Ξεκίνησαν να βλέπουν τα ονόματά τους σε μονόστηλα. Εφτασαν να γίνουν πρωτοσέλιδα στις αθλητικές εφημερίδες και… απείλησαν να γίνουν πρώτη είδηση στα κανάλια. Τα δεκαοκτάχρονα παιδιά της εθνικής μας ομάδας κάτω των δεκαεννιά απέδειξαν, με τη δεύτερη θέση που κατέκτησαν στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, πως υπάρχει το ταλέντο στη χώρα μας. Δεν είναι ή πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό.
Οπως δεν θα είναι και η πρώτη που θα ξεχαστούν και από τα ΜΜΕ, αλλά και από τους προπονητές τους. Και σ’ αυτό δεν φταίνε αυτοί, αλλά το σύστημα. Αυτό που θέλει τα περισσότερα αφεντικά των ομάδων να αγοράζουν ξένους από τα… καλάθια, αντί να δίνουν τις ευκαιρίες στα Ελληνόπουλα. Βλέπετε, από αυτά δεν μπορούν να βγάλουν τα «μαύρα» κάτω από το τραπέζι.
Αλλά επειδή «ουδέν κακόν, αμιγές καλού» μπορεί η οικονομική κρίση να τους αναγκάσει να το κάνουν. Και τότε, ίσως δούμε αυτά τα παιδιά στη βασική ομάδα των ομάδων τους, αντί κάποιου… Πίου.
Να καταλάβουν, επιτέλους, οι παράγοντες πως επενδύοντας μόνο στα ταλέντα του ελληνικού ποδοσφαίρου, θα μπορέσουν να ξεπεράσουν τα οικονομικά προβλήματα και να δημιουργήσουν ανταγωνιστικές ομάδες. Με αγορές ξένων παικτών, που δεν τους ξέρουν ούτε οι… μανάδες τους, δεν θα υπάρξει άσπρη μέρα.