Σκέψεις για στάση
Η ξαφνική περικοπή των χρημάτων που έπαιρνε η ΓΓΑ από το υπουργείο Οικονομικών έχει προκαλέσει έντονο προβληματισμό στην Κηφισίας 7. Πρόκειται για 52 εκατ. ευρώ λιγότερα από τα 120 εκατ. ευρώ που δίνονταν ετησίως για τις ανάγκες του αθλητισμού. Με αυτό το δεδομένο θεωρείται σίγουρο ότι θα υπάρξουν προβλήματα και διαμαρτυρίες, αφού η συντήρηση των αθλητικών εγκαταστάσεων, η επιχορήγηση των ομοσπονδιών και η λειτουργία του αθλητισμού στο σύνολό του θα εισέλθει σε περίοδο λιτότητας. Ηδη στο ΟΑΚΑ υπάρχουν σκέψεις που εκτείνονται από υπογραφή νέας συλλογικής σύμβασης έως και στάση πληρωμών! ΜΠΛΟΥ.
Ακαρπη αναζήτηση
Οταν τελείωσε η παράσταση της προχθεσινής ημέρας, στο… θέατρο του παραλόγου της ΑΕΚ, όπου άλλα έλεγε το πρωί ο κ. Κωνσταντινίδης και άλλα το απόγευμα η επίσημη ΠΑΕ, οι φίλοι της «Ενωσης» έψαχναν στο Διαδίκτυο για την Petit Chateau SRL. Την εταιρεία που εκδήλωσε ενδιαφέρον να αγοράσει μειοψηφικό πακέτο μετοχών της ομάδας τους. Μάταια όμως, αφού δεν διατηρεί ούτε καν επίσημη ιστοσελίδα! Σε μια εποχή, λοιπόν, που ακόμη και ένας κοινός θνητός έχει δικό του χώρο στο Διαδίκτυο, μια εταιρεία, που προτίθεται να επενδύσει 10 εκατ. ευρώ, δεν υπάρχει στον παγκόσμιο ιστό. Εύλογα δημιουργούνται απορίες για τη δράση και τη φερεγγυότητά της. Αλλά σε αυτά τα ζητήματα ο κόσμος της ΑΕΚ είναι μαθημένος… Δ. Λουκ.
Μεγάλη μπουκιά φάε…
Βλέποντας τον σέντερ της εθνικής Γαλλίας, Γιοακίμ Νοά, μια (διδακτική) ιστορία μάς έρχεται στο μυαλό. Οταν ο Γάλλος το 2007 είχε επιλεγεί στα ντραφτ από τους Σικάγο Μπουλς, ο δημοσιογράφος της εφημερίδας «Σικάγο Τρίμπιουν», Ρικ Μόρισεϊ, είχε γράψει ένα επικριτικό άρθρο για την επιλογή των «Ταύρων». Μάλιστα είχε αναφέρει πως αν ποτέ ο Νοά αποδειχθεί χρήσιμος για τους Μπουλς τότε αυτός θα έτρωγε το άρθρο του! Δύο χρόνια μετά, ο υψηλόσωμος σέντερ κατάφερε να καθιερωθεί στην ομάδα και μάλιστα με αρκετά καλά ποσοστά. Τι έκανε ο Μόρισεϊ; Πήρε το συγκεκριμένο απόκομμα της εφημερίδας, ένα μπολάκι με σάλτσα, πήγε στην προπόνηση των Μπουλς και μπροστά στον Νοά έφαγε (κυριολεκτικά) το κείμενό του. Αποδείχθηκε… βαριά η κριτική. Σ. Δ.
