Στην ελληνική μυθολογία, κάπου στα μέσα του 7ου αιώνα π.Χ. ο Μίδας, ως βασιλιάς της Φρυγίας, ήταν γνωστός για την ικανότητά του να μετατρέπει σε χρυσάφι ό,τι άγγιζε. Στη σύγχρονη Ευρώπη κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’70 εμφανίστηκε ένας νέος «Μίδας» με ικανότητες παρόμοιες με εκείνες του περίφημου βασιλιά.
Γεννημένος στις 5 Μαρτίου του 1976 στο Κάουνας της Λιθουανίας, ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους κυνήγησε από μικρός την τύχη του. Εφυγε από την πατρίδα του για να βρεθεί στις ΗΠΑ και να μπει στο γυμνάσιο του «Σολάνκο» της Πενσιλβάνια, ενώ στη συνέχεια «μετακόμισε» στο κολέγιο του Μέριλαντ, όπου έμεινε για τέσσερα χρόνια. Το ταλέντο του κέντρισε από νωρίς την προσοχή των ανθρώπων του ΝΒΑ, αλλά το μεγάλο βήμα προς το κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου καθυστέρησε για αρκετά χρόνια. Ο «Σάρας» απογοητευμένος επειδή αγνοήθηκε πλήρως στα ντραφτ του 1998 πήρε την απόφαση να επιστρέψει στη Λιθουανία για ένα καινούργιο ξεκίνημα. Σοφή απόφαση όπως αποδείχθηκε. Με τα χρώματα της Λιέτουβους Ρίτας, ο Γιασικεβίτσιους δικαίωσε όσους έκαναν λόγο για έναν παίκτη παγκόσμιας κλάσης. Με 17,5 μ.ο. και 5,1 ασίστ ανάγκασε τους Αμερικανούς να το… ξανασκεφτούν καλύτερα. Η μοίρα, όμως, τον ήθελε πρώτα να κατακτήσει ό,τι… κυκλοφορούσε στην Ευρώπη και μετά να περάσει (ξανά) τον Ατλαντικό Ωκεανό. Το καλοκαίρι του 1999 πήρε την απόφαση να φορέσει τα χρώματα της Ολύμπια Λουμπλιάνας. Εκεί, δοκίμασε μια πρώτη «μυρωδιά» από την Ευρωλίγκα κατακτώντας, όμως, μόνο ένα Κύπελλο Σλοβενίας.
Το καλοκαίρι του 2000, η πρόταση της Μπαρτσελόνα ήταν αυτή που του άνοιξε τον δρόμο προς την απόλυτη καταξίωση. Ο «Σάρας» αποτέλεσε βασικό συντελεστή της αναμόρφωσης της «Μπάρτσα» κατακτώντας μαζί της σχεδόν τα πάντα. Πρωταθλητής και Κυπελλούχος Ισπανίας το 2001 και ξανά το 2003 αλλά με μία… μικρή διαφορά. Το κύπελλο της Ευρωλίγκας, το οποίο προσέθεσε στο βιογραφικό του, κάνοντας παράλληλα το πρώτο του triple crown (ακολούθησαν άλλα δύο).
Το 2003, ο Λιθουανός αποφάσισε να αλλάξει χώρα αλλά όχι και… συνήθειες. Ο «Σάρας» στη μεγάλη Μακάμπι με οδηγό τον Πίνι Γκέρσον και συμπαίκτες όπως οι Πάρκερ και Βούιτσιτς δεν δυσκολεύτηκε να μετατρέψει σε χρυσάφι ό,τι άγγιξε. Δηλαδή, τα πάντα! Οντας, νταμπλούχος Ισραήλ το 2004 και το 2005 και ταυτόχρονα πρωταθλητής Ευρώπης, ήρθε η ευκαιρία του να δοκιμάσει την τύχη του στο ΝΒΑ. Η Αμερική, όμως, αποδείχθηκε ότι δεν ταιριάζει στον Λιθουανό. Σε Ιντιάνα και Γκόλντεν Στέιτ δεν πήρε αρκετό χρόνο συμμετοχής αντιμετωπίζοντας συχνά προβλήματα με τους προπονητές του. Η επιστροφή στην Ευρώπη ήταν μονόδρομος και ο Παναθηναϊκός η κατάλληλη επιλογή. Ο,τι δεν κατάφεραν οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι το 2003 αφήνοντάς τον να καταλήξει στην Μακάμπι, το κατάφεραν τέσσερα χρόνια αργότερα και με τον απολαυστικότερο -γι’ αυτούς- τρόπο. Εχοντας ως αντίπαλο τον Ολυμπιακό…