Η νέα χρονιά που ξεκινά στο μπάσκετ έχει αρκετές ομοιότητες με τις προηγούμενες, αλλά και μία μεγάλη διαφορά. Η αλλαγή της σκυτάλης των τίτλων από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας εποχής, η οποία βρίσκει τους «πράσινους» πλήρως ανανεωμένους και τους «ερυθρόλευκους» σε θέση ισχύος. Μέσα σε ένα καλοκαίρι το ελληνικό μπάσκετ άλλαξε… ρότα και μαζί του άλλαξαν ρόλους και οι δύο σύλλογοι που κρατούν ψηλά τη σημαία του αθλήματος τα τελευταία χρόνια.
Με τις δύο ομάδες να βρίσκονται ακόμα σε διαδικασία εκκίνησης, είναι νωρίς για ασφαλή συμπεράσματα. Δεν είναι, όμως, νωρίς για να γίνει κατανοητό πως ο Παναθηναϊκός γυρίζει νέα σελίδα στην ιστορία του, ψάχνοντας να βρει έναν καινούργιο δρόμο προς την κορυφή, ενώ ο Ολυμπιακός καλείται να χρησιμοποιήσει ξανά την ίδια συνταγή προκειμένου να επαναλάβει τις περυσινές του επιτυχίες. Συνταγή η οποία αναμφισβήτητα έχει και… πράσινα συστατικά όχι μόνο λόγω της παρουσίας των Σπανούλη και Περπέρογλου, αλλά κυρίως λόγω της σταθερής φιλοσοφίας που φαίνεται να υιοθετεί η «ερυθρόλευκη» ΚΑΕ.
Η νέα διοίκηση του Παναθηναϊκού μετά τη φυγή του Ζέλικο Ομπράντοβιτς πήρε μία δύσκολη απόφαση: να τα αλλάξει όλα. Να φτιάξει μία ομάδα η οποία, όσο γίνεται πιο γρήγορα, θα ξεφύγει από τη σκιά του Σέρβου τεχνικού. Ακολουθώντας αυτήν τη φιλοσοφία, οι «πράσινοι» δεν έδειξαν να… καίγονται ιδιαίτερα για την παραμονή των παικτών που είχαν εξελιχθεί σε πρωταγωνιστές στα χέρια του Ομπράντοβιτς. Η μείωση του μπάτζετ ήταν ένας καλός λόγος για να βγουν… βελούδινα διαζύγια. Οι Μπατίστ, Σάτο (Φενέρμπαχτσε), Γιασικεβίτσιους (Μπαρτσελόνα), Καϊμακόγλου, Βουγιούκας (Ούνικς Καζάν), Νικ Καλάθης (Λοκομοτίβ Κούμπαν), Περπέρογλου (Ολυμπιακός) δεν άργησαν να γίνουν ανάρπαστοι σε Ελλάδα και Ευρώπη, ενώ ακόμη και παίκτες που βρίσκονταν στη δεύτερη γραμμή, κατάφεραν να υπογράψουν αξιοπρεπέστατα συμβόλαια σε καλές ομάδες. Ο Αλεξ Μάριτς στη Λοκομοτίβ Κούμπαν, ο Ντέιβιντ Λόγκαν στη Μακάμπι Τελ Αβίβ, ο Στίβεν Σμιθ στη Βίρτους Μπολόνια, ο Πατ Καλάθης στη Μακάμπι Χάιφα. Στη θέση τους ήρθαν παίκτες οι οποίοι άλλες χρονιές δεν θα βρίσκονταν στην πράσινη λίστα.
Ο Αντριου Πάνκο, ο Γιόνας Ματσιούλις, ο Ντέργουιν Κίτσεν, ο Βασίλης Ξανθόπουλος, ο Μάικλ Μπράμος, ο Χάρης Γιαννόπουλος είναι καλοί παίκτες, αλλά παραμένει ερώτημα το αν θα μπορέσουν να αντέξουν τη φανέλα με τα έξι αστέρια. Ωστόσο, ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης και ο Ρόκο Λένι Ούκιτς θα μπορούσαν να αποτελούν επιλογές του Παναθηναϊκού και στα… καλά χρόνια. Οπως βέβαια και ο Αντώνης Φώτσης, αν φορούσε ξανά την πράσινη φανέλα. Ο Αργύρης Πεδουλάκης καλείται να διαχειριστεί μια δύσκολη κατάσταση για οποιονδήποτε προπονητή, αφού η σφραγίδα του Ομπράντοβιτς δεν σβήνεται εύκολα…
Αντίθετα, το έργο του Γιώργου Μπαρτζώκα στον Ολυμπιακό φαντάζει πιο… στρωμένο. Η διοίκηση του Ολυμπιακού είχε πρώτο μέλημα να κρατήσει ίδιο τον «κορμό» των παικτών και να τον ενισχύσει με ποιοτικές προσθήκες. Εκ πρώτης όψης τα έχει καταφέρει περίφημα, αφού έμειναν στο ΣΕΦ όλοι οι πρωταγωνιστές της περασμένης περιόδου, ενώ οι αλλαγές που έγιναν σε παίκτες φαντάζουν ιδανικές: Περπέρογλου αντί Κέσελ και Μαυροειδής αντί Παπαδόπουλου. Σε αντίθεση με τον Πεδουλάκη, ο Μπαρτζώκας δεν έχει κανέναν λόγο να μη βαδίσει στα χνάρια του προκατόχου του. Ο Ντούσαν Ιβκοβιτς άφησε μια ομάδα η οποία είναι «φτιαγμένη» με τις καλύτερες προοπτικές.
Το στοίχημα του Ολυμπιακού, πλέον, δεν είναι να φθάσει στην κορυφή, αλλά να κρατηθεί σε αυτήν. Εχει τους οιωνούς με το μέρος του και αρκεί οι παίκτες του να αντέξουν το άγχος που θα τους δημιουργήσει η περασμένη -ανέλπιστα- επιτυχημένη χρονιά. Αυτή τη φορά, δεν είναι εκείνοι οι «διψασμένοι» για τίτλους και διακρίσεις, αλλά ο «αιώνιος» αντίπαλός τους…