Η «ερυθρόλευκη» γενιά
Τα τελευταία χρόνια η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού έχει αποδείξει ότι ο «μηχανισμός» της στις μεταγραφές λειτουργεί πιο αποτελεσματικά σε σχέση με αυτόν του Ολυμπιακού. Ωστόσο, υπάρχει ένας τομέας που μάλλον οι «ερυθρόλευκοι» έχουν επικρατήσει κατά κράτος του «αιωνίου» αντιπάλου τους. Το ελληνικό μπάσκετ διαθέτει αυτή τη στιγμή μια ελπιδοφόρα γενιά παικτών ηλικίας 20 και 21 ετών με την οποία οι «πράσινοι» δεν έχουν ασχοληθεί σχεδόν καθόλου. Σλούκας, Παπανικολάου, Μάντζαρης και Κατσίβελης αποτελούν το μέλλον του ελληνικού μπάσκετ και ήδη έχουν ντυθεί στα ερυθρόλευκα. Σε σύντομο χρονικό διάστημα αυτοί οι παίκτες, εφόσον αξιοποιηθούν κατάλληλα, θα αποτελέσουν τον «κορμό» του Ολυμπιακού. Ο Παναθηναϊκός είτε από επιλογή είτε από… αμέλεια δεν έδειξε διατεθειμένος να βάλει τις βάσεις και για την επόμενη μέρα. Σ. Δ.
Υπάρχει εξήγηση;
Αναυδοι έμειναν στην Γκαλατάσαραϊ με τον Αλμπερτ Ριέρα, καθώς τα εργομετρικά του ήταν μαύρα χάλια. Πώς εξηγείται αυτό όταν ο παίκτης έβγαλε όλη την προετοιμασία με τον Ολυμπιακό; Ή μήπως εξηγείται… ΠΑΠ.
Μόνο με ενότητα
Για τον Πανιώνιο, την ιστορία του, το μέγεθός του στον ελληνικό αθλητισμό και τη συνείδηση όσων δηλώνουν φίλαθλοι και οπαδοί του «ιστορικού», είναι αλαζονική πολυτέλεια να υπάρχουν δύο ψηφοδέλτια για τις εκλογές διοίκησης στον ερασιτεχνικό σύλλογο. Γιατί, δεν υπάρχει χώρος δημιουργίας «στρατοπέδων» και αντιπολίτευσης και μόνο μ’ ενότητα του κόσμου, θα επικρατήσει ηρεμία στον σύλλογο και θα βρεθεί η καλύτερη δυνατή λύση για την ΠΑΕ. Με δεδομένο ότι δεν υπάρχουν «σωτήρες», «Μεσσίες» και οι νοσταλγοί ατόμων που αντιμετώπισαν τον Πανιώνιο ως το «παιχνιδάκι» τους, η πλειοψηφία των φιλάθλων, καλείται να δείξει σύνεση και ομόνοια. Γ. Β.
Η ΠΓΔΜ μάς… δικαίωσε
Τελικά, η ΠΓΔΜ δεν ήταν μια «αστεία» Εθνική ομάδα στο Ευρωμπάσκετ και το απέδειξε περίτρανα με την πρόκρισή της στην 4άδα της διοργάνωσης και την εξασφάλιση της συμμετοχής της στο προολυμπιακό τουρνουά. Οταν η Ελλάδα ηττήθηκε από την ΠΓΔΜ, η αυστηρή κριτική που είχε γίνει στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, είχε ως αφετηρία τη δυναμικότητα των αντιπάλων μας. Δηλαδή, η κριτική είχε να κάνει περισσότερο με το «από ποιους έχασε η ελληνική ομάδα», παρά για το «πώς έπαιξε η ελληνική ομάδα». Γιατί, η μετέπειτα πορεία της ΠΓΔΜ, απέδειξε ότι και απέναντι σε καλύτερους- θεωρητικά-αντιπάλους που δεν την υποτίμησαν και ήταν… «ψυλλιασμένοι», ο ΜακΚάλεμπ, ο Αντιτς, ο Γκετσέφσκι και οι συμπαίκτες του, έκαναν το παιχνίδι τους και έφτασαν σε νίκες. Και καλύτερα να απέδιδαν οι Ελληνες διεθνείς, το βράδυ της 3ης Σεπτεμβρίου, στο Αλίτους, οι πιθανότητες ήταν περισσότερες για την ήττα… Γ. Β.