Οι προβολείς του παγκόσμιου τένις στρέφονται στη Μελβούρνη. Το πρώτο κατά χρονολογική σειρά τουρνουά γκραν σλαμ κάθε έτους, το Αυστραλιανό Οπεν είναι ουσιαστικά η αφετηρία των μεγάλων τουρνουά της σεζόν στο τένις. Οι αγώνες του κυρίως ταμπλό αρχίζουν τη Δευτέρα και ολοκληρώνονται στις 26 του μηνός. Αλλά εδώ και λίγα 24ωρα είναι σε εξέλιξη οι προκριματικοί, όπου για πρώτη φορά έπειτα από χρόνια υπάρχει Ελληνας αθλητής στο ταμπλό των ανδρών. Ο λόγος για τον Θόδωρο Αγγελίνο, ο οποίος σε ηλικία 29 ετών «εκτοξεύθηκε» στο νούμερο 251 της παγκόσμιας κατάταξης, με αποτέλεσμα να κάνει το μεγάλο του όνειρο πραγματικότητα: να ανοίξει τις πόρτες των γκραν σλαμ, δοκιμάζοντας αρχικώς τις δυνάμεις του στο Αυστραλιανό όπεν.
«Πριν από 18 μήνες ήμουν στο νούμερο 800 της παγκόσμιας κατάταξης. Αλλά πάντα πίστευα ότι είχα τις δυνατότητες να φθάσω ψηλά. Απλώς, τα έφερε έτσι η ζωή και αντιμετώπισα πολλές δυσκολίες απ’ τα τέλη του 2009. Είχα κάποιους σοβαρούς τραυματισμούς, ενώ παράλληλα υπήρχε και οικογενειακό πρόβλημα στο σπίτι με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο να τα ελέγχω όλα. Η μητέρα μου που ήταν ο μεγαλύτερος υποστηρικτής μου, μάθαμε τον Σεπτέμβριο του 2009 ότι έπασχε από μία σπάνια μορφή καρκίνου. Οσο περνούσε ο καιρός, η κατάστασή της χειροτέρευε και ενώ εγώ προσπαθούσα να κρατήσω ζωντανό το όνειρο της ζωής μου για το τένις. Αλλά ήταν πολύ δύσκολο, ιδιαίτερα στις αρχές του 2012 οπότε και σκεφτόμουν να παρατήσω το επαγγελματικό τένις. Τότε, η μητέρα μου, μου είπε να κάνω λίγο ακόμα υπομονή και τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Τον Μάρτιο του 2012 πέθανε και είχα κατρακυλήσει στο 800. Εκτοτε, άλλαξε ολόκληρη η φιλοσοφία μου για τη ζωή. Ολη αυτή η διαδικασία μου έδωσε τη δύναμη και την έμπνευση να κάνω όσα πέτυχα έως τώρα. Κρίμα που δεν είναι εδώ», λέει με συγκίνηση στην «Κ» ο Αγγελίνος.
Η άνοδος
Αναμφίβολα, δεν είναι σύνηθες στον χώρο του επαγγελματικού τένις, να πραγματοποιεί ένας τενίστας, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, τέτοιο τεράστιο άλμα στην παγκόσμια κατάταξη: «Σίγουρα, ειδικά αν η άνοδος αυτή είχε καταγραφεί μέσα σε μία χρονιά, ίσως να ήταν η καλύτερη στον κόσμο. Αλλά και σε διάστημα δύο χρόνων, δεν συμβαίνει κάτι ανάλογο πολύ συχνά.
Ιδιαίτερα, είναι πολύ δύσκολο απ’ το νούμερο 400 να φθάσεις κοντά στο 250. Γι’ αυτό αισθάνομαι πολύ καλά και υπερήφανος που το κατάφερα με τις συνθήκες που υπάρχουν στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια. Είναι μεγάλο επίτευγμα γιατί ουσιαστικά μπαίνεις στην ελίτ του παγκόσμιου τένις».
Ποιες είναι οι συνθήκες που επικρατούν στον χώρο του ελληνικού τένις αναφορικά με όσους θέλουν να κάνουν πρωταθλητισμό; Ο Αγγελίνος εξηγεί: «Η ομοσπονδία είναι απούσα. Δεν έχει δώσει ούτε ένα ευρώ. Εδώ και κοντά τρία χρόνια, οι Εθνικές ομάδες ανδρών και γυναικών είναι απλήρωτες».
Χωρίς βοήθεια
Ο Θόδωρος Αγγελίνος κερδίζει διαρκώς θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη ταξιδεύοντας μόνος του σε όλον τον κόσμο, χωρίς καν να έχει στο πλευρό του έναν προπονητή, όπως κάνουν όλοι οι επαγγελματίες τενίστες που αγωνίζονται στο υψηλότερο επίπεδο: «Αυτό είναι το κομμάτι που με κάνει πάρα πολύ περήφανο. Κατάφερα και ξεπέρασα την καθημερινή τριβή των τριάντα εβδομάδων τον χρόνο στο εξωτερικό όπου τις περισσότερες φορές είμαι μόνος. Το δυσκολότερο κομμάτι δεν είναι η μοναξιά, αλλά η διαδικασία βελτίωσης του παιχνιδιού μου χωρίς την παρουσία ενός προπονητή. Χρειάζεται πολύ ωριμότητα και ψυχική δύναμη για να βρίσκεις μόνο σου τις λύσεις. Στην Ελλάδα είμαι τυχερός και έχω μία ομάδα που με βοήθησε αφιλοκερδώς τα τελευταία δύο χρόνια: ο προπονητής μου Σταύρος Μιχαλόπουλος, ο γυμναστής μου Νίκος Σισμανίδης, οι φυσικοθεραπευτές μου Ανδρέας Κοντός και Δημήτρης Κοτταρίδης. Μου έχουν συμπαρασταθεί και ψυχικά και σωματικά. Με έχουν σαν παιδί τους όποτε είμαι στην Ελλάδα. Και ο Γιώργος Καλοβελώνης με τον Αντρέι Ντίρζου με βοηθούν όσο μπορούν.
