Ενα ρεκόρ ιστορικό

2' 48" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Από τον Δημήτρη Καρύδη στην Ειρήνη Καβαρνού. Το καλοκαίρι του 1971, στο Βουκουρέστι, ο Καρύδης γίνεται ο πρώτος Ελληνας που κολυμπάει τα 100 μ. πεταλούδας σε χρόνο κάτω από ένα λεπτό. Κάνει, με χρονόμετρο χειρός, 59.5. Στις 27 Ιανουαρίου 2008, στο Ολυμπιακό Κέντρο Αθηνών (ΟΑΚΑ), η Καβαρνού γίνεται η πρώτη Ελληνίδα που κατορθώνει το ίδιο. Για λίγο μεν (59.96), αλλά αυτά τα 4/100 του δευτερολέπτου αρκούσαν για να την κάνουν να κλάψει από χαρά. Ηταν αρκετό το ότι η επίδοσή της δεν είχε μπροστά το 6…

Είναι «παλιά καραβάνα» η κολυμβήτρια του Ολυμπιακού (το ίδιο υπήρξε και ο Καρύδης) στο άθλημα, αφού είναι γεννημένη στην Αθήνα στις 5 Ιουλίου 1980 και άρχισε την κολύμβηση στη Μυτιλήνη (όπου πήγε η οικογένειά της όταν ήταν 4 ετών), στα εννιά της.

Πριν έκανε ρυθμική γυμναστική, αλλά η προπονήτρια προέτρεψε τους γονείς της να τη στείλουν σε πιο δυναμικό άθλημα. Πρώτος της σύλλογος ήταν ο ΓΑΣ Λέσβου. Το 1999 η Ειρήνη επέστρεψε στην Αθήνα μαζί με τη μικρότερη αδελφή της, Βασιλική, πρωταθλήτρια του προσθίου. Ηδη από το 1997 και οι δύο είχαν μετεγγραφεί στον Ολυμπιακό. Επί οκτώ έτη, έως το 2007, τα κορίτσια ζούσαν μόνα στην Αθήνα διότι οι γονείς έμεναν στη Μυτιλήνη κι έρχονταν (κυρίως η μητέρα, η κ. Μαρία) Σαββατοκύριακα και αργίες. Τα έξοδα πολλά (βοηθούσε, πάντως, ο Ολυμπιακός) και οι ευθύνες περισσότερες. Τα κορίτσια μαγείρευαν, συγύριζαν, έπλεναν. «Κρατούσαν» το σπίτι κι έκαναν και πρωταθλητισμό. Τριάντα καταρρίψεις πανελλήνιων ρεκόρ όλων των κατηγοριών ηλικίας έχει η Ειρήνη και περί τα 55-57 η Βασιλική.

Ο πατέρας, ο κ. Δημήτρης, λέει μερικές φορές στα κορίτσια να σταματήσουν τον αθλητισμό γιατί κουράζονται πολύ. Ομως και οι δύο αγαπούν πολύ αυτό που κάνουν και δεν σκέπτονται καν να σταματήσουν.

«Εχω σκοπό να κολυμπώ όσο μπορώ, όσο αντέχω, όσο έχω την υγεία μου. Εχω και την οικογένειά μου, που με στηρίζει», λέει η Ειρήνη. Και προσθέτει: «Ο πρωταθλητισμός έχει πολλές πίκρες και στενοχώριες. Μερικές φορές λες «δεν μπορώ άλλο». Αλλά μια χαρά στιγμιαία σε κάνει να διαγράψεις κάθε πίκρα και στενοχώρια. Αυτή η επίδοση το έκανε και με το παραπάνω. Με ανέβασε πολύ ψυχολογικά».

Η μεγάλη της πίκρα (και της Βασιλικής) είναι η αφαίρεση του χάλκινου μετάλλιου των Μεσογειακών αγώνων του 2001, γιατί μια άλλη αθλήτρια της τετράδας βρέθηκε ντοπαρισμένη. Την ευχαριστεί να κολυμπάει στους μεγάλους αγώνες, γιατί βρίσκεται δίπλα στις σπουδαίες κολυμβήτριες.

Ονειρό της είναι να προκριθεί στον τελικό του πρωταθλήματος Ευρώπης. Το 2004 ήταν στον ημιτελικό στα 100 μ. και δύο χρόνια αργότερα και στα 100 και στα 200 μ. Στους Ολυμπιακούς της Αθήνας έμεινε εκτός ημιτελικού των 100 μ. για μία θέση (17η). Πέτυχε, όμως, ρεκόρ με 1.00.43. Πιστεύει ότι αν βελτιώσει λίγο το ρεκόρ της και «πιάσει» και το ολυμπιακό όριο (59.84), μπορεί εφέτος να μπει στον τελικό.

Αγαπημένο της αγώνισμα είναι τα 100 μ., αλλά, φυσικά, κολυμπάει και 50 και 200 μ. Κατέχει τα πανελλήνια ρεκόρ στα 100 μ. και στην 50άρα (59.96) και στην 25άρα (1.00.67), έχοντάς τα καταρρίψει επτά και δύο φορές, αντιστοίχως. Στα 50 μ. έχει το ρεκόρ στην 50άρα με 27.30. Κατείχε και της 25άρας, αλλά το έχασε. «Είναι πολύ μεγάλη η βοήθεια του προπονητή μου, του Δημήτρη Δαμασιώτη. Είναι πάντα δίπλα μου από τότε που πήγα σ’ εκείνον, πριν από ενάμιση χρόνο», λέει.

Η Ειρήνη είναι φοιτήτρια Φυσικής Αγωγής, αλλά έχει δοθεί ψυχή τε και σώματι στην κολύμβηση. Γι’ αυτό, δεν ξέρει αν κάποτε θα τελειώσει τη σχολή.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή