Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, είναι σαφές ότι ο ελληνικός αθλητισμός έχει υποστεί μια -φυσιολογική κατά πολλούς- κάμψη, που οφείλεται κυρίως σε μια αναμενόμενη αναδιάρθρωση, αποτέλεσμα της πολυετούς προετοιμασίας για το μεγάλο εθνικό γεγονός. Οι Αγώνες της Αθήνας δεν μας οδήγησαν σε επιτυχίες μόνον στον αθλητικό τομέα, αλλά και στο επίπεδο διαχείρισης και οργάνωσης ολόκληρου του αθλητικού υπόβαθρου της χώρας μας. Οι επιτυχίες αυτές δεν πρέπει να αποτελέσουν «παρελθόν» και να οδηγήσουν σ’ έναν επικίνδυνο εφησυχασμό όλων μας. Πρέπει να αποτελέσουν την απαρχή μιας νέας και πιο σύγχρονης δόμησης του ελληνικού αθλητισμού, με τη στήριξη της Πολιτείας και την προώθηση εκσυγχρονισμού των φορέων που τον διοικούν. Πρέπει, δηλαδή, να επαναπροσδιοριστεί ο ρόλος και η συμμετοχή της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής στη συντήρηση και ανάπτυξη του υψηλού αθλητισμού μακροπρόθεσμα. Η κάθε εθνική Ολυμπιακή Επιτροπή δεν περιορίζεται μόνο σε μια θεσμική και δευτερεύουσας σημασίας παρουσία στα αθλητικά δρώμενα, αλλά αποτελεί τον άξονα μιας συντονισμένης παρακολούθησης και συμμετοχής στην ανάπτυξη του αθλητικού κινήματος της χώρας.
Τούτο για να συμβεί, απαιτείται σύμπραξη όλων των υγιών δυνάμεων της αθλητικής μας οικογένειας, μακριά από σκοπιμότητες και χρωματικές παρωπίδες, μακριά από συντεχνιακές και άλλες προκαταλήψεις. Και για να πετύχει αυτό πρέπει η κυβέρνηση να προωθήσει προς συζήτηση ένα νέο μοντέλο συγκρότησης, σύγχρονο και αποτελεσματικό. Παράλληλα, πρέπει να συνεχίζει να ενισχύει άμεσα και την προολυμπιακή προετοιμασία εν όψει του Πεκίνου.
Στόχος όλων μας πρέπει να είναι η όσο το δυνατόν αρτιότερη προετοιμασία και παρουσία των αθλητών μας στους προσεχείς Ολυμπιακούς Αγώνες. Εκεί θα κριθούμε για το κατά πόσο αυτά που πετύχαμε στην Αθήνα δεν ήταν τυχαία και ευκαιριακά. Τόσο στον αθλητικό όσο και τον οργανωτικό τομέα. Πετυχημένη θα θεωρηθεί η παρουσία μας στο Πεκίνο όχι τόσο από τον αριθμό των μεταλλίων, όσο από τη γενικότερη εικόνα που θα παρουσιάσουμε.
Είμαι βέβαιος ότι η κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει τον αθλητισμό με ρεαλισμό και προοδευτικές προτάσεις. Θα πρέπει κάποτε να γίνει αντιληπτό ότι ο νέος και η νέα που ασχολούνται συστηματικά με τον αθλητισμό, εκτός από το ότι χάνει πολλές από τις απολαύσεις της εφηβείας του, χάνει και πολύτιμο χρόνο από τη μελέτη και τις σπουδές του. Αυτό πολλές φορές λειτουργεί ως ανασταλτικός παράγοντας στην εξέλιξη ενός αθλητή. Εκεί ακριβώς είναι που πρέπει να παρέμβει η Πολιτεία καταλυτικά και να προσφέρει λύσεις ρεαλιστικές για την εξασφάλιση μιας σειράς ελάχιστων παροχών, που να μπορούν, όσο είναι τούτο δυνατόν, να αντισταθμίσουν τις χαμένες ευκαιρίες. Και πιστεύω απόλυτα ότι αυτή η κυβέρνηση θα το κάνει.
* Ο κ. Κουβελος ειναι α΄ αντιπρόεδρος της ΕΟΕ, αρχηγός αποστολης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκινου και πρόεδρος της Ε.Ο. Ιππασίας.