Η λέξη ποδήλατο ήταν από τις πρώτες που έμαθε ο Χρήστος Βολικάκης όταν ήταν μωρό. Και πώς να μη γίνει αυτό αφού ο πατέρας του, ο Κώστας, είναι προπονητής ποδηλασίας. Ο Χρήστος, όπως και ο αδελφός του, ο Ζαφείρης, συνεχίζουν την οικογενειακή παράδοση και, παρόλο που, σε σχέση με τους αντιπάλους τους, μειονεκτούν σε εξοπλισμό, θεωρούνται από τους κορυφαίους ποδηλάτες του κόσμου. Ο Χρήστος το επιβεβαίωσε και πρόσφατα κατακτώντας ένα χάλκινο μετάλλιο και μία πέμπτη θέση στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα πίστας.
«Η πρόσφατη εμφάνιση στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα έδειξε ότι μπορώ να διεκδικήσω κάτι καλό σε δύο αγωνίσματα. Κατέκτησα το χάλκινο στα 200μ. και στο κέιριν έχασα το χρυσό από δικό μου λάθος. Ημουν μπροστά σε όλη τη διάρκεια και στα τελευταία μέτρα, την ώρα που έβγαινα από την κλίση της πίστας, γύρισα το κεφάλι να δω πού βρίσκονται οι αντίπαλοί μου και το βιράζ με πέταξε προς τα πάνω με αποτέλεσμα να με προσπεράσουν», μας λέει ο αθλητής με ανάμεικτα συναισθήματα.
Ο Χρήστος Βολικάκης είναι 24 ετών. Εχει κατακτήσει πέντε μετάλλια σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (3 στους άνδρες και 2 στους έφηβους). Στο παλμαρέ του, επίσης, υπάρχουν πολλές διακρίσεις από παγκόσμια κύπελλα. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες ήρθε 9ος. «Ο Ολυμπιονίκης Κρις Χόι ήθελε να προκριθούν άτομα, τα οποία θα μπορούσε να αντιμετωπίσει και έπεσα στην παγίδα του. Δεν ακολούθησα τη δική μου τακτική. Η διοργάνωση αποτελεί παρελθόν. Το θέμα είναι, κάθε χρόνο, να ανεβαίνεις επίπεδο. Οπως η τεχνολογία στα ποδήλατα, η οποία συνέχεια εξελίσσεται. Με τους χρόνους που το 2004 έπαιρνες μετάλλιο, σήμερα δεν μπορείς να κάνεις ούτε ζέσταμα. Οι κούρσες έχουν γίνει πολύ γρήγορες», υπογραμμίζει.
Η οικονομική κρίση της χώρας έχει επηρεάσει και την ποδηλασία. Οι αθλητές κάνουν καθημερινά προπονήσεις, ακόμα και κάτω από δύσκολες συνθήκες, αλλά δεν ξέρουν εάν θα υπάρχουν χρήματα για να ταξιδέψουν στο εξωτερικό και να διεκδικήσουν μία διάκριση για τη χώρα.
Ζουν καθημερινά μέσα στην αβεβαιότητα. «Υπάρχει πολύ άγχος και αυτό δεν μας αφήνει να συγκεντρωθούμε, όπως θα έπρεπε, στις προπονήσεις μας. Υπηρετώ στο στρατό και όλο τον μισθό μου τον χαλάω για το ποδήλατο. Μένουμε στον Αγιο Κοσμά, όπου κάνουμε και βάρη, και υπάρχει ο φόβος να μας διώξουν από εδώ, κάτι που θα είναι καταστροφικό. Ο προπονητής μου, ο Λάμπρος Βασιλόπουλος, επίσης, υπηρετεί στις Ενοπλες Δυνάμεις. Εάν τον καλέσουν θα μείνω δίχως προπονητή. Ολες αυτές οι σκέψεις δεν με αφήνουν να συγκεντρωθώ. Ευτυχώς, υπάρχει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ενώ μας στηρίζει και, όσο μπορεί, η ομοσπονδία και, έτσι, μπορούμε να κάνουμε προετοιμασία», λέει με παράπονο ενώ όταν τον ρωτάμε για τους αντιπάλους του, χαμογελάει: «Στο εξωτερικό είναι εντελώς διαφορετικά. Γίνονται έρευνες για το ποδήλατο. Κάνουν μετρήσεις που κοστίζουν 500.000 ευρώ. Εμείς δεν τα έχουμε αυτά αλλά διαθέτουμε πείσμα για να διεκδικήσουμε τη νίκη. Το μόνο που θα θέλαμε θα ήταν να είμαστε λίγο πιο ήρεμοι, χωρίς το άγχος που προανέφερα».
Ο Χρήστος Βολικάκης, όπως και ο αδελφός του Ζαφείρης, προπονούνται από τον Ολυμπιονίκη του Σίδνεϊ, Λάμπρο Βασιλόπουλο. Στόχος του παλαιού αθλητή είναι, με βάση τα δύο αδέλφια, να δημιουργήσει ομάδα για το σπριντ. «Πιστεύω ότι μπορούμε να διεκδικήσουμε κάτι καλό. Η χώρα μας, ενώ στο παρελθόν είχε διακριθεί στο ομαδικό, τα τελευταία χρόνια δεν έχει ομάδα. Πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να δημιουργήσουμε».