Πώς να βρει νέους παίκτες ο Ρεχάγκελ

Πώς να βρει νέους παίκτες ο Ρεχάγκελ

2' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πολλοι και πολλές φορές γκρινιάζουν γιατί ο Οτο Ρεχάγκελ επιμένει να καλεί σχεδόν πάντα τους ίδιους και τους ίδιους παίκτες στην Εθνική ομάδα. Ακόμα και τώρα, για το παιχνίδι της Τετάρτης με τη Νορβηγία, οι επιλογές του σε κάποιες θέσεις ήταν οι γνωστές από το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2004. Είδαμε πως και οι αντικαταστάτες των τραυματιών είναι από την παλιά φουρνιά.

Ομωσ, όσο και αν του ασκούμε κριτική γι’ αυτήν του την επιμονή, δεν μπορούμε να μην παραδεχτούμε πως δεν έχει και άλλες επιλογές. Δυστυχώς είναι έτσι. Και αυτό το πρόβλημα του Γερμανού τεχνικού μέρα με την ημέρα, χρόνο με τον χρόνο θα γίνεται και μεγαλύτερο και θα το βρουν μπροστά τους οι διάδοχοί του στο μέλλον.

Γιατι; Διότι δεν μπορούν με το σκεπτικό των αφεντικών των ΠΑΕ να αναδειχτούν νέοι Ελληνες παίκτες! Και ο τρόπος σκέψης των προέδρων αποδείχτηκε από τις μεταγραφές που έκαναν και τις ενδεκάδες που παρέταξαν οι προπονητές τους στην πρώτη αγωνιστική του πρωταθλήματος. Οι ξένοι, στο σύνολο των χρησιμοποιηθέντων ποδοσφαιριστών, ήταν ενενήντα έξι (96) έναντι ενενήντα τεσσάρων (94) Ελλήνων. Στους οποίους προσμετρήσαμε και τους Κύπριους. Η διαφορά αυτή είναι μεγαλύτερη στους βασικούς. Δηλαδή στις ενδεκάδες με τις οποίες άρχισαν τους αγώνες.

Ισωσ καποιοι ισχυριστούν πως, «τι να κάνουν αφού οι καλοί παίκτες μας έχουν φύγει για το εξωτερικό». Η δικαιολογία δεν ευσταθεί, διότι αυτοί που προτίμησαν την… προσφυγιά είναι ελάχιστοι -σε σχέση με το σύνολο- και μάλιστα την τελευταία διετία μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού.

Ο ΛΟΓΟΣ που δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν οι επαγγελματικές ομάδες το ταλέντο του νέου Ελληνα ποδοσφαιριστή είναι η τάση του νεοπλουτισμού που τις διέπει. Η ξενομανία.

Και καλα, άντε να δεχτούμε πως κάποιες ομάδες μας έχουν τα απαραίτητα λεφτά και φέρνουν μερικούς αξιόλογους ξένους. Υπάρχουν όμως αυτές που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και μαζεύουν από τα… αζήτητα της Ευρώπης, της Νότιας Αμερικής και της Αφρικής. Με αποτέλεσμα, αφού τους φέρνουν να εξαναγκάζονται και οι προπονητές να τους χρησιμοποιούν στη θέση όπου θα μπορούσε να παίξει και να αναδειχθεί ένας νέος Ελληνας ποδοσφαιριστής.

Σκεφτειτε, πόσοι νέοι «βγήκαν» τα τελευταία χρόνια στις ομάδες που πρωταγωνιστούν στο πρωτάθλημά μας. Ελάχιστοι. Και από αυτούς ένας Νίνης και ένας Παπασταθόπουλος δείχνουν να έχουν καθιερωθεί. Μπορεί να μας ξεφεύγουν και κάποιοι άλλοι. Αλλά όσοι και αν είναι αποτελούν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα.

Τρελαθηκαμε με την ομάδα της Σεβίλλης. Μείναμε άφωνοι από τους παίκτες και το ταλέντο τους. Τέσσερις από τους ένδεκα βασικούς προέρχονται από τα φυτώριά της. Και οι υπόλοιποι αποκτήθηκαν με ελάχιστα χρήματα. Βλέπετε, οι άνθρωποι έχουν πρόγραμμα, σχεδιασμό και ανθρώπους που επί χρόνια παρακολουθούν μικρούς παίκτες. Τους ξεχωρίζουν και προτείνουν την απόκτησή τους.

Τι από αυτά διαθέτουν οι δικές μας ομάδες;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή