Ενα υπερφορτωμένο πρόγραμμα…
Το τρίτο παιχνίδι σε διάστημα επτά ημερών καλούνται να δώσουν το απόγευμα στο Καραϊσκάκη οι παίκτες του Ολυμπιακού. Μετά τα ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ ήρθε η σειρά για τον αγώνα με τον Πανιώνιο. Και το ερώτημα είναι αν υπάρχουν δυνάμεις για να αντεπεξέλθουν οι ποδοσφαιριστές σε αυτό το υπερφορτωμένο πρόγραμμα, με συνεχόμενους αγώνες κάθε τρεις – τέσσερις ημέρες. Διότι δεν είναι λίγοι οι «κάτοικοι» του Ρέντη που υποστηρίζουν πως το καλοκαίρι δεν έγινε σωστή δουλειά στην προετοιμασία. Ν. Ν. Γ.
Μικρό καλάθι
Το ελληνικό μπάσκετ διέπρεψε με τις εμφανίσεις του αυτό το καλοκαίρι, αλλά ελάχιστα πράγματα αναμένεται να αλλάξουν σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Τα οικονομικά προβλήματα των ομάδων θα συνεχίσουν να υφίστανται, αρκετοί παίκτες θα παραμένουν απλήρωτοι, η ανταγωνιστικότητα θα κυμανθεί και πάλι σε ρηχά επίπεδα. Μοναδική ικμάδα φωτός, ίσως, αποδειχθεί η χρησιμοποίηση των νέων παικτών, οι οποίοι πραγματοποίησαν εξαιρετικές εμφανίσεις με τις εθνικές εφήβων και νέων. Αλλα και πάλι μάλλον θα πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι… Σ. Δ.
Συγκρίσεις
Ποιος είναι καλύτερος; Ο Πάου Γκασόλ ή ο Ντιρκ Νοβίτσκι; Με δεδομένο ότι πρόκειται για ολοκληρωμένους παίκτες, μεγάλες προσωπικότητες και θεμέλιους «λίθους» των Εθνικών ομάδων της Ισπανίας και της Γερμανίας, ο Νοβίτσκι είναι οριακά καλύτερος του Πάου. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι το έργο του Νοβίτσκι είναι πολύ δυσκολότερο από αυτό του Γκασόλ, γιατί ο Ναβάρο είναι καλύτερος του Σάφασρτσικ, ο Φερνάντες του Χάρις και ο Γκαρμπαχόθα του Φέρμελινγκ, αλλά ο Νοβίτσκι μπορεί να παίξει αποτελεσματικά και σε φάσεις του αγώνα μακριά από το καλάθι, γιατί έχει καλύτερο σουτ από τον Ισπανό σέντερ, ενώ και αμυντικά ο Γερμανός έχει μεγαλύτερη προσφορά στα ριμπάουντ και στο ατομικό μαρκάρισμα. Αν είχε παίξει και ο Νοβίτσκι στο «Ευρωμπάσκετ» της Πολωνίας, οι συγκρίσεις θα ήταν αναπόφευκτες, αλλά ο Γερμανός -ακόμα και αν η εθνική ομάδα του δεν έφτανε τόσο ψηλά όσο η πλήρης Ισπανία- θα είχε μεγαλύτερο μερίδιο δόξας. Ως μονάδα. Γ. Β.
Τους αγνόησαν
Πυρ και μανία είναι με την ηγεσία του υφυπουργείου Αθλητισμού οι πρωταθλητές της κωπηλασίας. Στο πρόσφατο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, οι κωπηλάτες μας κατέκτησαν 4 χρυσά μετάλλια και ένα ασημένιο, αλλά η πολιτεία τους αγνόησε. «Δίπλα από τον Μπολτ καμάρωναν σαν γύφτικα σκεπάρνια» λένε οι πρωταθλητές μας, στους οποίους χρωστάνε πριμ από το 2007. Σπυρ. Σπαν.