Επίσης, τον τελευταίο καιρό που ήμουν στην Αθήνα, προετοιμαζόμουν στα κλειστά γήπεδα των υπερσύγχρονων εγκαταστάσεων του Τατόι Κλαμπ. Είναι εγκαταστάσεις που δεν βρίσκεις εύκολα ούτε στο εξωτερικό».
Πλέον, ο Αγγελίνος χρειάζεται μερικά ακόμα καλά αποτελέσματα προκειμένου να συνεχίσει την άνοδο στη βαθμίδα της παγκόσμιας κατάταξης: «Αν έχω την υγεία μου και συνεχίσω τη δουλειά μου εντός και εκτός γηπέδων, μπορώ να ανέβω ψηλότερα. Ειδικά, αν έχω λίγη υποστήριξη μέσα στη χρονιά. Γιατί πια το επίπεδο είναι πιο ανταγωνιστικό».
Το επίπεδο στην Ελλάδα
Στο κορυφαίο επίπεδο, είναι κάποια μικρά πράγματα τα οποία σε βάθος χρόνων μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Οσο για την Ελλάδα: «Δεν υπάρχει σύστημα και υποδομή. Χρειάζεται οικονομική υποστήριξη απ’ την οικογένειά σου. Ακόμη και εγώ που είμαι ο κορυφαίος στη χώρα και βρίσκομαι κοντά στους 250 καλύτερους τενίστες στον κόσμο, το 2013 έβγαλα οριακά τα έξοδά μου». Για του λόγου το αληθές αναφορικά με τις αδυναμίες της χώρας μας σε οργανωτικό επίπεδο, σε ηλικία 16 ετών ο Αγγελίνος είχε νικήσει τον Τζο Γουίλφριντ Τσόνγκα. Εν αντιθέσει με τον Ελληνα πρωταθλητή, ο σπουδαίος Γάλλος τενίστας, «εκτοξεύθηκε» πολύ ψηλά στην παγκόσμια κατάταξη από μικρή ηλικία, χάρη στην ώθηση που του έδωσε το σύστημα αντισφαίρισης της πατρίδας του. Ο Τσόνγκα έχει φθάσει μέχρι το νούμερο 5 του παγκοσμίου τένις και τώρα βρίσκεται στο νούμερο 10.
Και μία συμβουλή για όσα παιδιά ασχολούνται στην Ελλάδα με το τένις: «Θα συνιστούσα σε όσους αγαπούν το τένις και θέλουν να ασχοληθούν με αυτό, να παίξουν όσο καλύτερα μπορούν μέχρι τα 18 και μετά να βρουν ένα καλό Πανεπιστήμιο στην Αμερική και να σπουδάσουν με υποτροφία. Ετσι, θα ανοίξουν νέους ορίζοντες»
Οι προβολείς σε Τζόκοβιτς και Ναδάλ
Ο Νόβακ Τζόκοβιτς θα διεκδικήσει τον πέμπτο τίτλο του στη Μελβούρνη. Μάλιστα, αν τα καταφέρει θα κυριαρχήσει στο αυστραλιανό όπεν για τέταρτη χρονιά στη σειρά. Ο Σέρβος τενίστας δεν μετείχε σε κάποιο απ’ τα τουρνουά προετοιμασίας για το πρώτο γκραν σλαμ της χρονιάς. Αγωνίστηκε μονάχα στο τουρνουά επίδειξης του Αμπου Ντάμπι. Αναμφίβολα, ο βασικός του αντίπαλος θα είναι το νούμερο 1 στην παγκόσμια κατάταξη, ο Ραφαέλ Ναδάλ, ο οποίος κατέκτησε τον τίτλο στην Ντόχα του Κατάρ. Αντιθέτως, ο περσινός φιναλίστ, ο Σκωτσέζος Αντι Μάρεϊ μοιάζει να είναι επηρεασμένος απ’ την εγχείρηση στην πλάτη. Φάνηκε ξεκάθαρα απ’ την παρουσία του στο Κατάρ όπου ήταν ανέτοιμος για να αγωνιστεί σε ένα τουρνουά με υψηλές απαιτήσεις. Βεβαίως, το μεγάλο ερώτημα του αυστραλιανού όπεν αφορά τις δυνατότητες που έχει ο Φέντερερ για να κυριαρχήσει ξανά σε ένα γκραν σλαμ. Στο τουρνουά Μπρισμπέιν ο Ελβετός έπαιξε με μία νέα ρακέτα με μεγαλύτερη κεφαλή και έφθασε έως τον τελικό όπου έχασε απ’ τον Λέιτον Χιούιτ. Ωστόσο, ουδείς μπορεί να τον βγάλει απ’ το κάδρο των πρωταγωνιστών στη Μελβούρνη. Οσο για το ταμπλό των γυναικών, η Σερίνα Γουίλιαμς συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες για να κυριαρχήσει. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν η Σαράποβα ή η Αζαρένκα θα καταφέρουν να της βάλουν ανυπέρβλητα εμπόδια στον δρόμο προς τον τίτλο.