Καταντάει κουραστικό να λέγεται, αλλά πρέπει να το επαναλαμβάνω. Τα φιλικά παιχνίδια γίνονται για να διαμορφώνει άποψη ο προπονητής για ορισμένους παίκτες που δεν γνωρίζει ή για όλη την ομάδα, αν είναι νέος σ’ αυτήν. Γι’ αυτό τον λόγο, είναι άνευ ουσίας, είτε οι απογοητευτικές κριτικές ή οι διθύραμβοι, για τα όποια αποτελέσματα κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής προετοιμασίας.
Και δυστυχώς, επειδή και ποδοσφαιρικά διανύουμε περίοδο λιτότητας, σε σχέση με τους παίκτες που εντάσσουν, ειδικά από το εξωτερικό, στο δυναμικό τους οι ομάδες, ο… υπερθετικός βαθμός είναι καθημερινός στα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων. Ποδοσφαιριστές που δεν είναι απίθανο να αποδειχτούν «παλτά» παρουσιάζονται σαν «Μεσσίες», και για να αυξηθεί η κυκλοφορία αλλά και για τους επικοινωνιακούς λόγους των ΠΑΕ.
Καταλαβαίνω την ανάγκη να ανυψωθεί το φρόνημα των οπαδών, ειδικά αυτών που βλέπουν να αδειάζει με γοργούς ρυθμούς το ρόστερ της ομάδας τους από τους ποιοτικούς παίκτες, λόγω των πολλών οικονομικών δυσχερειών.
Ομως, αυτοί που «πουλάνε» ελπίδες, ας κρατήσουν λίγο χαμηλότερους τόνους. Γιατί η απογοήτευση, αν αυτές αποδειχτούν τελικά φρούδες, θα είναι τεράστια. Και τότε ο θυμός και η αγανάκτηση θα ξεσπάσει κατά των διοικήσεων και του προπονητή, με το γνωστό εδώ και χρόνια αποτέλεσμα: «Πάμε πάλι από την αρχή».
Γι’ αυτό θα πρέπει όλοι να πούνε άμεσα την αλήθεια προς τους οπαδούς τους. Πως είναι απαραίτητο, πλέον, να ξεχάσουν την παλιά καλή εποχή. Μεταγραφές… αεροδρομίου δεν θα υπάρξουν. Παίκτες που θα κάνουν συμβόλαια με επταψήφια νούμερα, δεν πρόκειται να ξαναέρθουν στην Ελλάδα, για πολλά… πολλά χρόνια. Επομένως, όσους θα δούμε να αγωνίζονται φέτος στο πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας θα είναι, είτε αγορασμένοι από τα… καλάθια είτε δανεικοί. Ας συμβιβαστούν με αυτήν την ιδέα οι οπαδοί.
Μάλιστα, οι φίλαθλοι κάποιων ομάδων θα πρέπει να… πανηγυρίσουν και που θα μπορέσουν να δουν την ομάδα τους να αγωνίζεται στην επαγγελματική κατηγορία. Κι αυτό χάρη στη «μεγαλοκαρδία» των Αρχών που διοικούν το επαγγελματικό μας ποδόσφαιρο.
Γιατί, αν παραδειγματίζονταν από τους συναδέλφους τους στη Σκωτία, πολλές θα έπρεπε να ακολουθήσουν τη μοίρα της Ρέιντζερς και να είχαν υποβιβαστεί.