Στον νέο αθλητικό νόμο προβλέπεται, μεταξύ άλλων, η κατάργηση των συνδέσμων των οπαδών των ομάδων. Για πρώτη φορά κάτι ανάλογο προβλεπόταν στον αθλητικό νόμο που συντάχθηκε λίγο πριν από τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, δηλαδή τον καιρό που ήταν υπουργός Πολιτισμού ο κ. Βενιζέλος. Τότε η νεοσύστατη Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού έπρεπε, μεταξύ άλλων, να εξετάσει τη νομιμότητα των συνδέσμων που όφειλαν να της προσκομίσουν καταστατικό λειτουργίας. Οι χωρίς καταστατικό σύνδεσμοι (δηλαδή οι περισσότεροι…) έπρεπε να κλείσουν. Κάποιοι συμμορφώθηκαν, κάποιοι όχι. Κυρίως αρνήθηκαν τη συνεργασία οι σύνδεσμοι του ΠΑΟΚ, που διά επιστολής ανακοίνωσαν στην ΕΕΑ ότι δεν αναγνώριζαν την εξουσία της!
Λίγα χρόνια αργότερα, μετά το μακελειό της οδού Λαυρίου, αποφάσισε να βάλει τάξη στους συνδέσμους η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο υφυπουργός Αθλητισμού, Κώστας Ορφανός. Ο αθλητικός νόμος που συντάχθηκε επί των ημερών του Ορφανού υπήρξε ένας από τους σκληρότερους που έχει γίνει ποτέ σε ό,τι είχε να κάνει και με τον χουλιγκανισμό και με τη λειτουργία των συνδέσμων – όμως, και πάλι το ελληνικό συνδεσμιακό κίνημα κατάφερε να ντριπλάρει τις απαιτήσεις του νόμου. Χούλιγκαν που έχουν «σκοτωθεί» στο ξύλο στα γήπεδα ανακάλυψαν ξαφνικά όλα όσα τους ενώνουν, συνασπίστηκαν και ο νόμος δεν εφαρμόστηκε ποτέ: οι σύνδεσμοι συνέχισαν να λειτουργούν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
Τώρα έρχεται ο κ. Γερουλάνος και ζητάει κι αυτός την κατάργηση των συνδέσμων και τη μετατροπή τους σε λέσχες φιλάθλων. Τι θα άλλαζε αν συνέβαινε αυτό; Θεωρητικά τα πάντα. Οι ομάδες θα μπορούσαν να ελέγξουν τους συνδέσμους και τα μέλη τους, οι ακραίοι θα απομακρύνονταν, ο έλεγχος των οργανωμένων και των εισιτηρίων που αυτοί αγοράζουν θα ήταν ευκολότερος. Γιατί οι συνδεσμίτες δεν το θέλουν αυτό;
Γιατί αρκετοί από τους συνδέσμους λειτουργούν ως αυτόνομες επιχειρήσεις,
εισπράττουν συνδρομές από τα μέλη τους, πουλάνε εισιτήρια με «καπέλο», σε μερικές περιπτώσεις επιτρέπουν και το εμπόριο των μαλακών ναρκωτικών στις εξέδρες που καταλαμβάνουν.
Θα κλείσει τους συνδέσμους αυτούς ο νέος νόμος; Πολύ αμφιβάλλω. Αν δεχτούμε ότι αυτοί είναι εστίες παρανομίας, την παρανομία δεν την αντιμετωπίζεις με νόμους, αλλά με δυνάμεις καταστολής. Οι αρμόδιες υπηρεσίες στην προκειμένη περίπτωση επιτρέπουν την παρανομία. Αλλιώς δεν θα χρειάζονταν νέοι νόμοι. Θα έφτανε η εφαρμογή όσων κατά καιρούς ψηφίστηκαν…