H κατάρρευση του ελληνικού μπάσκετ

H κατάρρευση του ελληνικού μπάσκετ

2' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η «γύμνια» του επαγγελματικού μπάσκετ στην Ελλάδα στην προσέλκυση και ακόμα περισσότερο στη διατήρηση ισχυρών επιχειρηματιών, επιβεβαιώθηκε και δεν αποκαλύφθηκε με τη διαφαινόμενη αποχώρηση των οικογενειών Γιαννακόπουλων και Αγγελόπουλων, αντιστοίχως, από τις ομάδες του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού. Για διαφορετικούς λόγους, οι «πράσινοι» και οι «κόκκινοι» επιχειρηματίες αποχωρούν από το μπάσκετ, για το οποίο το τελικό συμπέρασμα θα είναι ιδιαιτέρως απογοητευτικό, αν δεν υπάρξει διάδοχη κατάσταση, έστω και μικρότερου βεληνεκούς.

Στη λειτουργία του επαγγελματικού μπάσκετ, την τελευταία 20ετία, δεν υπήρξε ουδείς παράγοντας που να κατάφερε να έχει κέρδος από την ανάληψη μιας ΚΑΕ. Γιατί, όλες οι προδιαγραφές ανάπτυξης αυτών των εταιρειών ήταν δυσμενείς. Τα εκάστοτε φυσικά πρόσωπα που αγόρασαν μια ομάδα μπάσκετ και την διοίκησαν, δεν κατάφεραν να έχουν έστω και ένα… ευρώ περίσσευμα, όταν αποχώρησαν. Και γι’ αυτόν τον λόγο, στο επαγγελματικό μπάσκετ δεν υπήρχαν αγοραπωλησίες των ΚΑΕ, αφού ο προηγούμενος ιδιοκτήτης άφηνε μόνο χρέη, μικρά ή μεγάλα, στον επόμενο και γινόταν διακανονισμός για την αποπληρωμή τους. Εξαίρεση αποτέλεσαν ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, που δεν έχουν παλαιότερα χρέη και μπορούν κάλλιστα να πουλήσουν το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών τους με το αντίστοιχο αντίτιμο. Στην περίπτωση των «αιωνίων» αντιπάλων, το ζητούμενο είναι η οικονομική αντοχή και η δυνατότητα που θα έχει ο επόμενος ιδιοκτήτης. Μπορεί στο εμπορικό και επιχειρηματικό σκέλος του επαγγελματικού μπάσκετ να μην υπάρχουν σημαντικές ευκαιρίες εκμετάλλευσης, χορηγιών, τηλεοπτικών εσόδων και κυρίως χρηματοδότησης από τον ΟΠΑΠ, αλλά σε πλήρη αντίθεση με το ποδόσφαιρο που έχει περίσσευμα δυσοσμίας, καχυποψίας και αμέτρητης αναξιοπιστίας, το περιβάλλον είναι πιο υγιές. Υπάρχει μεγάλο συναίσθημα για τις περισσότερες ομάδες από τους ιδιοκτήτες και προέδρους που ήταν και είναι φίλαθλοι, υπάρχει μεγαλύτερο πεδίο δόξης και η δημιουργία ανταγωνιστικής ομάδας είναι οικονομικότερη από το ποδόσφαιρο.

Στο επαγγελματικό μπάσκετ, όμως, ο παράγοντας δεν μπορεί να υπολογίζει σε καλό… μεροκάματο. Η κατάρρευση του συγκεκριμένου μοντέλου είναι δεδομένη. Αν η επόμενη ημέρα του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού που αποτελούσαν, μέχρι κι εφέτος, την «έξωθεν καλή μαρτυρία» του ελληνικού πρωταθλήματος και τη «βιτρίνα» του στην Ευρωλίγκα, ξημερώσει χωρίς τις δύο συγκεκριμένες οικογένειες, η υποκατάστασή τους θα χαμηλώσει δραματικά τον μέσο όρο ποιότητας των επόμενων πρωταθλημάτων. Είναι αδιαμφισβήτητο δικαίωμα των Γιαννακόπουλων να φύγουν, κουρασμένοι, αλλά και χορτασμένοι από δόξα. Είναι αδιαμφισβήτητο δικαίωμα των Αγγελόπουλων να αποχωρήσουν απογοητευμένοι, χωρίς όμως να έχουν υλοποιήσει το όραμά τους και μη έχοντας έλλειμμα υπομονής και επιμονής. Το επαγγελματικό μπάσκετ, όμως διανύει, πλέον, περίοδο ελεγχόμενης «χρεοκοπίας», έχοντας την ίδια εικόνα και τα συμπτώματα της καταρρέουσας οικονομίας μας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή