Το ντέρμπι της Θεσσαλονίκης της περασμένης αγωνιστικής, έφερε πάλι στην επιφάνεια ένα από τα κακώς κείμενα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Την αλλαγή ελαφρά τη καρδία του προπονητή, αν η ομάδα δεν πάει καλά ή -κι αυτό είναι το παράλογο- ακόμα κι αν έχει θεωρηθεί επιτυχημένος.
Πέρυσι ο ΠΑΟΚ είχε μία από τις χειρότερες παρουσίες του στο πρωτάθλημα. Ενατος στη βαθμολογία και φυσικά εκτός Ευρώπης. Κι όμως, ο… άπειρος Θοδωρής Ζαγοράκης όχι μόνο στήριξε τον Σάντος, αλλά διεμήνυσε στους οργανωμένους οπαδούς πως θα έχουν να κάνουν μαζί του αν ακουστεί έστω και το παραμικρό εναντίον του Πορτογάλου προπονητή μέσα κι έξω από την Τούμπα.
Αντιθέτως ο Λάμπρος Σκόρδας, «πληγωμένος» από τις συζητήσεις που είχε ο Ντούσαν Μπάγεβιτς με τον Γιάννη Βαρδινογιάννη και με αφορμή το συμβάν με τον Αβραάμ Παπαδόπουλο, έκανε χωρίς δεύτερη κουβέντα δεκτή την παραίτηση του Ντούσαν Μπάγεβιτς. Του προπονητή που έφερε τον Αρη στην τέταρτη θέση του πρωταθλήματος και κατά γενική ομολογία, ήταν από τις ελάχιστες ομάδες που προσέφεραν θέαμα.
Τα αποτελέσματα των αποφάσεων των δύο προέδρων αποτυπώθηκαν κατά τον πιο γλαφυρό τρόπο στον αγωνιστικό χώρο της Τούμπας. Ο φιλοξενούμενος, χωρίς κανένα αγωνιστικό προσανατολισμό, δεν μπόρεσε να απειλήσει ούτε μία φορά τον γηπεδούχο.
Ο οποίος μπορεί ακόμα να μην είναι το… φόβητρο για τις ομάδες που επισκέπτονται την έδρα του, όμως σίγουρα η βελτίωσή του σε σχέση με πέρυσι είναι εμφανής. Κι αυτή δεν προήλθε μόνο από την ενίσχυσή του στις μεταγραφές, αλλά και από την πείρα που απέκτησε ο Φερνάντο Σάντος μετά ένα χρόνο παραμονής του κι επειδή πλέον αισθάνεται πολύ πιο ισχυρός στον πάγκο.
Φυσικά ο Αρης δεν είναι η μόνη ομάδα που έχει την κακή συνήθεια να αλλάζει τους προπονητές. Η «ασθένεια» είναι συνήθης ελληνική ποδοσφαιρική ζωή. Αρχίζει και τελειώνει από τον φόβο των παραγόντων, οι οποίοι αναζητούν πάντα εξιλαστήρια θύματα για τις δικές τους λανθασμένες αποφάσεις και επιλογές.
Εχουν πάντα την άποψη πως για όλα φταίνε οι άλλοι και όχι οι ίδιοι. Και βέβαια αυτή η άποψή τους αναιρεί τις περισσότερες φορές τα λεγόμενά τους, όταν δηλώνουν πως στηρίζουν τον προπονητή τους.
Ειδικά στον Ολυμπιακό, όταν ο Κόκκαλης περιβάλλει με εμπιστοσύνη τον προπονητή του, ο τελευταίος αρχίζει και… ψάχνει τη νέα ομάδα στην οποία θα πάει να εργαστεί.
Η ίδια «αρρώστια» ταλάνιζε και τον Παναθηναϊκό τα τελευταία δέκα χρόνια. Ισως γι’ αυτό μετά την ήττα από την Ανόρθωση η απόλυση του Τεν Κάτε φάνταζε σχεδόν σίγουρη. Ομως, όπως απεδείχθη… κάτι φαίνεται να αλλάζει ουσιαστικά στον πολυμετοχικό.
Για τις δύο ήττες στα ισάριθμα παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ ο Τεν Κάτε έχει τις ευθύνες που του αναλογούν. Η μεγαλύτερη, η επιλογή της αντιμετώπισης του Ιμπραΐμοβιτς από τον Σιμάο.
Για την εικόνα όμως που παρουσίασε την Τετάρτη ο εκπρόσωπός μας στο Τσάμπιονς Λιγκ οι υπεύθυνοι είναι αυτοί που σχεδίασαν το ρόστερ της ομάδας το καλοκαίρι. Σίγουρα έκαναν λάθος όταν αποφάσισαν να μην ενισχύσουν το κέντρο της άμυνας με αξιόλογους παίκτες, που θα μπορούσαν να θωρακίσουν την περιοχή του Γκαλίνοβιτς.
Είναι όμως ευχάριστο για τον Παναθηναϊκό που το αναγνωρίζουν και δεν κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους.