Το 1980, σε ένα οικοτροφείο του Μινσκ, κανένας δεν φανταζόταν ότι το μικρόσωμο, νευρικό αγόρι, που μισούσε τα μαθήματα, θα εξελισσόταν σε ένα από τα σύμβολα της παγκόσμιας γυμναστικής. Ο λόγος για τον Βιτάλι Σέρμπο, τον μοναδικό γυμναστή που έχει στην τροπαιοθήκη του όλους τους παγκόσμιους τίτλους που δίνει το άθλημα της ενόργανης. Το πιο εντυπωσιακό απ’ όλα είναι ότι ούτε οι προπονητές του πίστευαν σε αυτόν διότι ήταν εξαιρετικά ασταθής ως χαρακτήρας και επιρρεπής.
Ολα άρχισαν το 1979. Η μητέρα του Βιτάλι, ύστερα από προτροπή των προπονητών ενός τοπικού συλλόγου, αποφάσισε να στείλει τον γιο της σε ένα οικοτροφείο για νεαρούς αθλητές. Ο νεαρός από τις πρώτες ημέρες κατάφερε να εξαγριώσει τους δασκάλους του διότι δεν έδειχνε κανένα ενδιαφέρον για το μάθημα. Αυτό, όμως, άλλαζε όταν έφτανε η ώρα της γυμναστικής. Παρακολουθούσε τους εκπαιδευτές με θρησκευτική προσήλωση και εκτελούσε τις ασκήσεις με εντυπωσιακή, για την ηλικία του, επιδεξιότητα. Τα χρόνια κυλούσαν και ο Βιτάλι δεν διάβαζε ώστε να ακολουθήσει κάποιες σπουδές. Οι καθηγητές του τον έβρισκαν συνεχώς στην αίθουσα της γυμναστικής.
Στο δίζυγο, το μονόζυγο, τον πλάγιο ίππο, τους κρίκους, ο Βιτάλι Σέρμπο είχε βρει τα δικά του… παιχνίδια. Παρόλα αυτά, λες και ήθελε να εκδικηθεί τη μητέρα του που τον έστειλε στο οικοτροφείο, αρκετές φορές αρνείτο να εκτελέσει ασκήσεις τις οποίες άλλες ημέρες έκανε με… κλειστά μάτια. Οι προπονητές της, τότε, ΕΣΣΔ αν και δεν του είχαν απόλυτη εμπιστοσύνη άρχισαν να του δίνουν θέσεις στην ομάδα σε διεθνείς αγώνες.
Το 1990, στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Λωζάνης, ο Βιτάλι Σέρμπο έγραψε τις πρώτες σελίδες της χρυσής του ιστορίας. Κατέκτησε τρία χρυσά μετάλλια, σε έδαφος, άλμα και μονόζυγο ενώ στο άλμα βαθμολογήθηκε με το, τότε, απόλυτο (10). Το 1991, βοήθησε την ομάδα του να κατακτήσει την πρώτη θέση στον κόσμο αλλά σε προσωπικό επίπεδο έμεινε μακριά από την πρώτη θέση του βάθρου και συνέλεξε τρία ασημένια (σύνθετο ατομικό, έδαφος και άλμα) και ένα χάλκινο (μονόζυγο).
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Βαρκελώνης πλησιάζουν και ο Βιτάλι δεν δείχνει τον καλύτερο εαυτό του στις προπονήσεις. Οι προπονητές της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών δεν ήταν απόλυτα σίγουροι ότι έπρεπε να του δώσουν την ευκαιρία να ταξιδέψει στη Βαρκελώνη αλλά, τελικά, τον εμπιστεύτηκαν.
Στο Παλάου Σαν Τζόρντι, ο 20χρονος γυμναστής έμελλε να δικαιώσει τους πρώτους προπονητές του, τη μητέρα του αλλά και όλους όσους του έδωσαν… ψήφο εμπιστοσύνης. Σε ό,τι έκανε, είχε το… άγγιγμα του Μίδα. Με εξαίρεση το μονόζυγο και το έδαφος, όπου δεν πήγε καλά, πρόσθεσε στο παλμαρέ του έξι χρυσά μετάλλια και έγινε ο δεύτερος αθλητής, μετά τον Μαρκ Σπιτς, που κατέκτησε τόσο πολύ… χρυσάφι σε μία διοργάνωση.
Την ίδια χρονιά, εντυπωσίασε και στο παγκόσμιο, στο Παρίσι. Ο Βιτάλι Σέρμπο δεν ειδικευόταν σε κάποιο όργανο. Εκτελούσε με την ίδια χάρη και την ίδια δυναμικότητα τα προγράμματά του σε όλα. «Με τον Βιτάλι βρεθήκαμε πολλές φορές σε αγώνες. Υπήρξε αθλητής με μεγάλο ταλέντο που έδωσε μία νέα ώθηση στη γυμναστική εκείνη την εποχή. Εγραψε ιστορία. Στις συναναστροφές του ήταν ένα απλό και σεμνό παιδί. Στα ταπί είχε αυτά που χρειάζεται ένας γυμναστής: μυαλό, δύναμη, αλτικότητα αλλά πάνω από όλα ήταν μαχητής. Στο άθλημά μας όποιος δεν έχει ψυχή δεν κερδίζει», δήλωσε στην «Κ» ο πρόεδρος της ελληνικής γυμναστικής, Θανάσης Βασιλειάδης.
Ο κίνδυνος της επιτυχίας
Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992, ο Βιτάλι Σέρμπο παντρεύτηκε την αγαπημένη του Ιρίνα και, λίγους μήνες αργότερα, το ζευγάρι απέκτησε ένα κοριτσάκι την Κριστίνα. Ο αθλητής συνεχίζει τις προπονήσεις αλλά η ζωή δεν κυλάει ήρεμα.
Τα κοινωνικά προβλήματα που περνάει η Λευκορωσία σε συνδυασμό με τη λάμψη και, πιθανόν, τα πλούτη, που έχουν φέρει τα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια έκαναν το ζευγάρι να αποτελεί «στόχο» για κακοποιούς. Πολλές φορές παραβιάστηκε το σπίτι τους και οι ληστές εκτός από χρήματα και κοσμήματα πήραν και αρκετά αντικείμενα – ενθύμια από τους Ολυμπιακούς Αγώνες αλλά και από άλλες διοργανώσεις. Για καλή του τύχη, ο Βιτάλι Σέρμπο, τα έξι χρυσά μετάλλια από τη Βαρκελώνη, τα είχε αφήσει στο σπίτι της μητέρας του. Λίγες εβδομάδες αργότερα, η σύζυγος του Βιτάλι, Ιρίνα, έμαθε ότι υπάρχει κάποια συνωμοσία για την απαγωγή της νεογέννητης κόρης τους, Κριστίνα, με στόχο τα λύτρα. Αυτό το θέμα θορύβησε το ζευγάρι που αποφάσισε να φύγει για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Εκεί, η αξία του Βιτάλι μετριόταν σύμφωνα με το… χρυσάφι που είχε κερδίσει σε ολυμπιακές διοργανώσεις και, έτσι, είχε την ευκαιρία να αξιοποιήσει περισσότερο το ταλέντο του. Τις επόμενες χρονιές (1993, 1994, 1995) είναι ο πρωταγωνιστής στην παγκόσμια γυμναστική. Σε όποια διοργάνωση αγωνιστεί, επιστρέφει με μετάλλια και διακρίσεις. Σε παγκόσμια πρωταθλήματα, του Μπέρμιγχαμ πήρε τρία χρυσά και ένα ασημένιο, του Μπριζμπέιν τρία χρυσά και ένα χάλκινο και της Σαμπάε κατέκτησε δύο χρυσά, ένα ασημένιο και ένα χάλκινο. Παρόλο που αγωνίζεται με τα χρώματα της Λευκορωσίας, στην Αμερική αποτελεί είδωλο και οι επιτυχίες του πανηγυρίζονται. Ολα δείχνουν ότι στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα θα είναι το «αστέρι» της διοργάνωσης.
Το ατύχημα της συζύγου του ήταν η αρχή του τέλους
Το 1996 φτάνει και ο 24χρονος Βιτάλι Σέρμπο, στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κατέκτησε τρία χρυσά, ένα ασημένιο και ένα χάλκινο αλλά, ενώ συνεχίζει την προετοιμασία του για τους Ολυμπιακούς, η σύζυγός του Ιρίνα έπαθε ένα τρομερό ατύχημα καθώς το αυτοκίνητό της έπεσε σε ένα δέντρο.
Η Ιρίνα υπέστη πολλαπλά κατάγματα στα πλευρά και τη λεκάνη της, βυθίστηκε σε κώμα και τα εσωτερικά τραύματα της έκαναν τους γιατρούς να δίνουν μόνο 1% πιθανότητες για να ζήσει. Αυτό έκανε ράκος τον Βιτάλι, ο οποίος άφησε την προπόνηση, καθόταν συνεχώς στο πλευρό της, έπινε αλκοόλ και πήρε αρκετά κιλά. Η σύζυγός του ξύπνησε από το κώμα ύστερα από ένα μήνα και το πρώτο που ζήτησε από τον Βιτάλι ήταν να συνεχίσει, για χάρη της, τις προπονήσεις.
Ο Ολυμπιονίκης επιστρέφει στα ταπί, βρίσκει, σχετικά, τη φυσική του κατάσταση και στο παγκόσμιο ανεβαίνει στην πρώτη θέση του βάθρου, στο έδαφος, ενώ η συλλογή του συμπληρώνεται με ένα ασημένιο και ένα χάλκινο.
Η ώρα της συμμετοχής του στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα φτάνει αλλά ο Βιτάλι Σέρμπο του 1996 δεν είχε καμία σχέση με αυτόν του 1992. Τα προγράμματά του είχαν πολλά λάθη, δεν ήταν σταθερά διότι δεν είχε προετοιμαστεί κατάλληλα εξαιτίας του ατυχήματος της συζύγου του αλλά και μιας χειρουργικής επέμβασης που έκανε ο ίδιος στον ώμο. Από την Ατλάντα ο γυμναστής συνέλεξε τέσσερα χάλκινα και έφυγε απογοητευμένος. Ο κόσμος, όμως, είχε διαφορετική άποψη. Γνώριζε την περιπέτειά του και θεώρησε ότι, στην Ατλάντα, πέτυχε μία μεγάλη νίκη, ύστερα από μία χρονιά γεμάτη προβλήματα.
Η καριέρα του Βιτάλι Σέρμπο έληξε άδοξα. Ενώ ετοιμαζόταν για το παγκόσμιο του 1997, έσπασε το χέρι του σε ατύχημα με μηχανή. Σήμερα διατηρεί γυμναστήριο στο Λας Βέγκας όπου μαθαίνει στα νέα παιδιά τα μυστικά της ενόργανης.