Και όμως συμβαίνει
Φαντάζεστε ανθρώπους 100 ετών να ρίχνουν σφαίρα και δίσκο; Ασφαλώς, όχι. Και όμως, στο πρόσφατο παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου βετεράνων αθλητών υπήρξε αθλητής στην κατηγορία +100 ετών. Ο Αυστριακός Αλφρεντ Προκς, που πήρε μέρος σε αυτά τα αγωνίσματα. Και αν πιστεύετε ότι είναι εύκολο κάποιος να ρίξει σφαίρα, προσπαθήστε να φαντασθείτε τον εαυτό σας στα 100 χρόνια (μακάρι να φτάσουμε όλοι σε αυτήν την ηλικία) να σηκώνει ένα όργανο τριών κιλών και να το εξαπολύει στα όσα μέτρα κι αν είναι…
Κατορθώματα
Απίστευτα, για τα μέτρα του κοινού ανθρώπου, είναι τα κατορθώματα των βετεράνων αθλητών. Σκεφθείτε ότι στην κατηγορία ανδρών των 90 – 94 ετών, έξι έριξαν ακόντιο, πέντε δίσκο, τέσσερις έτρεξαν 400 μ. (ο 1ος σε 95΄΄04), άλλοι τόσοι 800 (ο νικητής σε 4΄04΄΄85), τρεις 10.000 μ., πέντε 200 μ. (ο 1ος σε 39΄΄90), τρεις έρριξαν σφύρα (ο νικητής στα 21,43 μ.), ένας έτρεξε 8.000 μ. σε ανώμαλο έδαφος, τρεις αγωνίσθηκαν στα 10.000 μ. σε στάδιο, άλλοι έκαναν 5.000 μ. βάδην, κάποιοι (και μία αθλήτρια) πήδησαν μήκος και τριπλούν, που είναι σκληρότατο αγώνισμα, ο νικητής των 100 μ. σημείωσε 17΄΄82 (και η νικήτρια 25΄΄05), δύο πήραν μέρος στο πένταθλο ρίψεων, ενώ ένας κατόρθωσε να τρέξει τα 80 μ. με εμπόδια. Μία Καναδή αθλήτρια της κατηγορίας των 90 – 94 ετών αγωνίστηκε σε… δέκα αγωνίσματα και μία άλλη και στα 5 και στα 10 χιλιόμτερα βάδην. Στην κατηγορία των 85 – 89 χρόνων, τρεις πηραν μέρος στο… δέκαθλο (!) και τέσσερις στο πένταθλο ρίψεων, ενώ ο νικητής στη σφαιροβολία έριξε το τρίκιλο όργανο στα 11,13 μ. Ν. Α. ΚΩΝ.
Διαφορές…
Είχα απορήσει για τη σύγκριση του θορύβου και των χρημάτων που δαπανήθηκαν για τον Ρίκι Ρούμπιο με την αξία του Ισπανού διεθνή, μέχρι να δω τους «φούριας ρόχας» στο «Ευρωμπάσκετ» της Πολωνίας και η διαίσθηση που είχα έγινε εκτίμηση. Ο μικρότερος παίκτης του τουρνουά και όχι μόνο των Ισπανών δεν αξίζει τα 3,7 εκατ. ευρώ που έδωσε η Μπαρτσελόνα στην Μπανταλόνα για να τον αποκτήσει. Πόσο καλύτερος είναι δηλαδή από τον πρωτοεμφανιζόμενο στο ευρωπαϊκό μπάσκετ Νικ Καλάθη; Σχεδόν καθόλου, με εξαίρεση την αμυντική λειτουργία του Ισπανού. Η βασική διαφορά είναι ότι ο Ρούμπιο έπαιξε σε ηλικία 17 ετών στην Εθνική Ισπανίας και ήταν γνωστός στην Ευρώπη, ενώ ο Καλάθης μόλις προσφάτως έπαιξε στην Εθνική Ελλάδας και τον χειμώνα θα τον δούμε στον Παναθηναϊκό. Γ. Β.