Οπως και τις προηγούμενες χρονιές, έτσι και φέτος το πρωτάθλημα της Α1 θα χωριστεί σε δύο κατηγορίες. Στη μία θα υπάρχουν ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός, οι οποίοι αναμένεται να αποτελέσουν ξανά το ζευγάρι του τελικού, και στην άλλη θα είναι οι υπόλοιπες 12 ομάδες. Οι προϋπολογισμοί τους δείχνουν να εγκλωβίζονται ακόμη περισσότερο στα σύνορα της οικονομικής κρίσης, αφού τα έσοδα συρρικνώνονται με γοργούς ρυθμούς. Ηδη, περίπου δύο μήνες πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος έχουν αρχίσει οι πρώτες… διαρροές. Η ΚΑΕ Ηλυσιακός σε μία πρωτότυπη κίνηση ανακοίνωσε ότι θα καθυστερήσει να πληρώσει τους υπαλλήλους της, αφού τα χρήματα που θα λάβει από τον ΟΠΑΠ θα προοριστούν για την κάλυψη της εγγυητικής που πρέπει να κατατεθεί προκειμένου να λάβει μέρος η ομάδα στο πρωτάθλημα. Οχι, πως οι υπόλοιπες ομάδες είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, απλώς δεν το… μαρτυρούν. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως, εκτός από τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό στην Ευρωλίγκα, θα υπάρχει μόνο η εκπροσώπηση του Πανιωνίου στα ευρωπαϊκά κύπελλα (Εuro Cup). Αυτό το σκηνικό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με άλλες χρονιές, όταν όλοι έσπευδαν να δηλώσουν συμμετοχή στην Ευρώπη.
Οι μικρομεσαίες ομάδες στην Ελλάδα αργοσβήνουν σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές, οι οποίες επιχειρούν γερό μπάσιμο στα μπασκετικά δρώμενα. Το χρήμα ρέει… άφθονο στην Ανατολή, όπου οι ρωσικοί και τουρκικοί σύλλογοι θυμίζουν την Ελλάδα προ… εικοσαετίας. Τότε που σπουδαίοι παίκτες από την Αμερική και την Ευρώπη φορούσαν τις φανέλες του Πανιωνίου, του Ηρακλή, του Απόλλωνα Πάτρας, του Σπόρτιγκ, των Αμπελοκήπων, του Παπάγου…
Οι περισσότερες από αυτές τις ομάδες, πλέον, βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτό της ΑΕΚ, η οποία κατέληξε στη Β΄ Εθνική. Επίσης, προβληματισμό προκαλεί και η κατάσταση στην άλλοτε κραταιά Θεσσαλονίκη, όπου πρώτος στόχος των Αρη και ΠΑΟΚ δεν είναι άλλος από την επιβίωση. Ο Πανιώνιος καταβάλλει προσπάθειες να κρατηθεί στον «χορό» των ισχυρών και αυτό χάρη στη σταθερή διοίκησή του. Ομάδες όπως ο Κολοσσός ή η Καβάλα συγκαταλέγονται στις «ευχάριστες εκπλήξεις», αφού το γεγονός πως μπορούν και επιβιώνουν αξιοπρεπώς συνιστά… είδηση. Πάντως, τα θετικά μηνύματα που έρχονται από αυτή την κατάσταση δεν πρέπει να αγνοηθούν, αφού η ελληνοποίηση των περισσότερων συλλόγων μόνο καλές προεκτάσεις μπορεί να έχει στο άμεσο μέλλον.
Η Ευρώπη αλλάζει
Φέτος, τουλάχιστον, δεν υπάρχει το μπλέξιμο που είχε δημιουργηθεί πέρυσι με τους παίκτες από το ΝΒΑ, οι οποίοι έβρισκαν στέγη στην Ευρώπη μέχρι να λήξει το λοκ άουτ και στη συνέχεια άφηναν τις (προσωρινές) ομάδες τους κομμένες στη μέση. Μπορεί το μεταγραφικό παζάρι να βρίσκεται ακόμα στις αρχές του, αλλά είναι δεδομένο ότι ο ισχυρός (μπασκετικά) ευρωπαϊκός Νότος θα εναρμονιστεί στις απαιτήσεις της εποχής. Στην Ισπανία, για παράδειγμα η, μέχρι στιγμής, μεγάλη κίνηση περιορίζεται στην επιστροφή του Ρούντι Φερνάντεθ στη Ρεάλ και σε αυτήν του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους στην Μπαρτσελόνα. Οι Ιταλοί δεν δείχνουν διατεθειμένοι να κάνουν την υπέρβαση, όπως και οι Ισραηλινοί της Μακάμπι Τελ Αβίβ.
Ο… κλήρος πέφτει σε Ρωσία και Τουρκία, με τους πρώτους να βάζουν στο παιχνίδι και άλλες ομάδες πέρα από τη σταθερή δύναμη, ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Οι «παλιές» Χίμκι και Ούνικς Καζάν, αλλά και η «νέα» Λοκομοτίβ Κούμπαν έχουν εισβάλει με δυναμικό τρόπο στο παιχνίδι των μεταγραφών. Κατά πόδας ακολουθούν και οι Τούρκοι οι οποίοι δεν… έμαθαν από το περυσινό τους πάθημα και εξακολουθούν να ξοδεύουν μεγάλα ποσά για την απόκτηση παικτών, με σκοπό μία εκ των Φενέρμπαχτσε, Αναντολού Εφές, Μπεσίκτας να φθάσει στην κορυφή της Ευρώπης.