Η Ατλέτικο Μαδρίτης κατόρθωσε να περάσει «τα μισά» του ισπανικού πρωταθλήματος και να παραμένει στην κορυφή της βαθμολογίας μαζί με την Μπαρτσελόνα, μπροστά από τη συμπολίτισσά της Ρεάλ. Οταν όμως συγκρίνει κανείς τους «προϋπολογισμούς» (μπάτζετ) των τριών αυτών ομάδων, το κατόρθωμα της Ατλέτικο είναι τουλάχιστον σπουδαίο. Κάθε ομάδα Α΄ κατηγορίας στην Ισπανία αποκομίζει λιγότερο από το ένα τέταρτο των χρημάτων που εισπράττουν από τα τηλεοπτικά δικαιώματα η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ, κάτι που καθιστά την άνοδο της Ατλέτικο υπό την αποτελεσματική τεχνική ηγεσία του Αργεντινού Ντιέγκο Σιμεόνε ό,τι καλύτερο συμβαίνει στην ισπανική λίγκα σήμερα.
Πρώτο βιολί στην ορχήστρα του Αργεντινού προπονητή είναι ο γεννημένος στη Βραζιλία αλλά πλέον Ισπανός υπήκοος Ντιέγκο Κόστα, που σκόραρε το νικητήριο τέρμα εναντίον της Ρεάλ τον Σεπτέμβριο και πετυχαίνει περίπου ένα γκολ ανά αγώνα αφότου έγινε ο βασικός επιθετικός στο σχήμα του Σιμεόνε.
Τον ρόλο αυτόν τον κατέκτησε όταν ο σύλλογος «πούλησε» τον Ραδαμέλ Φαλκάο στη Μονακό το καλοκαίρι, με τον ίδιο τρόπο που είχε βρει, αναθρέψει και «πουλήσει» πριν από αυτόν και τους Σέρχιο Αγουέρο στη Μάντσεστερ Σίτι και Φερνάντο Τόρες στη Λίβερπουλ.
Αυτή η ικανότητα εντοπισμού και ανάδειξης επιθετικών με μεταπώλησή τους έχει όχι μόνο καταστήσει διακριτή περίπτωση τη δεύτερη ομάδα της ισπανικής πρωτεύουσας, αλλά και την έχει διατηρήσει οικονομικά βιώσιμη.
Ο Σιμεόνε όμως δεν αρκείται με τη θέση του δεύτερου. Ηταν πολεμιστής, και ένας όχι και τόσο ευχάριστος αντίπαλος την τελευταία φορά που η Ατλέτικο ήταν αξιόπιστη δύναμη στο ισπανικό πρωτάθλημα, πριν από δύο δεκαετίες. Δεν το βάζει κάτω ποτέ ως προπονητής όπως κι όταν αγωνιζόταν.
Ετσι παίρνει στα χέρια του παίκτες όπως ο Ντιέγκο Κόστα και τον… ζωηρότερο παίκτη του στη μεσαία γραμμή, τον Αρντά Τουράν, και τους πλημμυρίζει με τη δική του προσέγγιση στη ζωή. Ο Τουράν, ο γενειοφόρος Τούρκος, είχε πάντα ταλέντο στην τεχνική και ταχύτητα. Τώρα έχει ίσως την καλύτερη φυσική κατάσταση που είχε ποτέ, και φαντάζει και νοητικά πιο φρέσκος. Πέρα από τις τελικές πάσες που μοιράζει στον Ντιέγκο Κόστα, ξεχωρίζει και για τα τάκλιν του, που δεν είναι πάντα και τα πλέον προσεκτικά.
Κεντρικό όμως σημείο της στρατηγικής του Σιμεόνε είναι η σφριγηλή της άμυνα, που στηρίζεται και στα ρεφλέξ του τερματοφύλακα Τιμπό Κουρτουά. Μπορεί για την ισόβαθμή της Μπαρτσελόνα το βάρος να πέφτει στην επίθεση, όμως για την Ατλέτικο η ουσία είναι στην άμυνα. Οι παίκτες που παρατάσσει ο Σιμεόνε βγαίνουν από τα αποδυτήρια σε κατάσταση συναγερμού για την αμυντική αλληλοκάλυψή τους στον αγώνα, ενώ δεν θα βρει κανείς ομάδα που έχει περισσότερη αντοχή.
Επιπλέον παίζει μονίμως με τον 12ο παίκτη της σε φόρμα όταν είναι εντός έδρας: Οι οπαδοί της δεν αφήνουν ούτε θέση κενή στο «Βιθέντε Καλδερόν», το οποίο θα αποτελέσει παρελθόν όταν η Ατλέτικο καταφέρει να χρηματοδοτήσει το όνειρό της για μεγαλύτερο γήπεδο.
Εχουν ήδη καταρτιστεί σχέδια για ένα γήπεδο 70.000 θέσεων και για ένα νέο προπονητικό κέντρο. Οταν αυτό πραγματοποιηθεί, η Ατλέτικο θα χρειαστεί να θυσιάσει την ιστορική έδρα των 53.000 θέσεων με την ασφυκτική ατμόσφαιρα που δημιουργεί για τους αντιπάλους.