Μέχρι πριν από μερικούς μήνες η Ρωσία φάνταζε με έναν οικονομικό «παράδεισο» του αθλητισμού. Κορυφαίες προσωπικότητες από κάθε άθλημα άφηναν τη δόξα ποιοτικότερων πρωταθλημάτων προκειμένου να ζήσουν το «ρωσικό όνειρο». Αιτία; Το χρήμα. Δεν έχουν, όμως, όλα τα παραμύθια ευχάριστο τέλος και καθώς φαίνεται στη συγκεκριμένη περίπτωση το τέλος αναμένεται δύσκολο για όσους επέλεξαν να πάρουν το ρίσκο, πέφτοντας θύματα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Ο χώρος του ποδοσφαίρου μπορεί να προβάλει ακόμα σθεναρές αντιστάσεις στο «φάντασμα» αυτής της κρίσεως, αλλά το «φτωχότερο» μπάσκετ αδυνατεί να βρει λύσεις. Δείγμα του μεγέθους του προβλήματος αποτελεί η οικονομική στενότητα που παρουσιάζει ακόμα και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Κι αν στη Ρωσία έχει τέτοιου είδους προβλήματα ο μεγιστάνας Αλεξάντερ Προχόροφ, σημαίνει πως όντως το πρόβλημα έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Στην πανίσχυρη και οικονομικά εύρωστη ΤΣΣΚΑ παρουσιάστηκαν απλώς κάποιες μικροκαθυστερήσεις στις πληρωμές των παικτών (αδιανόητο μέχρι πριν από κάποιους μήνες), όμως στις υπόλοιπες ομάδες που στηρίζονται σε «ελαφρότερες» πλάτες, οι μικροκαθυστερήσεις μετατράπηκαν σε… μεγαλοπροβλήματα. Τρανότερο παράδειγμα η Ντιναμό Μόσχας, η οποία έκανε την υπέρβαση με τον Τζανέρο Πάργκο. Την ίδια γραμμή ακολούθησε και η Κίμκι, με τους Κάρλος Ντελφίνο και Χοσέ Γκαρμπαχόθα να αποτελούν τις «σημαίες» της ρωσικής ομάδας, στην «επανάσταση» που προσπαθούσε να ξεκινήσει. Μια «επανάσταση», όμως, η οποία όπως όλα δείχνουν θα λάβει άδοξο τέλος. Ηδη, ο Πάργκο της Ντιναμό Μόσχας κατηφόρισε για τον Ολυμπιακό, ο έτερος Αμερικανός της ομάδας Χόλι Πράις έφυγε άρον άρον για την Αρμάνι Μιλάνο, ενώ και ο τεχνικός του συλλόγου, Ντέιβιντ Μπλατ, δηλώνει ανοιχτός σε προτάσεις συνεργασίας.
Κύριο λόγο για το κλείσιμο της «κάνουλας» με τα δολάρια αποτέλεσε η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Ρωσίας να κόψει τις δημοτικές ή κρατικές χορηγίες προς τις επαγγελματικές ομάδες. Απόφαση η οποία έκοψε τα πόδια των Ρώσων παραγόντων και τους μισθούς των αθλητών.
Στα τέλη του περασμένου έτους, ο Ντελφίνο της Κίμκι πραγματοποίησε ολιγοήμερη αποχή από τις υποχρεώσεις της ομάδας, διαμαρτυρόμενος για την καθυστέρηση του μισθού του, ενώ και ο Γκαρμπαχόθα απείλησε με αποχώρηση από την ομάδα. Ολα δείχνουν πως είναι θέμα χρόνου το ρωσικό μπάσκετ να επανέλθει στις εποχές κατά τις οποίες στηριζόταν σχεδόν αποκλειστικά σε γηγενείς αθλητές του.
Μια κατάσταση η οποία μπορεί να αποδειχθεί ωφέλιμη για τις ελληνικές ομάδες οι οποίες θα έχουν, πλέον, εκτός συναγωνισμού έναν ισχυρό αντίπαλο στην απόκτηση παικτών που παλαιότερα προτιμούσαν την οικονομική σιγουριά της «πλούσιας» Σιβηρίας.