Οι Τριγκώνης – Πασχαλίδης έκαναν πάντα αγωνιστική ιστιοπλοΐα. Στο παλμαρέ τους έχουν διακρίσεις από πρωταθλήματα Ευρώπης και Κόσμου καθώς και καλά πλασαρίσματα σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Τη διαδρομή Θεσσαλονίκη – Χανιά την είδαν ως ακόμη έναν αγώνα που έπρεπε να τερματίσουν με τον γρηγορότερο χρόνο. Αντίπαλος… ο εαυτός τους. Η μπουνάτσα δεν τους βοήθησε να ολοκληρώσουν το «πείραμα» σε 40 ώρες, που είχαν υπολογίσει. Η κούραση, όμως, δεν τους έχει καταβάλει καθώς, πριν καλά καλά να πατήσουν στεριά, δήλωσαν στην «Κ»: «Πρέπει να βρούμε τον κατάλληλο καιρό για να πετύχουμε ρεκόρ χρόνου».
Το τορνέιντο θεωρείται… η φόρμουλα 1 της ιστιοπλοΐας. Πιάνει απίστευτους χρόνους, αρκεί να έχει σύμμαχο τον αέρα. Οταν το σκάφος βγήκε από το ολυμπιακό πρόγραμμα, οι ιστιοπλόοι δεν άλλαξαν κλάση. Λάτρεις της αδρεναλίνης, προτίμησαν να εγκαταλείψουν το ολυμπιακό όνειρο για να κάνουν κάτι που αγαπάνε. «Πρόσφατα πήραμε μέρος σε έναν αγώνα περιπέτειας, στη Σουηδία. Παρά τα κρύα νερά εκεί, διοργανώνουν απίστευτα πράγματα. Ολοι μάς έλεγαν γιατί δεν κάνουμε κάτι αντίστοιχο στο Αιγαίο. Η θαλάσσια περιοχή ενδείκνυται για θαλάσσιο και για αθλητικό τουρισμό. Σκεπτόμαστε να διοργανώσουμε έναν αγώνα καταμαράν ώστε να δώσουμε την ευκαιρία σε συναδέλφους μας από την Ελλάδα και το εξωτερικό να γνωρίσουν αυτή τη μαγευτική θάλασσα και να ζήσουν στιγμές ανάλογες με αυτές που ζήσαμε», λέει ο Ιορδάνης Πασχαλίδης.
Πώς, όμως, εμφυτεύθηκε ο σπόρος αυτής της ιδέας; «Το 2008 συμμετείχαμε σε έναν αγώνα με παιδιά ΑΜΕΑ, στη Χίο. Κάναμε τη διαδρομή Χίος – Οινούσσες – Τσεσμέ. Τα παιδιά μάς είπαν ότι ήταν λίγα τα μίλια. Και εκεί μπήκε η ιδέα να διασχίσουμε το Αιγαίο πέλαγος.
Αρεσε η σκέψη και στους ανθρώπους της Red Bull, οι οποίοι στηρίζουν την αγωνιστική μας προσπάθεια, και μας βοήθησαν να την πραγματοποιήσουμε», λέει, ενώ ο Τριγκώνης προσθέτει: «Ηταν το παράπονό μας, τρέχαμε σε όλο τον κόσμο και δεν είχαμε διασχίσει ένα από τα ωραιότερα πελάγη του κόσμου, που, μάλιστα, βρίσκεται και στη χώρα μας».
Οι άνθρωποι της θάλασσας λένε ότι για να γνωρίσεις κάποιον καλά, πρέπει να κάνεις μαζί του ένα ιστιοπλοϊκό ταξίδι. Εκεί θα τον καταλάβεις καλύτερα γιατί θα δεις πού φτάνουν τα όριά του. Οι Πασχαλίδης – Τριγκώνης έχουν κάνει δεκάδες αγώνες μαζί. Σε αυτό το ταξίδι δοκιμάστηκε η σχέση τους, και η αγάπη για την ιστιοπλοΐα βγήκε νικήτρια. «Και μία εβδομάδα να μας έπαιρνε, εμείς θα τερματίζαμε, δεν υπάρχει περίπτωση να σταματούσαμε, το είχαμε υποσχεθεί στον εαυτό μας. Ο,τι και να γινόταν, θα το κάναμε», λένε και οι δύο.
Ο Κώστας Τριγκώνης θυμάται τα συναισθήματά του στα πρώτα αλλά και στα τελευταία μίλια. «Αρχικά είχαμε μεγάλο άγχος διότι δεν υπήρχε η ανάλογη εμπειρία. Ηταν περίεργο να αγωνίζεσαι χωρίς ηλεκτρονικά μέσα. Είχαμε κάνει κάποιες δοκιμές στο σκάφος αλλά αυτό που δοκιμάστηκε ήταν η υπομονή μας. Το τορνέιντο άντεξε και δεν έβγαλε κανένα πρόβλημα. Προσπαθούσαμε να κοιμηθούμε στο τραμπολίνο. Ημασταν προετοιμασμένοι και για καταστροφικά σενάρια. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να τα δούμε στην πράξη. Τώρα νιώθω μεγάλη ικανοποίηση. Αυτό που πετύχαμε ήταν κάτι μοναδικό. Ποτέ, σε κανένα μέρος του κόσμου, αγωνιστικό σκάφος πρώην ολυμπιακής κατηγορίας δεν έχει διασχίσει τέτοια απόσταση».
Από αυτή την περιπέτεια, ο Κώστας Τριγκώνης θεωρεί ότι αυτό που κέρδισε ήταν η αναμέτρηση με τα όριά του. «Πιστεύω ότι δεν τα έφτασα», λέει γελώντας.