορία ως ένας μεγάλος προπονητής με ένα άδικο τέλος. Μόνο που για να επιστρέψει στη σκηνή για το τελευταίο χειροκρότημα χρειάζονταν ένα κοινό έτοιμο να του το αφιερώσει χωρίς προκαταλήψεις και μουρμούρες. Ο Αρης, μια ομάδα που διοικείται ουσιαστικά από τους οργανωμένους της, είναι ένα τέτοιο παλκοσένικο: αφού του ζήτησαν τη βοήθεια ο Μπάγεβιτς δικαιούται να πιστεύει ότι θα τον στηρίξουν κιόλας. Η μόνη ερώτηση που συνοδεύει τη νέα αποστολή του είναι πώς αυτό το μη προκατειλημμένο, αλλά αρκετά απαιτητικό κοινό, θα καταφέρει να το συναρπάσει.