Μετα την κατάκτηση του πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος στην Πορτογαλία, ο Οτο Ρεχάγκελ επικέντρωσε την προσπάθειά του στη διατήρηση της ομάδας των πρωταθλητών Ευρώπης: στα προκριματικά του παγκοσμίου κύπελλου στηρίχθηκε σχεδόν αποκλειστικά στους ήρωες του Εuro.
Στα εννεα από τα δέκα ματς που η εθνική μας ομάδα έδωσε διεκδικώντας εισιτήριο για το Μουντιάλ της Γερμανίας (με αντιπάλους την Τουρκία, την Ουκρανία, τη Δανία, τη Γεωργία και το Καζαχστάν) ο Ρεχάγκελ χρησιμοποίησε στη βασική ενδεκάδα σχεδόν πάντα τους ίδιους ποδοσφαιριστές: έξι φορές η ενδεκάδα ήταν ίδια και σε τρεις περιπτώσεις είχε μία μόλις αλλαγή, είτε γιατί απουσίαζε εξαιτίας τραυματισμού ο Δέλλας ή ο Καψής είτε γιατί κάποιος από τους μέσους (ο Ζαγοράκης στο ματς με την Τουρκία) ήταν τιμωρημένος.
Ειναι χαρακτηριστικό ότι δώδεκα παίκτες από αυτούς που αγωνίστηκαν στην Πορτογαλία (ο Νικοπολίδης, ο Σεϊταρίδης, ο Φύσσας, ο Ζαγοράκης, ο Δέλλας, ο Καψής, ο Μπασινάς, ο Γιαννακόπουλος, ο Κατσουράνης, ο Χαριστέας, ο Βρύζας κι ο Καραγκούνης) πήραν πάντα χρόνο συμμετοχής όταν ήταν διαθέσιμοι! Αλλαγές στη σύνθεση της Εθνικής υπήρξαν μόνο στο τελευταίο παιγνίδι της, αυτό με τη Γεωργία στην Αθήνα, όταν όμως η ομάδα είχε αποκλειστεί.
Οι αναπληρωματικοι στα επίσημα ματς των προκριματικών του Μουντιάλ στη διετία 2004-2006 πήραν ελάχιστο χρόνο συμμετοχής. Ο Γκούμας αγωνίστηκε μόνο όταν απουσίασε κάποιος από τους μόνιμους βασικούς, ο Τσιάρτας έπαιξε μόνο στο ματς με το Καζαχστάν στην Αθήνα και πέρασε αλλαγή στους αγώνες με την Αλβανία στα Τίρανα και την Ουκρανία στο Κίεβο, ο Αμανατίδης, ο Παπαδόπουλος, ο Κυργιάκος, ο Γκέκας κι ο Λυμπερόπουλος έπαιξαν ελάχιστα· στη Γεωργία, ο Ρεχάγκελ είχε τελειώσει το ματς χωρίς καμία αλλαγή!
Γιατι γίνεται αυτή η αναφορά στο πρόσφατο παρελθόν; Μα για να γίνει φανερό ότι σήμερα η διαχείριση της Εθνικής είναι αρκετά διαφορετική: η ομάδα αποκτά νέο πρόσωπο. Μπορεί να μην υπάρχει μια νέα Εθνική (δεν μπορείς να μιλάς για ανανέωση όταν οι «νέοι» είναι ο 32χρονος Χαλκιάς, ο 27χρονος Πατσατζόγλου, ο 27χρονος Γκέκας, ο 28χρονος Κυργιάκος κ.ά.), αλλά από την ομάδα που δεν άλλαζε με τίποτα, περάσαμε αργά και σταδιακά σε μια ομάδα που αλλάζει όποτε αυτό χρειάζεται. Γι’ αυτό η Εθνική έχει σταματήσει να κερδίζει ή να χάνει με 1-0: είναι διαφορετική από την προηγούμενη.
Ο Ρεχαγκελ τώρα εμπιστεύεται πιο πολλούς παίκτες. Ο Γερμανός δίνοντας, μετά την ήττα με την Τουρκία, περισσότερο χρόνο και σε παίκτες που κακώς δεν χρησιμοποιούσε (Κυργιάκος, Αντζας, Χαλκιάς, Γκέκας, Λυμπερόπουλος, Πατσατζόγλου), προσθέτοντας λεπτά συμμετοχής σε μερικούς νεότερους που κόντευαν να καταντήσουν αιώνιες ρεζέρβες (Τοροσίδης, Σαλπιγγίδης, Σαμαράς, Αμανατίδης) και δείχνοντας πάντα εμπιστοσύνη στους ήρωες του Euro, έχει φτιάξει μια ομάδα σχεδόν καινούργια!
Σημερα η Εθνική μας στηρίζεται σε 19 ποδοσφαιριστές, που νιώθουν ότι είναι βασικοί: το κλαμπ έπαψε να είναι κλειστό. Κι αυτό είναι πιο σημαντικό κι από την πρωτιά της ομάδας στον πίνακα του ομίλου.