«Τώρα όσοι μιλούσαν για τη δουλειά μου, πριν δουν την ομάδα στο Ευρωμπάσκετ θα πρέπει να το… βουλώσουν»! Ποιος περνά στην προσωπική αντεπίθεσή του, ύστερα από τη σχετική ερώτηση που του έγινε, στην αίθουσα των συνεντεύξεων Τύπου του «Σπόντκε Αρίνα»;
Ο πιο πράος άνθρωπος της Εθνικής ομάδας, Γιόνας Καζλάουσκας, έδωσε την απάντησή του, την κατάλληλη στιγμή και αφού μπορούσε να κριθεί, όπως καθείς από το αποτέλεσμα της Εθνικής στην Πολωνία. Ο λιγομίλητος Γιόνας και προσφάτως ευτυχισμένος παππούς (απέκτησε εγγονή και της αφιέρωσε το χάλκινο μετάλλιο της Εθνικής), δεν ήθελε να πάρει προσωπική ρεβάνς για όσα έφταναν στα αυτιά του κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, αλλά και του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, αφού σ’ αρκετά βλέμματα, διαπίστωνε την αμφισβήτηση που υπήρχε. Τα πέτυχε και τα δυο. Εκανε σαφέστατα και λάθη, όπως στη διαχείριση των παικτών (η Εθνική έπαιξε τα δυο τελευταία παιχνίδια με 7-8 παίκτες και καθηλώθηκαν στον πάγκο, ο Κουφός, ο Καϊμάκογλου, ο Γλυνιαδάκης και λιγότερο ο Καλαμπόκης), αλλά και στις καθυστερημένες αντιδράσεις του, όταν ο αντίπαλος προπονητής άλλαζε κάποια δεδομένα πάνω στο παρκέ, αλλά σε καμιά περίπτωση ο Λιθουανός στον οποίο ανατέθηκε η συνέχιση της μεγάλης «κληρονομιάς» στην περίοδο 2004-08, δεν μπορούσε να καταδικαστεί, πριν η ίδια η Εθνική με τις εμφανίσεις της, τον διέψευδαν.
Τώρα, ο Καζλάουσκας διέψευσε τους αμφισβητίες του. Με το μίνιμουμ των επιλογών που είχε στη διάθεσή του, ο Καζλάουσκας πίστεψε στην Εθνική Ελλάδας και στους παίκτες με τους οποίους δούλεψε για δυο μήνες, πολύ περισσότερο απ’ όσο τον πίστεψαν και του έδωσαν πίστωση, οι «έκτακτοι στρατοδίκες» του. Τον πίστεψαν, όμως, οι παίκτες του. Τουλάχιστον, τα πρώτα «βιολιά» της Εθνικής και «έδεσαν» το ισχυρό, προσωπικό κίνητρό τους, μ’ αυτό του προπονητή που ήθελε κι αυτός να αποδείξει ότι μπορεί να φέρει σε αίσιο πέρας το μεγάλο «πρέπει» της νέας επιτυχίας της Εθνικής ομάδας.
Ο Καζλάουσκας ήθελε να παίξει πιο επιθετικά και θεαματικά η εθνική ομάδα, χωρίς να χάσει το μεγάλο «όπλο» της άμυνας. Είναι σίγουρο ότι θα το επιχειρήσει ξανά του χρόνου, εφόσον στο προσκλητήριό του δεν έχει τους ίδιους ή άλλους απόντες…