Ο αθλητισμός δεν είναι… πολιτική. Το μαύρο δεν γίνεται άσπρο. Η αλήθεια θα φανεί, αργά ή γρήγορα, στους αγωνιστικούς χώρους. Οσο κι αν η επικοινωνιακή πολιτική, μέσω των ΜΜΕ, προσπαθεί να κρύψει τις αδυναμίες κάποιων ομάδων, πάνω στο χόρτο αποκαλύπτονται. Το διαπιστώσαμε για άλλη μία φορά στην Ευρώπη.
Ο Πέδρο Μαρτίνς δεν παρασύρεται από αυτά που γράφονται για την ομάδα και τους παίκτες του. Γνωρίζει τη δυναμικότητα του Ολυμπιακού και πού μπορεί να φτάσει. Ξέρει πού χωλαίνει, ειδικά στις πτέρυγες της άμυνας. Για αυτό πήγε το παιχνίδι με τη Μαρσέιγ σε μία σκακιστική παρτίδα. Και όταν είδε, πιθανόν και να το περίμενε, πως η αντίπαλος «βολευόταν» με την ισοπαλία, διέταξε… επίθεση.
Θα μπορούσε και να μην του βγει. Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν πάντα οι αστάθμητοι παράγοντες. Ομως αυτό δεν θα άλλαζε σε τίποτα, εκτός από το αποτέλεσμα, τον σχεδιασμό του Πορτογάλου προπονητή που τον εφαρμόζουν όσο μπορούν οι παίκτες του, σε όλους τους αγώνες.
Αντιθέτως, στους δύο «Δικέφαλους», οι προπονητές δείχνουν να… παρασύρονται από τα γραφόμενα στον Τύπο. Βλέπουν το δένδρο και χάνουν το δάσος. Κι αυτό το πλήρωσαν στα δύο πρώτα παιχνίδια των ομίλων.
Και η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ έδειξαν πολλές αδυναμίες από την αρχή της περιόδου. Οι προκρίσεις στα μονά νοκ άουτ παιχνίδια τις… καμουφλάρανε. Οι δύο προπονητές πίστεψαν στα γραφόμενα και λεγόμενα των ΜΜΕ που αρέσκονται να χαϊδεύουν τα αυτιά των παραγόντων. Αποδείχτηκε πως δεν έψαξαν να βρουν λύσεις στα προβλήματα. Και το πλήρωσαν την Πέμπτη το βράδυ.
Φυσικά υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα στην Ευρώπη και όλα μπορούν να ανατραπούν και προς το χειρότερο και προς το καλύτερο. Χρειάζεται να καταλαγιάσει ο ενθουσιασμός στον Πειραιά και να αφήσουν τις δικαιολογίες κατά μέρος στη Νέα Φιλαδέλφεια και στην Τούμπα.