Ενα μεγάλο μέρος της ελληνικής ολυμπιακής αποστολής βρίσκεται ήδη από χθες στο Λονδίνο, όπου σταδιακά, από την Παρασκευή, θα μπουν στους αγωνιστικούς χώρους της διοργάνωσης, διεκδικώντας ο καθένας την υλοποίηση του δικού του ονείρου.
Παρά την οικονομική κρίση, παρά την, εξαιτίας αυτής, μεγάλη περικοπή στις επιχορηγήσεις προς τον αθλητισμό, παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις, η ελληνική αποστολή είναι πολυπληθής: 105 αθλητές και αθλήτριες. Και θα ήταν μεγαλύτερη κατά 13 γυναίκες και 12 άνδρες, αν δεν είχαν αποκλειστεί οι εθνικές ομάδες πόλο γυναικών, λόγω του παράλογου συστήματος πρόκρισης, και μπάσκετ ανδρών, εξαιτίας της απρόσμενης ήττας από τη Νιγηρία.
Το εντυπωσιακότερο, δε, είναι ότι οι ελπίδες για κατάκτηση περισσότερων μεταλλίων από ό,τι πήραμε στο Πεκίνο είναι πολλές. Αποδεικνύει μεν τούτο τη δυναμική τού ελληνικού αθλητισμού, αλλά και την κεκτημένη ταχύτητα με την οποία πορεύεται. Διότι, οι περισσότερες προσδοκίες μας βασίζονται σε αθλητές παλαιότερων αθλητικών γενεών, αρκετοί από τους οποίους έχουν σημειώσει μεγάλες επιτυχίες. Ακόμη και σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
Οι νεότεροι βρέθηκαν, από το 2008, αντιμέτωποι με το μεγάλο δίλημμα: σπουδές ή πρωταθλητισμός. Οι περισσότεροι επέλεξαν το πρώτο. Λογικά. Ας τους προσφέρουμε τα κίνητρα για να «κυνηγήσουν» και τα δύο.